Η κρεβατή (=αργαλειός)

Κάποτε όλα τα υφάσματα ήταν φτιαγμένα τοπικά, σε αργαλειό ενώ τα πλεχτά ήταν πλεγμένα κι αυτά επιτόπου με βελόνες. Κάποια στιγμή άρχισε η βιομηχανοποίηση κι έτσι όλο και περισσότερα έτοιμα υφάσματα στην αρχή αλλά και τελικά προϊόντα αργότερα άρχισαν να εμφανίζονται κι έτσι σήμερα ο παραδοσιακός αργαλειός είναι μουσειακό είδος κι αυτοί που ξέρουν να υφάνουν κάτι σ' αυτόν είναι ελάχιστοι (κι εγώ θυμάμαι αρκετά). Στο χωριό μου ο αργαλειός λεγόταν κρεβατή κι ήταν καθιστός, σαν αυτόν της φωτογραφίας, κάπου άκουσα και για όρθιους αλλά δεν έχω δει (σε χρήση).

Ο κλήδονας

Όταν ολοκληρωνόταν το κάψιμο των στεφανιών (τα κάψαλα) ξεκίναγε η διαδικασία για τον κλήδονα που κράταγε δυο μέρες. Η πρώτη, μετά τις φωτιές, παραμονή τ' αη Γιαννιού. Κάποιος έπρεπε να πάει στη βρύση να φέρει το αμίλητο νερό. Όταν λέμε βρύση, εννοούμε τη βρύση του χωριού (ή μια απ' τις βρύσες, στα δικά μου χρόνια είχε κάμποσες -τρεχούμενο νερό στο σπίτι δεν είχε, ή μάλλον δεν είχε σε κάθε σπίτι, ήταν η εποχή που άρχιζε να γίνονται τέτοιες εγκαταστάσεις, πάντως η μεταφορά του νερού δεν γινόταν από διπλανό σπίτι αλλά από κοινόχρηστη βρύση). Αμίλητο νερό πάει να πει πως αυτός που το μεταφέρει δεν πρέπει να μιλήσει σε κανέναν κατά τη μεταφορά του, ούτε να γελάσει. Κάποιες φορές αν υπήρχε αμφισβήτηση για της επιλογή η ομάδα που ήθελε να είναι δικός της ο μεταφορέας προσπαθούσε να τον κάνει να γελάσει (τουλάχιστον) οπότε χυνόταν το νερό αυτό (δεν ήταν πια αγνό) και αναλάμβανε άλλος τη μεταφορά.

Τα κάψαλα

Την Πρωτομαγιά στο χωριό ήταν συνήθειο να φτιάχνονται στεφάνια (όπως και σε πολλά μέρη της Ελλάδας κι όχι μόνο). Η βάση ήταν κλαδί αλγαριάς (λυγαριάς) στο οποίο μπλέκονταν κλώσσις (κόκκινες παπαρούνες) και απειράθεις (μαργαρίτες) αν είχε όψιμες βροχές. Επίσης, ψάχναμε να βρούμε τριαντάφυλλα από κάποιον κήπο. Μιας και τα σπίτια ήταν το ένα κολλητά με το άλλο, η ύπαρξη αυλής ήταν πολυτέλεια. Αλλά όποιος είχε αυλή είχε και λουλούδια οπότε ζητάγαμε να μας δώσουν ή τα παίρναμε αυθαίρετα (κοινώς τα κλέβαμε) για να στολίσουμε το στεφάνι. Απαραίτητο συμπλήρωμα ένας αβλαστός (τρυφερό βλαστάρια από κλήμα) και μια τζαγκνιά (τσουκνίδα).

