Μπουγιουρντοαφήγημα

Τις προηγούμενες μέρες στο μπλογκ του Σαραντάκου είχε βάλει για τις λέξεις του 21 (ποιανού 21; ένα είναι το 21, το 1821). Ανάμεσα στα άλλα αναφέρθηκε το μπουγιουρντί. Και κάποιος θυμήθηκε πως για το μπουγιουρντί είχε γίνει αναλυτική κουβέντα στο μπλογκ παλιότερα, τόσο για το χαρτί, δηλαδή αυτό καθαυτό το μπουγιουρντί όσο και για το φαγητό που έχει αυτό το όνομα. Εκεί, στα σχόλια υπήρχε ένα αφήγημα απ' την σχολιάστρια που σχολιάζει με το ψευδώνυμο Λουκρητία (ή για συντομία Λου) που μια της δημιουργία είχα δημοσιέψει εδώ παλιότερα (μια φανταστική συνέντευξη από μένα). Επειδή το αφήγημα είναι κάπως μεγάλο (είχε δημιουργικό οίστρο - όχι πως είναι πρώτη φορά, αλλά συνήθως εκφράζεται έμμετρα) τόκοψε σε κάμποσα σχόλια να διαβάζεται. Βέβαια, το να διαβάζεται είν' ένας λόγος. Εμένα με δυσκόλεψε κι έτσι το αντέγραψα κομμάτι - κομμάτι και το σύνθεσα σε ένα. Αυτό το είχε κάνει και άλλος σχολιαστής, (ο Spyridos) μόνο που το κείμενο που έβαλε είναι σε τόπο που το κράταει για πολύ λίγο. Σήμερα βρεθήκαμε με την Λου και την ρώτησα αν είναι να το βάλω σε πιο μόνιμο μέρος κι εκείνη μου έδωσε την ιδέα να το μεταφέρω εδώ. Ιδού το λοιπόν. Κρατάω τις ορθογραφικές προτιμήσεις της συντάκτριας (π.χ. αυτό που βγάζει μάτι Βεζύρης αντί Βεζίρης, γαλλικό ερωτηματικό αντί για ελληνικό κλπ), καθένας με τις επιλογές του. Τελικά πήρα τη σύνθεση του Spyridos που είναι ενεργή αυτή τη στιγμή, τόχει πολύ πιο δουλεμένο!

Μπουγιουρντί

ΛΟΥκρητία

 

Το πολλαπλώς ερμηνευόμενο μπουγιουρντί

Λέξη κλειδί το μπουγιουρντί, το πασπαρτού μιας κλίκας
επίφοβης και ισχυρής, που νήματα κινεί χωρίς
να φείδεται του λακριντί και δε στερείται γλύκας

Αράχνης είναι ο ιστός, που απλώνεται δολίως
Από το θρόνο του τρανού, ως τις κοιλάδες του ουρανού
(κινεζιστί του χαρεμιού)
Ένας μικρός στρατός πιστός, κινείται υπογείως

Πιστός σε ποιόν? Ανάλογα! Η απάντηση ποικίλλει.
Πότε Βεζύρη υπηρετεί, πότε η καντίν πρωτοστατεί,
δολίως μηχανορραφεί κι ανάβει το φυτίλι
Πότε στο κλαμπ των ισχυρών μία χανούμ δίνει παρόν
και σβήνει με σκαμπίλι
ιεραρχία κραταιά, γιατί η πρώτη είναι γριά κι απόσυρση οφείλει…

Και τα λοιπά και τα λοιπά, για παρασκήνια ποταπά
για ώρες θα μιλάμε
….. μα όχι τώρα!
ΛΟΥ
Αυτό ήταν το abstract – το σκηνικό ντε!

 

Σημαντική παρατήρηση:

τα του πρωτοκόλλου του σεραγιού δεν τα κατέχω, δεν είδα όλα τα επεισόδια του Σουλεϊμάν, οπότε ας μη σταθούμε σε λεπτομέρειες. Οκ Δύτα ?

