Οι επιτόπου

Κάθε φορά που θα γίνει κάποιο γεγονός που θα προκαλέσει προβλήματα, συνήθως σπεύδουν επιτόπου που διάφοροι αξιωματούχοι. Και περηφανεύονται γι' αυτό και το λένε τα ραδιόφωνα. Μόνο που για μένα, μόνο κακό μπορούν να κάνουν σ' αυτούς που είναι πραγματικά αρμόδιοι. Γίνεται σεισμός και τρέχει ο υπουργός (μπορεί και κλιμάκιο υπουργών) μαζί με κάμποσους ανθρώπους που έχουν να κάνουν δουλειά. Να ενημερωθεί λέει επιτόπου. Γιατί, αν δεν τα δει με τα ματάκια δεν τους πιστεύει; Πρέπει δηλ. εκεί που έχουν τις φούριες τους (από το δουν αν έπαθε κάνας άνθρωπος κάτι μέχρι να καθαρίσουν τα μπάζα ή να δουν ποια κτίρια είν' εντάξει και ποια έχουν τα θεματάκια τους) να πρέπει να εξηγούν και στον υπουργό ή τον άλλον αξιωματούχο το γιατί θα πρέπει να γιατί θα πρέπει να γίνει η κάθε ενέργεια; Η ενημέρωση αυτή δεν μπορεί να γίνει εκ των υστέρων αν χρειάζεται να υπογραφούν κάποιες αποφάσεις ή να γίνει κάποια επιπλέον κινητοποίηση άλλων πιο κατάλληλων για το χειρισμό του προβλήματος; Είναι τόσο γνώστης ο υπουργός που η επιτόπου παρουσία του είναι απαραίτητη αφού αυτός μπορεί να δώσει τις σωστές οδηγίες κατευθείαν;

Πώς να κλέψετε νομότυπα

Υπάρχει ποικιλία τρόπων για να κλέψει κάποιος νομότυπα. Κι είναι παλιά η φράση που λέει πως αν κλέψεις λίγα είσαι λωποδύτης ενώ αν κλέψεις πολλά μπορεί να σε πούνε μέχρι και ευεργέτη. Συνήθως δεν αν κλέβεις λίγα δεν έχεις το απαραίτητο επιτελείο για να βρει τρόπους να φαίνεται πως αυτό γίνεται νομότυπα. (Δεν γράφω νόμιμα γιατί κλοπή νόμιμη δεν στέκει, αλλά που να δείχνει νόμιμη μια χαρά γίνεται). Κι επειδή ίσως θα λέτε τι μύγα με τσίμπησε στα καλά καθούμενα και γράφω τέτοια, θα σας πως μια εμπειρία μου από δοσοληψία των τελευταίων ημερών.