Βρυξέλλες 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Άλλη βέλγικη πόλη δεν επισκεφτήκαμε, αλλά όσο νάναι τις Βρυξέλλες τις (ξανα)γυρίσαμε. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά να παρουσιάσω και κάμποσες βρυξελιώτικες φωτογραφίες. Τόσες μέρες μείναμε στις Βρυξέλλες, Κάθε μέρα που δεν ήμασταν αλλού, θα κάναμε και μια βόλτα απ' το κέντρο. Περιέργως δεν βλέπω να έχω φωτογραφία από το εμβληματικό δημαρχείο της πόλης στη Μεγάλη Πλατεία, την Γκραν Πλας (Grand Place). Στην παραπάνω φωτογραφία, μόλις και διακρίνεται στο αριστερό μέρος.

Το πάρκο με τα διάφορα επαγγέλματα. Υπάρχει ένα άγαλμα για κάθε επάγγελμα της εποχής που φτιάχτηκε

Στους δρόμους φτιάχνονται διαβάσεις απ' όπου περνούν οι πεζού. Συνήθως με μπογιά στην άσφαλτο. Τι γίνεται όμως όταν κάτω έχει πέτρες; Ιδού η λύση. Βάζεις εναλλάξ λωρίδες με άσπρες πέτρες και με τις υπόλοιπες του δρόμου.

Την εποχή εκείνη δεν είχαμε τούνελ στην Αθήνα. Ακόμα κα σήμερα, τα τούνελ που έχουμε είναι σχετικά μικρά. Και μας εντυπωσίασαν τα τούνελ που φτιάχνουν το μικρό ρινγκ των Βρυξελλών. Που μπαίνεις κατ' απ' τη γη και βγαίνεις στην άλλη άκρη χωρίς να επιβαρύνεις την κυκλοφορία και χωρίς να επιβαρύνεσαι. Κάτι σαν υπόγεια Αττική Οδός 😀 Αργότερα οι Βέλγοι υπογείωσαν και τις κεντρικές γραμμές τραμ στο κέντρο (και το έκαναν κάτι σαν ελαφρύ μετρό).

Αλλά εκτός απ' τα τούνελ πρώτη φορά είδαμε κι αυτόν τον τρόπο ζητιανιάς: Άνθρωποι αγάλματα. Στέκονται σ' ένα σημείο με ειδικό ντύσιμο και μπόλικο βάψιμο και το σχετικό κουτί για το χρήμα των περαστικών. Το συναντήσαμε και σε άλλες χώρες, το βλέπουμε σήμερα (αν και πιο σπάνια) και στην Αθήνα.

Αλλοίμονο να μην περάσουμε κι απ' το Μάνεκεν Πις. Αυτή τη φορά το πετύχαμε ντυμένο ποδηλάτη. Είναι παράδοση να ντύνεται το συγκεκριμένο άγαλμα με διάφορες στολές. Εκεί δίπλα υπάρχει και το μηνιαίο πρόγραμμα του ποιες μέρες και πώς θα είναι ντυμένο. Μια στολή μπορεί να μείνει μερικές μέρες ή μερικές ώρες. Την 25η Μαρτίου π.χ. είθιστε να ντύνεται τσολιάς!

Άλλο ένα κτίριο στην Γκραν Πλας. Το κτίριο των συντεχνιών. Που ανάμεσα στις κολώνες του  έχει τα σήματα από τις συντεχνίες που υπήρχαν στην πόλη τότε. Η Γκραν Πλας στολίζεται με διάφορα (π.χ. σχήματα με λουλούδια) αλλά δεν τα πετύχαμε παρά το ότι ήταν η Πρωτομαγιά στις μέρες παραμονής μας.

Ευρηματικά φανάρια. Όχι, δεν είν' όλα έτσι. Αλλά κάποια έχουν τσαχπίνικες πινελιές. Όπως αυτό που το πράσινο είναι ένα τετράφυλλο τριφύλλι.

Ο έρως. Άλλο ένα άγαλμα αφιερωμένο σ' αυτόν. (Είχαμε δει και στην πλατεία Πικαντίλι στο Λονδίνο, ο κάθε καλλιτέχνης το παρουσιάζει με το δικό του τρόπο).