Φανταχτερός ηγεμονίσκος, σύμμαχος κραταιού ηγεμόνα της πεφωτισμένης Δύσης – ναι, αυτής που ανέκαθεν πίστευε ότι ξεστραβώνει την Ανατολή, παρουσιάστηκε κορδωτός στο Σουλτάνο, κομίζοντας πακέτο λίαν ελκυστικής εμπορικής – σκέτης, τάχαμου – συμφωνίας, γαρνιρισμένης με υποσχέσεις ανοίγματος σε μεγαλύτερη αγορά και ψιλά γράμματα για παραχωρήσεις απεχθείς, που όμως συνέφεραν αμφότερους.

Φυσικά δεν προτίθεμαι να αποκαλύψω λεπτομέρειες, είπαμε, φαντασία, αλλά οι μηχανορραφίες καμιά φορά είναι διαχρονικές. Αρκεστείτε στα γενικότροπα.

Έγινε το μύτινγκ κατά τα ειωθότα -η μύτη του φανταχτερού στο πάτωμα – και διαλύθηκε ανήσυχα. Τώρα όλοι περιμένουν να επιδοθεί το επίσημο μπουγιουρντί με την απάντηση για να δρομολογηθούν οι εξελίξεις.

Ο χορός των κατασκόπων έγινε φρενήρης καρσιλαμάς, ψίθυροι διέτρεχαν σκοτεινούς διαδρόμους προς τους δύο αντίθετους πόλους επιρροής της εξουσίας.
Και ακολούθως, κυκλοφορούσε παράρτημα με τις αντιδράσεις τους.
Ένα διαρκές κελάηδισμα σ' όλο το παλάτι, αποσπάσματα απόρρητων συνομιλιών:

– Πασά μου, λιονταρίνε μου, μπουρεκάκι μου – σ’χώρα με εξοχώτατε, παρασύρθηκα, εσύ ξέρεις τι να κάνεις, αλλά άστονα να βράσει απόψε στο ζουμί του, έτσι για να ξέρει ποιος κάνει κουμάντο. Ναι?

– Παραείναι σίγουροι για την αποδοχή. Ε, όχι και να πέσει έτσι εύκολα η υπογραφή.
Ο τρισμέγιστος δεν είναι απλό συνεταιράκι.

– Ωωωχ! Λίγο ζερβότερα κουζούμ, πιάστηκα τόσες ώρες στο θρόνο. Και τη γωνία… απ' το μπακλαβά ντε! Και πιάσε κι ένα ταχτάρισμα μερακλίδικο.

– η ζεβζέκω θέλει λουκούμι χωρίς ζάχαρη. Κάνει δίαιτα
– ωραία τα χρωματιστά βρακιά που φοράει ο λεγάμενος με τη μεγάλη μύτη … χαχα!… λες?

Μπλέκονται κι οι γραμμές καμιά φορά…

Το κατώτερο προσωπικό έβαζε στοιχήματα, το μεγάλο περιδρόμιαζε, τα χανουμάκια τρώγονταν κι οι χαρτορίχτρες έκαναν υπερωρίες. Μια ωραία ατμόσφαιρα.

Από το κέντρο ελέγχου πληροφόρησης αποτυπώνονται καρέ – καρέ οι εξής σκηνές για αξιολόγηση. Ένας δίνει αναφορά στον καθ' ύλην αρμόδιο, νοτάριος καταγράφει, ενώ με κοντρόλ «φου» (=φάπα) παρέχονται από βοηθό συμπληρωματικά στοιχεία.

