Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θρησκεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θρησκεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

05 Οκτωβρίου 2021

Τουρκία: Το σουνέτι

Σουνέτι είναι η περιτομή. Κι είναι κάτι που εφαρμόζουν απαρεγκλίτως οι μουσουλμάνοι κι οι εβραίοι κι είναι κάτι που θεωρείται θρησκευτικό θέμα. Το ζήτημα είναι σε ποια ηλικία. Εν πάση περιπτώσει, Δεν θ' ασχοληθώ με το αν είναι καλό ή κακό, εύκολο ή δύσκολο ή επώδυνο κλπ. Ο καθείς κι η άποψή του. Πέρα από το ότι δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις γι' αυτό. Γράφω για το σουνέτι, αλλά κυρίως το βλέπω σαν το θέαμα που προηγείται (ή μήπως έπεται) της τελετής.

18 Ιουλίου 2016

Τα κεριά

Αρχές του μήνα βρέθηκα σ' ένα γάμο σε εκκλησία χωριού της δυτικής Πελοποννήσου. Με το που μπήκε το νέο ζευγάρι μέσα, ο παπάς έβαλε τους όρους του: ο γάμος (όπως και η βάφτιση) εκτός από κοινωνικό γεγονός είναι και μυστήριο άρα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Δεν θα πρέπει να συζητάνε ή ακόμα χειρότερο να γελάνε οι παρευρισκόμενοι αλλά να μένουν σοβαροί όπως σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Απέφυγε να τις κατονομάσει αλλά σαφώς αναφερόταν σε κηδείες και μνημόσυνα. Που πέρα απ' το ότι δεν είναι μυστήρια σύμφωνα με τα θεολογικά (έπρεπε να βγούνε 7) σαφώς και έχουν άλλο χαρακτήρα. Ποιος θα πήγαινε να γελάσει σε κηδεία (αν και συζητήσεις γίνονται κι εκεί, αλλά η βαριά ατμόσφαιρα τις κρύβει). Και βέβαια, το καινούριο έθιμο: ρύζι δεν θα ριχτεί μέσα στην εκκλησία στον Ησαΐα, αλλά απέξω. Εκείνο όμως που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα κεριά!

23 Φεβρουαρίου 2016

Τουρκία: Η προσευχή

Οι μουσουλμάνοι,γενικά, είναι γνωστό πως έχουν πολλές προσευχές κάθε μέρα. Σύμφωνα με την παράδοσή τους, κάθε πιστός μουσουλμάνος πρέπει να προσεύχεται 5 φορές τη μέρα. Όπου και να βρίσκεται, βγάζει τα παπούτσια του, γυρίζει προς τη Μέκκα, γονατίζει και προσεύχεται. Και για να γονατίσει έχει το ειδικό χαλί προσευχής. Και για να ξέρει που είναι η Μέκκα έχει πυξίδα. Και για να ξέρει την ώρα, αφενός μεν ακούγεται το κάλεσμα του μουεζίνη από κάποιο κοντινό μιναρέ ενώ απ' την άλλη υπάρχουν και ειδικά υπενθυμιστήρια που υπολογίζουν την ώρα (ένα απλό ρολόι δεν αρκεί γιατί η σωστή ώρα έχει να κάνει με το φεγγάρι, άρα αλλάζει καθημερινά).

19 Φεβρουαρίου 2016

Τουρκία: Επίσκεψη σε τζαμί

Πολύ καιρό έχω να βάλω θέμα απ' την Τουρκία. Όχι γιατί μου τελειώσανε όσα είχα κατά νου αλλά γιατί βγαίναν άλλα στη μέση. Αλλά και γιατί απ' το Σεπτέμβρη του 2014 που έβαλα τους τίτλους να τους θυμάμαι (και κάποιες φωτογραφίες) πέρασε πολύς καιρός και έχω ξεχάσει και τι ήθελα να γράψω. Όμως για τις επισκέψεις στα τζαμιά, θυμάμαι ακόμα! Το να μπει ο οποιοσδήποτε σε τζαμί είναι επιτρεπτό. Στα μικρά τζαμιά δεν υπάρχει συνήθως κανένας για να σε ελέγξει, αλλά στα μεγάλα, αυτά που τραβάνε τουρίστες, υπάρχουν οδηγίες που θυμίζουν τους κανόνες που πρέπει ν' ακολουθήσει κάποιος αν θέλει να μπει μέσα. Ενδυματολογικοί κανόνες για άντρες και για γυναίκες. Στους πρώτους, τα πράγματα είναι πιο απλά, να μη φοράνε σορτσάκια. Για τις δεύτερες, δεν πρέπει να είναι ακάλυπτο κανένα σημείο του σώματος. Βέβαια, πάντα υπάρχουν διαθέσιμες μαντίλες για τύλιγμα :)

30 Ιανουαρίου 2016

Τ(ρ)όποι Λατρείας

Το σημερινό σημείωμα το είχα στο νου μου να το γράψω από πολύν καιρό. Ο τίτλος που είχα δώσει ήταν "Χώροι Λατρείας". Τον είχα βάλει κι έμενε κι αυτός στον αέρα, κάποια στιγμή να βρεθεί η διάθεση για εξομολογήσεις (γιατί βασικά έτσι ήταν το σχέδιο). Στις αρχές του μήνα όμως είδα τον τίτλο "Τ(ρ)όποι Λατρείας" για μια φωτογραφική έκθεση που υπήρχε στο μουσείο Μπενάκη. Η έκθεση ήταν να τελειώσει στις 10 του μήνα αλλά είχε ήδη από τότε δοθεί παράταση μέχρι αύριο. Τώρα που κάθομαι και γράφω είναι μάλλον αργά για να το προτείνω για επίσκεψη. Κι όμως είναι μια καταπληκτική δουλειά που πολύ θα μ' άρεσε να την είχα κάνει κι εγώ.

