Όταν πρωτοφτιάχτηκε το σπίτι στο χωριό, είχε παράθυρα από δυο μεριές μόνο. Την δεκαετία του 60 αρκετά σπίτια στη γειτονιά δεν είχα τουαλέτα. Μιας και πίσω δεν υπήρχε ούτε το σπίτι της Αγγέλας αλλά και το άλλο, αυτό που έχει πάθει απ' το σεισμό, ήταν ακατοίκητο το στενάκι ανάμεσα στο σπίτι και στο χώρο από πίσω αρκετοί, ειδικά οι μικρές που έμεναν από πάνω το χρησιμοποιούσαν σαν αποχωρητήριο. Κάποια στιγμή ανοίχτηκε ένα ακόμα παράθυρο στην κουζίνα που ήταν προς το χώρο αυτόν, οπότε οι μυρωδιές ορμούσαν στο σπίτι φουριόζες. Το είπε ο πατέρας μου στους γείτονες πως δεν είναι κατάλληλος χώρος αφενός μεν γιατί ήταν υπαίθριο κι αφετέρου γιατί ήταν στη μύτη μας αλλά αφού έτσι είχαν συνηθίσει σιγά μην άλλαζαν. Οπότε κι εκείνος έγραψε σε δυο τρεις μεριές στους τοίχους ένα γύρω "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΧΕΖΕΙΝ". Εντάξει, ανορθόγραφα τόγραψε, δεν ήξερε και πολλά γράμματα.
Αυτό ήταν στα χρόνια της χούντας. Τον κάλεσαν να περάσει από την αστυνομία. Δεν ήταν πρώτη φορά. Πάει να δει τι θέλανε αυτή τη φορά και του έκαναν παρατήρηση πως αυτά που έγραψε πρέπει να τα σβήσει γιατί δεν επιτρέπεται να γράφονται τέτοιες λέξεις. Είπε μεν πως το θέμα δεν είναι να μην γράφονται αλλά να μην γίνονται, διαμαρτυρήθηκε, αλλά προφανώς συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις. Πέρασε τα γράμματα με ασβέστη και χάθηκαν.
Με τα χρόνια το δικό μας σπίτι σοβαντίστηκε και χάθηκε το όποιο ίχνος αλλά στο διπλανό που καταρρέει ο ασβέστης έφυγε και φάνηκαν τα ίχνη. Αν κάποιος δεν ξέρει τι υπήρχε εκεί δεν καταλαβαίνει τι γράφει. Αλλά εγώ που τα ξέρω τα είδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.