 

ΣΚΗΝΗ Α΄ – γραφείο Βεζύρη. Δυστυχώς δεν έχει εικόνα, μόνο περιγραφή

Βεζύρης και ορντινάντσα – whatever, ο εξ απορρήτων για τις βρωμοδουλειές μπιστικός του παναπεί – και διπλός πράκτορας που υπηρετεί μόνο το προσωπικό του συμφέρον- κατά τα ειωθότα..
Β. -Πώς τον κόβεις το μουσαφίρη μετά την οντισιόν?
-Μπαϊλντισμένο πολυχρονεμένε μου. Ούτε το σερμπετάκι του δεν ήπιε.
Β. -Βάι βάι βάι… τι τούδωκες μπρε? Κάνα σορόπι φραουλένιο? (πώς τα λέω ο μπαγάσας!)
Άειντε, δώστου κάτι πιο αντρίκειο να στανιάρει, ξέρεις, απ' τα κρυφά.
Με αφιόνι ή δηλητήριο?
Σσσσσούτ! τον χρειάζομαι.

Υπήρξαν προβλήματα στη λήψη ήχου. Ο συγκεκριμένος οντάς είχε καλό αντιβάιρους και δημιουργούσε παράσιτα με αναστεναγμούς. Κάποια καίρια σημεία παραμένουν μυστήριο.:

 

… θα του δώσεις το μπουγιουρντί… χεσ… πρωτόκολλο… ποιος κάνει κουμάντο? …
(O Βεζύρης δε νοιάζεται για προσχήματα και επιθυμεί διακαώς να τη φέρει στην καντίν).

Ναι, ο μεγάλος το υπέγραψε, είχα έτοιμα δύο… you know….…

…το ένα τάχαμου τυπικό: «ΑΙΤΗΜΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ, θα επανεξεταστεί εν καιρώ», με έναν επιπλέον όρο, για το ποιος θα γίνει δερβέναγας…… δεν τον κόφτει, άλλους συμφέρει, για να τον αποσύρει μετά σαν παραχώρηση, τον έπεισα να το σερβίρω πρώτο, ώστε να μαρτυρήσει το μπακ απ πλαν – σίγουρα υπάρχει.

Όταν του σερβίρεις το πικρό χαμπέρι, για ξεκάρφωμα και όχι μόνο, συνόδευσέ το με κατιτίς καυτερό να ντερλικώσει και φρόντισε να τραβάει πολύ κρασί.
Μόλις γίνει ντίρλα, φέρτον μου να υπογράψει ότι ……..και θα πάρει μπόνους δικό μου μπουγιουρντί για δικαιοδοσία στο ….
– Ιιιιιιιιιιιι! Εκεί κάνει κουμάντο ο …………. Θα λυσσάξει η καντίν…
– Εμ, γιαυτό. Δύο σε ένα!
– Μααα… …. Άστον σε μένα….. αντεκδίκηση τάχαμου…
Δυνατά
– να διαρρεύσεις ότι παραδόθηκε.
-(ψιθυριστά) Μα γιατί?
-Δε θα το πιστέψουν, το αντίπαλον δέος θα κάνει κίνηση καλοπιάσματος «άστο πάνω μου» και θα εκτεθεί.
-Κι αν αυτή αύριο φέρει τούμπα το μεγάλο?
-Και πάλι θάχω το χαρτί. Προηγούμαι μια πίστα! το σωστό τάιμινγκ είναι το παν!
Άστους να ψάχνονται κι εγώ θα βρω πώς θα το σερβίρω!
Αλλά πού να καταλάβεις εσύ μπουνταλά …
-Σειτάν μερεμέτ είσαι πολυχρονεμένε μου.

ΣΚΗΝΗ Β΄
Ο Νουρεντίν ante portas του ξενώνα Νο 35 ετοιμάζεται να παραδώσει το φουλ πακέτο, όταν τον σβερκώνουν δύο φουσκωτοί και τον σουτάρουν στον οντά της πρίμα χανούμ μπουρέκ. Κρατάει ακόμα ευλαβικά πήλινο σκεύος με το καυτό έδεσμα.
Το πικρό χαμπέρι είναι κρυμμένο στις δίπλες του σαλβαριού.
Αυτό θα έκαιγε μόνο τον παραλήπτη.

Αρκούντως τσαλακωμένος υποβάλλει τα σέβη του με τον προσήκοντα σεβασμό.
Μια ογκώδης φιγούρα πνιγμένη στο σιφόν τα δέχεται με την προσήκουσα ακαταδεξία.
-Μπουγιουρούμ Ντιντί. Τι μαγειρεύει ο Βεζύρης?
-Χοτ σταφ. καλοπιάνει το μουσαφίρη.
-Α-χά! Τζάμπα έκανα την πάπια για να πείσει το μεγάλο!
(Η πονήρω τον άφησε να επηρεαστεί απ’ το βεζύρη, για να κάνει μετά τη δική της κίνηση.
Και ίσως βρει τρόπο να ξεμπροστιάσει και τον αχώνευτο).

-Μα εσύ ήθελες τη συμφωνία, ψελλίζει μπουρδουκλωμένος ο …Ντιντί.
-Φυσικά, αλλά να μου χρωστάει χάρη. Και οι δυο. Όχι να με προλάβει ο βεζύρης. Άκου…

ΣΚΗΝΗ Γ΄
Αιθέρια ύπαρξη χτυπάει συνωμοτικά την πόρτα του μουσαφίρη.
Ο τύπος νυσταγμένος, ίσα που ψελλίζει
-Ποιος?
-Ρουμ σέρβις εφέντ! Μπουγιουρντί. Από την πολυχρονεμένη μας
Το ουρί με τσαλιμάκια εναποθέτει δίσκο με αχνιστό περιεχόμενο, του χαμογελάει με νόημα και του σερβίρει κι ένα σημείωμα – υποσχετική επιστολή.
Ο μουσαφίρης δεν ξέρει ποιο απ' τα δυο είναι το μπουγιουρντί, αλλά αφήνει τους προβληματισμούς γι αργότερα κι ακολουθεί τρίτη εναλλακτική.
-Μπουγιουρουμ κοκκώνα μου!

Σκηνή Δ ΄- Βεζύρης και Ντιντί για αναφορά πεπραγμένων
Ο τελευταίος συνειδητοποιεί ότι μέσα στη θολούρα του δεν παρέδωσε το αρχικό μπουγιουρντί, αλλά πώς να το μολογήσει.
– Πάει, έπεσε ξερός εφέντη μ', είν' άμαθος στο κρασί, ντιπ για ντιπ χαϊβάνι.
Θα τον φέρω όταν στανιάρει.
– Μα δε θέλω να στανιάρει. Πώς θα τον κάνω ζάφτι?
Άσε που θα φανεί ύποπτο στο μεγάλο πρωινή συνάντηση, αφού θα ξέρει ότι έχω δώσει το μπουγιουρντί.
Βαθύς προβληματισμός, διακόπτεται από δειλή εισήγηση πολυμήχανου Νουρεντίν:
– Περνάμε στο πλαν Β’. Στείλε μπουγιουρντί, θα το χώσει κάποιος στον οντά – ότι του εξασφάλισες νέα οντισιόν το πρωί με το μεγάλο. Μπορείς να το κανονίσεις.
Και όταν τον συνοδεύσεις, έχεις πρόφαση του κ… πρωτοκόλλου, λέτε τα δικά σας, έστω λίγο πιο λάϊτ, για να μην εκτεθείς.
Απ' το τίποτα…
Άσε που μπορεί στο μεταξύ η καντίν να τον έχει τουμπάρει (ως συνήθως), οπότε όλα μια χαρά, αφού όλοι θέλετε τη συμφωνία (γιατί με πρήζετε?).
Έτσι κι αλλιώς μια αποστασία έχει ρίσκο, νομίζω? (άειντε μπράβο, μπας και κοιμηθούμε).
———————————-
Ο Νουρεντίν στέναξε με ανακούφιση. Έμενε να παραδώσει πρώτο το σωστό μπουγιουρντί.
Μπαίνει στον οντά από μυστική πόρτα και το αφήνει φάτσα φόρα, ενώ ο μουσαφίρης ήταν απασχολημένος.
Στη συνέχεια, για να μην τον ξανατρέχει η καντίν, καλεί τον πρώτο τη τάξει αξιωματούχο για επισημότητα και τον στέλνει να παραδώσει την πρόσκληση.
Προχωρημένη ώρα? Who cares!

