Μπουγιουρντί

Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (ΛΚΝ) που υπάρχει και στο διαδίκτυο αναφέρει (αντιγράφω):
μπουγιουρντί το [bujurdí] Ο43 : 1. (ιστ.) έγγραφη διαταγή αξιωματούχου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 2. (οικ.) επίσημο έγγραφο, ιδίως διαταγή, συνήθ. με δυσάρεστο περιεχόμενο: Mου ΄ρθε το ~ της εφορίας. [τουρκ. buyurdι γ' εν. του ρ. buyur `διατάζω΄ (πρβ. μσν. μπουγιουρουλντί < τουρκ. buyrultu `επίσημη γραπτή διαταγή΄)]. Κουβέντα για τον σχετικό μεζέ. Αντίθετα, η Βικιπαίδεια είχε άλλη άποψη,

αλλά μπήκα και το διόρθωσα και τα συνδύασα (μιας και ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό), αν και, εδώ, γι' αυτό το μπουγιουρντί θα αναφερθώ (γαστρονομικό γαρ το θέμα) σήμερα, τη δική μου εκδοχή θα δώσω.

Υλικά

1 μικρή τομάτα σε φέτες.
μισή καυτερή πιπεριά
250 γρ. φέτα
ρίγανη (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Στρώνω την τομάτα στον πάτο ενός πήλινου σκεύους ή πυρέξ. Από πάνω απλώνω την πιπεριά και στο τέλος την φέτα. Τα βάζω στο φούρνο μέχρι η φέτα να έρθει να λιώσει (γύρω στα 15 λεπτά). Αν θέλω πασπαλίζω με ρίγανη.

Παραλλαγή

• Αντί για πήλινο σκεύος χρησιμοποιώ αλουμινόχαρτο λαδόχαρτο. Βάζω δυο φύλλα λαδόχαρτο, στρώνω τα υλικά, το τυλίγω και το κλείνω καλά. Αυτό έχει το πλεονέκτημα να κρατάει τους ατμούς του αλλά μιας και, έτσι κι αλλιώς, θα έχει αρκετά υγρά, το λίγο στέγνωμα δεν του κάνει κακό.
• Αντί για τον κλασσικό φούρνο χρησιμοποιώ φούρνο μικροκυμάτων. Γρηγορότερο μεν αλλά, άλλη χάρη έχει ο κλασσικός φούρνος.
• Το αλουμινόχαρτο δεν είναι κατάλληλο για μαγείρεμα σε τέτοια τρόφιμα γιατί το αλάτι αντιδρά με το αλουμίνιο, και στο φαγητό περνάνε και κομμάτια απ' το τελευταίο.