Μπουγιουρντοαφήγημα

Τις προηγούμενες μέρες στο μπλογκ του Σαραντάκου είχε βάλει για τις λέξεις του 21 (ποιανού 21; ένα είναι το 21, το 1821). Ανάμεσα στα άλλα αναφέρθηκε το μπουγιουρντί. Και κάποιος θυμήθηκε πως για το μπουγιουρντί είχε γίνει αναλυτική κουβέντα στο μπλογκ παλιότερα, τόσο για το χαρτί, δηλαδή αυτό καθαυτό το μπουγιουρντί όσο και για το φαγητό που έχει αυτό το όνομα. Εκεί, στα σχόλια υπήρχε ένα αφήγημα απ' την σχολιάστρια που σχολιάζει με το ψευδώνυμο Λουκρητία (ή για συντομία Λου) που μια της δημιουργία είχα δημοσιέψει εδώ παλιότερα (μια φανταστική συνέντευξη από μένα). Επειδή το αφήγημα είναι κάπως μεγάλο (είχε δημιουργικό οίστρο - όχι πως είναι πρώτη φορά, αλλά συνήθως εκφράζεται έμμετρα) τόκοψε σε κάμποσα σχόλια να διαβάζεται. Βέβαια, το να διαβάζεται είν' ένας λόγος. Εμένα με δυσκόλεψε κι έτσι το αντέγραψα κομμάτι - κομμάτι και το σύνθεσα σε ένα. Αυτό το είχε κάνει και άλλος σχολιαστής, (ο Spyridos) μόνο που το κείμενο που έβαλε είναι σε τόπο που το κράταει για πολύ λίγο. Σήμερα βρεθήκαμε με την Λου και την ρώτησα αν είναι να το βάλω σε πιο μόνιμο μέρος κι εκείνη μου έδωσε την ιδέα να το μεταφέρω εδώ. Ιδού το λοιπόν. Κρατάω τις ορθογραφικές προτιμήσεις της συντάκτριας (π.χ. αυτό που βγάζει μάτι Βεζύρης αντί Βεζίρης, γαλλικό ερωτηματικό αντί για ελληνικό κλπ), καθένας με τις επιλογές του. Τελικά πήρα τη σύνθεση του Spyridos που είναι ενεργή αυτή τη στιγμή, τόχει πολύ πιο δουλεμένο!

Αρκούδις μι τα κδούνια

Τη δεκαετία του 70 ξεκίνησαν να φτιάχνονται συντοπίτικοι σύλλογοι. Άνθρωποι με καταγωγή απ' το ίδιο μέρος που έμεναν σε άλλη περιοχή έφτιαχναν ένα σύλλογο για να θυμούνται τα ήθη και έθιμα της περιοχής τους. Στην Αθήνα φτιάχτηκε το 1975 ο "Σύνδεσμος Πλωμαριτών Αττικής Βενιαμίν ο Λέσβιος" και κάπου εκεί κι η Λεσβιακή Ένωση Σπουδαστών (ΛΕΣ). Όταν ήμουν φοιτητής ήμουν μέλος και στους δυο, αντεπιστέλλον, βέβαια, αφού εγώ ήμουνα στα Γιάννενα. Και η μεν ΛΕΣ δεν ξέρω αν υπάρχει σήμερα, ο σύλλογος των Πλωμαριτών όμως υπάρχει και χτες είχε τον αποκριάτικο χορό του.

Βουδαπέστη 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Τελευταία στάση (και τελευταίο Β - αν και περάσαμε κι από έν' ακόμα, το Βελιγράδι, αλλά δεν σταματήσαμε). Την επόμενη μέρα είχαμε στόχο να βραδιαστούμε στη Σαλονίκη - και το πετύχαμε.

Βιέννη 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Προτελευταία πόλη - στάση η Βιέννη. Εντυπωσιακή πάντα, μέρα και νύχτα. Πρώτη εικόνα, το αυτοκρατορικό ανάκτορο του Χόφμπουργκ, μέσα στην πόλη.

Νυρεμβέργη 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Επιστρέψαμε στο Βούπερταλ, ετοιμαστήκαμε και έξι άτομα πια τώρα ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Πρώτος σταθμός η Νυρεμβέργη για να δούμε και τον από πιο παλιά αποσπασμένο εκεί, αυτόν που μας έδωσε την ιδέα να πάμε κι εμείς (και την οποία επισκεφτήκαμε αρκετές φορές αργότερα και βλέπω πως είχα επιλέξει κοινές φωτογραφίες 😀).

Λουξεμβούργο 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Σειρά έχει το Λουξεμβούργο που βρεθήκαμε για δεύτερη φορά, Κυριακή του Πάσχα τώρα. Παρόλο που το Λουξεμβούργο είναι μικρό (είτε αναφερόμαστε στο κράτος είτε στην πόλη) πάντα έχεις να δεις πράματα.

Παρίσι 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Για σήμερα έχουμε Παρίσι και ξεκινάμε με μια νυχτερινή φωτογραφία του πύργου του Άιφελ, όπως και με την επίσκεψη του 2005.

Βρυξέλλες 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Επόμενος σταθμός οι Βρυξέλλες. Για άλλη μια φορά (τρίτη αυτή). Και ξεκινάμε με τον πύργο του δημαρχείου της πόλης.

Άαχεν 2008

Το πολυφωτογραφημένο και πολυζωγραφισμένο μπαλκόνι του δημαρχείου της πόλης

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Σειρά σήμερα έχει το Άαχεν, να σπάσει λίγο η σειρά των Β (Βενετία - Βερόνα - Βούπερταλ τα προηγούμενα και Βρυξέλλες το επόμενο και έχει κι άλλα).

Βούπερταλ 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Σειρά έχει το Βούπερταλ (Wuppertal) όπου φτάσαμε αργά το βράδυ της Μ. Δευτέρας.

Βερόνα 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Για σήμερα σειρά έχει η Βερόνα έξω απ' την οποία καταλύσαμε την πρώτη νύχτα του ταξιδιού.

Βενετία 2008

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2008 κάναμε ένα ταξίδι προς Γερμανία κι από κει επισκεφτήκαμε πόλεις σε άλλες χώρες, ενώ στην επιστροφή γυρίσαμε οδικά μέσω Βαλκανίων (αλλά χωρίς στάση στα Βαλκάνια εκείνη τη φορά). Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα σε μια ανάρτηση, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Ξεκίνημα με τη Βενετία που είναι ο πρώτος σταθμός. Όχι τυπικά, όπως την προηγούμενη φορά που την είδαμε απ' το βαπόρι και μόνο, αλλά γιατί μείναμε κάποιες ώρες σ' αυτήν.

Ευρώπη 2008

Το πλοίο έπιανε το πρωί Κέρκυρα. Ήταν η τελευταία φορά που την "επισκέφτηκα"!

Μας καλάρεσε το προηγούμενο ταξίδι κι έτσι δεν αργήσαμε να κάνουμε ακόμα ένα παρόμοιο. Το είπαμε για το Πάσχα του 2008. Ήδη ο Γιώργος είχαν πάει με απόσπαση στο Βούπερταλ. Κι είπαμε να πάμε να τους βρούμε, να δούμε πώς είναι μιας κι ετοιμαζόμασταν κι εμείς για απόσπαση στη Γερμανία. Να περάσουμε κι απ' τις Βρυξέλλες να τους δούμε κι εκείνους, να κάνουμε και καμιά βόλτα στα πέριξ και να επιστρέψουμε οδικά αυτή τη φορά. Είχαμε ήδη εξοπλιστεί και με πλοηγό (τζιπιές στα ελληνικά) κι ήμασταν πιο άνετοι σε τέτοια. Ας πω δυο λόγια για το μηχανάκι αυτό, κάπου τάχα γράψει στο παλιό μπλογκ περιληπτικά.

Νότια Γαλλία 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Τελευταίο κομμάτι σήμερα, απ' τη Νότια Γαλλία. Πρώτη φωτογραφία από την πρώτη στάση - διανυκτέρευση που κάναμε στη Νιμ (Nîmes), στη Νότια Γαλλία. Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο.

Παρίσι 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Σειρά έχει το Παρίσι. Το πιο χαρακτηριστικό του μνημείο είναι μάλλον ο Πύργος του Άιφελ και μ' αυτόν ξεκινάμε σε νυχτερινή φωτογράφιση.

Βρυξέλλες 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Άλλη βέλγικη πόλη δεν επισκεφτήκαμε, αλλά όσο νάναι τις Βρυξέλλες τις (ξανα)γυρίσαμε. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά να παρουσιάσω και κάμποσες βρυξελιώτικες φωτογραφίες. Τόσες μέρες μείναμε στις Βρυξέλλες, Κάθε μέρα που δεν ήμασταν αλλού, θα κάναμε και μια βόλτα απ' το κέντρο. Περιέργως δεν βλέπω να έχω φωτογραφία από το εμβληματικό δημαρχείο της πόλης στη Μεγάλη Πλατεία, την Γκραν Πλας (Grand Place). Στην παραπάνω φωτογραφία, μόλις και διακρίνεται στο αριστερό μέρος.

Λουξεμβούργο 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Για σήμερα Λουξεμβούργο. Που πήγαμε το Μ. Σάββατο του 2005. 30 Απρίλη. Με τη Πρωτομαγιά να πέφτει Κυριακή. Κι οι τεμπέληδες οι ευρωπαίοι να την μεταφέρουν την αργία για τη Δευτέρα και νάχουν τριήμερο. Κι έτσι οι δρόμοι να είναι πήχτρα, όλοι φεύγανε.