 

Ο νεαρός γενίτσαρος ήταν πανευτυχής με την αποστολή. Ουρανόσταλτο άλλοθι για να συναντήσει σε ώρα υπηρεσίας τη χανούμ που του είχε ανάψει φωτιές.
Θα ζητούσε να τον συνοδεύσει στον οντά του ξένου κρατώντας ένα μπουγιουρντί – φαγώσιμο. Κι αν ήταν τυχερός θα έπαιρνε μεζέ.
Δεν τη βρήκε.
Κατηφής μπουκάρισε ο δίμετρος και στραβοκοίταζε το ντελικάτο παραζαλισμένο μουσαφίρη, που δε συγκινήθηκε καθόλου απ’ το επίσημο χαρτί.
-Και γαμώ τις τυπικούρες! μουρμούρισε στη γλώσσα του.
Το άφησε δίπλα στο άλλο – που δεν είχε δει – και ετοιμάστηκε να γυρίσει στον 7ο ουρανό

Μάγος ο έρωτας, κάνει κόλπα και λατρεύει το λάθος τάιμινγκ.
Ένα απαλό θρόισμα και βλέπει ο νέος την οδαλίσκη πίσω απ’ τις βαριές κουρτίνες!
Θόλωσε, ξέχασε τη -με κόπο αποκτημένη- φοβερή αυτοπειθαρχία, τη θέση του και όλα, σβερκώνει το ντελικάτο εραστή και τον πλακώνει στις μπούφλες λέγοντας διάφορα, απ΄τα οποία ο ταλαίπωρος ξεχώρισε μόνο τη λέξη «μπουγιουρντί».
Προβάλλει έντρομη η χανούμ, ορμάει ανάμεσά τους και πέφτει στα πόδια του αφιονισμένου.
– Διαταγή της καντίν, δεν έφταιγα, θα πεθάνω αν πάθεις κακό…
Έλιωσε ο αψύς νέος. Μπουντρούχαλος ήταν κατά βάθος, τζάμπα μάγκας σε βαθύ κόκκινο.
– Δηλαδή μ΄αγαπάς?
Καταφατικό – τάχαμου δειλό – νεύμα.
– Θα με συγχωρέσεις?
-Μπουγιουρντί… μουρμούρισε και έφυγαν αγκαλιασμένοι απ΄τη μυστική πόρτα- τα τυχερά του επαγγέλματος!
Ο άλλος της παρέας έβλεπε ακόμα αστεράκια. Παρηγορήθηκε τρώγοντας για να καρδαμώσει.

Αργά τη νύχτα ο μεγάλος είχε μια σπάνια κρίση αυτοεκτίμησης.
Έφταιγε κι η βαρυστομαχιά. Βαρύ το χουνκιαρ μπεγιεντί όσο νάναι…
– Ως εδώ και μη παρέκει! Δε θα με σέρνει απ΄τη βρακοζώνα της.
Θα υψώσω το ανάστημά μου. Η συμφωνία θα γίνει.
Τραβάει κρόσσι, καλεί βεζύρη.
-Να στείλεις άλλο μπουγιουρντί να ακυρώνει το πρώτο.
-Μα τρισμέγιστε…οκ! Κατάπιε τις αυθόρμητες αντιρρήσεις του, πολύ τον βόλευε αυτό, απλούστευε τη διαδικασία και θα εμφανιζόταν ότι κατάφερε να τον μεταπείσει.
Και πού’σαι, για ψυχική οδύνη, συνόδευσέ το, ξέρεις εσύ, όλα τα σχετικά.

Ακόμα μία αιθέρια ύπαρξη εκόμισε διπλό μπουγιουρντί. Τριπλό μάλλον.
ΛΟΥ
Ο φιγουράτος δεν έμαθε ποτέ τι ακριβώς είναι το μπουγιουρντί.