06 Ιανουαρίου 2016

Αγία Φωτεινή Σμύρνης

Με τη θρησκεία έχω κόψει τις σχέσεις από το Μάη του 1976, 40 χρόνια τώρα. Μέχρι τότε ήμουν τακτικός στον εκκλησιασμό κι όχι μόνο αυτό, αλλά ήμουν το δεξί χέρι του παπά (και πιο μπροστά έλεγα να γίνω και παπάς, μην πω και δεσπότης). Από τότε, σπάνια πάω σε εκκλησία, συνήθως το Πάσχα (εκτός από γάμους - κηδείες - βαφτίσεις) αν και πάντα μ' αρέσει ν' ακούω τις ψαλμωδίες, ειδικά τα ιδιόμελα. Όμως, όταν είμαι στο εξωτερικό, δεν ξέρω γιατί, αλλά θεωρώ πως πρέπει να επισκεφτώ τους εκεί ελληνορθόδοξους ναούς. Επίσκεψη, όχι για να τους δω σαν μνημεία, αλλά για να τους δω σαν εκκλησίες. Και μάλιστα, να παρακολουθήσω και ακολουθίες.

04 Ιανουαρίου 2016

Τρούλοι στη Λέσβο

Οι τρούλοι των εκκλησιών είναι συνήθως επιβλητικοί. Και συνηθίζονται όχι μόνο στις μεγάλες και τις στολιστές αλλά και σε μικρές κι απομονωμένες εκκλησιές. Το κακό είναι πως οι περισσότεροι έχουν μια ομοιομορφία απελπιστική. Ειδικά σε εκκλησίες που φτιάχνονται σήμερα ή που επισκευάζονται. Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που τα κανονίζει αυτά, αλλά συνήθως είναι μια αντιγραφή από ένα ιδεατό "βυζαντινό" μοντέλο. Αντίθετα, στη Μυτιλήνη οι τρούλοι έχουν ένα δικό τους σχέδιο και χρώμα: κόχες και βαμμένοι γκρι - μπλε. Χωρίς κεραμίδια.

01 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Κατανάλωση αλκοόλ

Ή μάλλον θα έπρεπε να γράψω "Μη κατανάλωση αλκοόλ". Γιατί, είσαι στην Τουρκία και θες να καταναλώσεις αλκοολούχο; Όπως έγραφα με άλλη ευκαιρία, είναι δύσκολα τα πράγματα. Και δεν μιλάω για αλκοολούχα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Ακόμα κι αυτή η ταπεινή μπίρα δύσκολα προσφέρεται. Στην Προύσα για παράδειγμα δεν βρήκαμε ν' αγοράσουμε σε κάνα δυο μαγαζάκια που πούλαγαν ό,τι ήθελε εκτός από αλκοόλ. Το ίδιο και στην Πόλη. Ζήταγες μπίρα και σε κοίταζαν με αποτροπιασμό και δήλωναν εμφατικά πως αυτοί δεν πουλάνε αλκοόλ.

12 Ιουλίου 2014

Βαλαάδες και Τουρκοκρητικοί

Στα σχόλια του χθεσινού άρθρου του Σαραντάκου έγινε αναφορά στους Βαλαάδες. Τον όρο μέχρι χθες δεν τον ήξερα, αλλά την περίπτωσή τους την ήξερα πολύ καλά. Βαλαάδες, λοιπόν, λέγονταν οι μουσουλμάνοι αλλά ελληνόφωνοι της δυτικής Μακεδονίας. Παρόμοια περίπτωση κι οι Τουρκοκρητικοί. Κι έχω γνωρίσει κι απ' τις δυο περιπτώσεις :) Και τους δυο το μακρινό 1998. Μόνο που οι πρώτοι δεν ήξεραν πως είχαν αυτό το όνομα. Αλλά ας διηγηθώ τα γεγονότα με τη σειρά, κι είναι αρκετά.

09 Απριλίου 2013

Τρομοκράτηση

Έλεγα να γράψω κάτι για την τρομοκρατία. Δηλαδή γι' αυτό που μας λένε συνέχεια για διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις. Αλλά σήμερα έγινε κάτι που είχε να κάνει με άσκηση τρομοκρατίας σε βάρος μου (και όχι μόνο) και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Και μπλέχτηκα ως προς τον τίτλο που θα έπρεπε να βάλω. Γιατί άλλο πράγμα το ένα κι άλλο το άλλο. Άλλο οι λεγόμενες τρομοκρατικές οργανώσεις κι ό,τι αυτές κρύβουν κι άλλο η προσπάθεια για τρομοκράτηση από μερικούς συγκεκριμένους και φανερούς. Και εξηγούμαι: