Βαθμολογικές εμπειρίες

Γυμνάσιο γράφει, λύκειο ήτανε!

Τη Δευτέρα είχα πάει σ’ ένα θέατρο. Ερασιτεχνική παράσταση μεν, αλλά πολύ καλή. Η διπλανή μου  κυρία, που είχε έρθει να καμαρώσει την εγγονή της που ήραν η πρωταγωνίστρια, μούπιασε κουβέντα. Με ρώτησε για τι δουλειά κάνω (έκανα της είπα -εγώ δεν την ρώτησα αντίστοιχα, τόχω αυτό το ελάττωμα 🙂 ) και σχολίασε πως οι μαθηματικοί δεν βάζουν (-με) εύκολα βαθμούς. Σκέφτηκα πως θάπρεπε να γράψω κάποιες απ’ τις βαθμολογικές μου εμπειρίες, κοίταξα αν τις έχω αναφέρει και δεν βρίσκω κάτι. Κι έτσι, διακόπτω τις ταξιδιωτικές αναμνήσεις για μερικές σχετικές με βαθμολογίες, είναι και πιο επίκαιρες αφού σε λίγο έχουμε αποτελέσματα στα γυμνάσια και τα λύκεια.

Λονδίνο 2

Με φόντο τον Πύργο του Λονδίνου

Λονδίνου συνέχεια εκ του προηγουμένου, λοιπόν. Να διευκρινίσω απ' την αρχή πως οι σημερινές φωτογραφίες είναι από προηγούμενη επίσκεψη εκεί, από το 1988. Είπαμε, του 1995 ήταν λιγοστές!
Ξημερώνει λοιπόν το Σάββατο 2 Δεκέμβρη. Κατεβαίνω για πρωινό. Δεν μας έχουν στην κανονική αίθουσα του πρωινού αλλά σε κάποια άλλη στο υπόγειο. Πρωινό μπουφές. Είμαστε πάνω από 100 άτομα και φαγανά άτομα. Αρχίζουν ν' αδειάζουν κάποιες λαμαρίνες. Ξανάρχονται γεμάτες μεν, αλλά με επόπτη. Πήρες απ' αυτό, δεν ξαναπαίρνεις. Και κάνουν παρατήρηση σε κάποιον πούχε μπροστά του κάμποσα σάντουιτς. Είναι συνηθισμένο κάποιο να φεύγουν απ' το ξενοδοχείο με τις τσέπες γεμάτες σάντουιτς που θα τους βγάλουν όλη τη μέρα. Κάτι που δεν είναι σωστό, το ξενοδοχείο στην τιμή έχει πρωινό, να φας για πρωί δηλαδή. Όμως ο τύπος θα τάτρωγε όλα εκεί. Άρα απλά ήταν γυφτιές του Χίλτον.

Στο Λονδίνο

Πάμε λοιπόν. Παραλειπόμενα από εκδρομές εξωτερικού. Εκδρομή πρώτη, Λονδίνο. Πρώτη όχι  γιατί ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στο Λονδίνο, ούτε γιατί θα ξαναγράψω για τον ίδιο προορισμό. Απλά αυτή είναι η πρώτη απ' αυτές που σκέφτηκα να διηγηθώ (απ' αυτές που έχουν παρασκήνιο). Και ξεκινώ από μια εκδρομή του 1995. Που δεν την διοργάνωσα εγώ αλλά τουριστικό γραφείο κι ήμουνα μόνος μου (χωρίς την οικογένεια εννοώ, από άλλα άτομα η εκδρομή αυτή είχε πολλά, ήμασταν πάνω από 100).

Εκδρομές εξωτερικού

Γράφοντας για την οδική σήμανση θυμήθηκα την εμπειρία μου απ' την εξαιρετική σήμανση που μ' άφησε έκπληκτο όταν πρωτοδήγησα στο εξωτερικό, στην Τουρκία. Και μούρθε φλασιά πως την ιστορία αυτή δεν την έχω αφηγηθεί εδώ οπότε αποφάσισα να το κάνω, βάζοντας κι άλλα παραλειπόμενα από εκδρομές στο εξωτερικό. Όπως έχω διηγηθεί στα μικράτα μου είχα εμπειρίες εκδρομών πάνω στο νησί. Με στο σχολείο (ή τους προσκόπους) όλες, μία μόνο που είχε οργανωθεί από κάποιον στο χωριό με λεωφορείο και δυο με το θείο το Φώτη που είχε έρθει απ' την Αυστραλία. Για εξωτερικό ούτε λόγος. Για σύγκριση, ο γιος μου το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδας έγινε όταν ήταν τριών μηνών (εντάξει, μάλλον δεν πρέπει να του το μετράω μιας και δεν έχει καμιά ανάμνηση απ' αυτό) αλλά πάντως τα παιδιά μου πριν κλείσουν τα δέκα είχαν βρεθεί στο εξωτερικό κι όχι μια ή δυο φορές μόνο.

Κοκορέτσι στο φούρνο

 

Συνταγή για κοκορέτσι έχω βάλει. Άρα προς τι η συζήτηση; Εκεί γράφω πως το κοκορέτσι μπαίνει σε σούβλα και ψήνεται στα κάρβουνα. Έτσι είναι κανονικά, αλλά τι γίνεται αν δεν έχω κάρβουνα; Κι αν το πάρω έτοιμο πώς να το σουβλίσω; Το τελευταίο βολεύεται, με λίγη προσοχή περνάει η σούβλα. Πολύ περισσότερο που τα έτοιμα είναι και μέσα σε δίχτυ που κρατάει τα διάφορα μέρη και δεν σκορπίζονται. Άρα το βασικό είναι το ψήσιμο. Τι κάνω αν δεν έχω κάρβουνα (ύπάρχουν και φούρνοι που παίρνουν σούβλα, αλλά όλο και λιγοστεύουν μιας και στη θέση που ήταν το μοτέρ και γύρναγε τη σούβλα έχει μπει ο αέρα).

Δίπλωμα για μηχανάκι

Όταν απέκτησα μηχανάκι έπρεπε να αποκτήσω και δίπλωμα (άδεια οδήγησης το κανονικό όνομα) ώστε να το κυκλοφορώ νόμιμα. Μιας και το μηχανάκι ήταν μικρό (μέχρι 50 κυβικά ήταν η διατύπωση τότε, σήμερα πάει με την ισχύ του κινητήρα) μπορούσα να πάρω το δίπλωμα απ' την τροχαία κι όχι με τη μεγάλη διαδικασία που προβλεπόταν για τ' αυτοκίνητα και τις μεγαλύτερες μηχανές (δίκυκλες ή τρίκυκλες). Έτσι, με το που πήγα στα Γιάννενα πήγα στην τροχαία Ιωαννίνων και κατέθεσα τη σχετική αίτηση και μου έδωσαν ημερομηνία τις αμέσως επόμενες μέρες (νομίζω κάθε Δευτέρα έκαναν εξετάσεις). Η εξέταση περιλάμβανε θεωρητικό και πρακτικό μέρος, όπως και στις άλλες εξετάσεις για δίπλωμα.

Πεταλώματα

Και το σημερινό άρθρο είναι από το μπλογκ του Σαραντάκου. Έγραφε τις προάλλες με αφορμή τη λέξη αλμπάνης που μπήκε σε τηλεπαιχνίδι. Κάποιος σχολίασε πως το πετάλωμα λέγεται και καλίγωμα Οπότε εγώ είπα "Και καλίβωμα σε μας (το καλίγωμα). Που μπλέκεται με το καλύβω = καλύπτω… Κι έτσι καλβώνουν τς γαδάρ (τα άλογα ήταν σπάνια, στο κείμενο αναφέρονται τα βόδια αλλά όχι τα μουλάρια) αλλά μπορεί να σε καλβώς κάνας ατσίδας (να σου κλείσει τα μάτια και να σε εξαπατήσει) 😀 Να συμπληρώσω πας αν σου πει κάποιος "να τα καλύψεις" αυτό είναι η έσχατη κατάρα, οριστικά καλυμμένα μάτια έχει ο πεθαμένος,,, Μ' αυτά και μ' αυτά όμως, και μιας και από πεταλώματα έχω αναμνήσεις πρόσθεσα κάποια που εδώ τα επεκτείνω παραπέρα.

Εξόφληση ΙΚΑ

Όχι, δεν είναι δικιά μου φωτογραφία, απ' το ίντερνετ την αλίευσα!

Πάντα είναι δύσκολο να βάλεις το χέρι και να πληρώσεις. Ειδικά, όταν αυτό για το οποίο πληρώνεις δεν το βλέπεις άμεσα. Είτε είναι το ρεύμα και το τηλέφωνο, είτε ακόμα χειρότερα ο φόρος ή οι ασφαλιστικές εισφορές. Κι εμείς οι μισθωτοί δεν τόχουμε τόσο άγχος. Άλλος έκανε το λογαριασμό, μας τα κράτησε και θα τα δώσει. Όλα μου τα χρόνια, όταν με ρωτούσαν πόσα παίρνω η απάντησή μου ήταν τα λεφτά που έβλεπα στο χέρι. Τα ονομαστικά (τα μικτά λεγόμενα) δεν με απασχόλησαν ποτέ. Απ' την παρακράτηση ένα μέρος ήταν οι εισφορές (που συμπληρώνονταν με τα ανάλογα του εργοδότη και πληρώνονταν όπου δει) ενώ το υπόλοιπο ο φόρος. Που είναι εισόδημα και έτσι εμφανίζεται στις βεβαιώσεις, αλλά μόνο εκεί (και που στο τέλος συμψηφίζεται με αυτόν που πρέπει να πληρώσεις κι ή παίρνεις πίσω (αρκετές φορές μούτυχε) ή δίνεις (και τσούζει) ή στην καλύτερη είσαι ίσα βάρκα ίσα πανιά.

Πληρωμή μισθών δημοσίου (παλιά)

Κι αφού είπα ποιοι υπολογισμού έπρεπε να γίνουν ώστε να φτάσουμε στο "εν τη παλάμη" το χρήμα δηλαδή που θα έπρεπε να εισπράξει ένας έκαστος ΔΥ (πάει να πει ΔημοσιοΥπάλληλος) πάμε τώρα να δούμε πώς κατάφερνε το χρήμα να φτάσει μέχρι την παλάμη και πόσο δυσκόλευε τα πράγματα. Βλέπετε τότε έφτανε πράγματι στο χέρι μας χρήμα (έστω και χαρτονόμισμα - που δεν είναι ακριβώς χρήμα) ενώ τώρα απλά το βλέπουμε στον τραπεζικό μας λογαριασμό (κι από κει το ξοδεύουμε, άμα λάχει). Για να φτάσουμε όμως σ' αυτό υπήρξαν πολλά ενδιάμεσα βήματα (που κόστισαν κιόλας).

Παλιάς μισθοδοσίας δημοσίου συνέχεια

Στο προηγούμενο έγραφα για τα πρακτικά θέματα της μισθοδοσίας στο δημόσιο τα χρόνια πριν το 2011. Βασικά στα πολύ πριν, αρχές δεκαετίας του 1990. Γιατί κάποια στιγμή υπήρξε κάποια πρόοδος, αλλά με πολλούς περιορισμούς. Συνεχίζω λοιπόν σήμερα για το πλαίσιο της μισθοδοσίας (πώς γίνονταν οι υπολογισμοί) και μετά για το πώς βρίσκαμε πατέντες να μας βοηθάει η τεχνολογία. Να προειδοποιήσω πως το σημερινό είναι μακρύ και κουραστικό μιας κι έχει αρκετές λεπτομέρειες σχετικά με υπολογισμούς.

Πώς γινόταν η μισθοδοσία του δημοσίου παλιά

Αφορμή για το σημερινό στάθηκε μια κουβέντα που είχαμε με την Ειρήνη. Την κόρη μου ντε. Ήμασταν στο θέατρο και κάπου συζητούσαμε για το ότι έχει καθυστερήσει ν' ανέβει η ενημέρωση για τη μισθοδοσία της για τον προηγούμενο χρόνο και περιμένει να γίνει αυτό για να μπορέσει να κάνει τη φορολογική της δήλωση και να πάρει την επιστροφή φόρου. Κι αυτό μιας και εγώ που έκανα δήλωση στις 30 Μάρτη, την πρώτη μέρα που άνοιξε η πλατφόρμα στις 4 του Απρίλη τα πήρα (δηλαδή σε λιγότερο από βδομάδα - το ότι έχουμε εκλογές τον άλλο μήνα λέτε να έχει κάποια σχέση; Μπαααα. Δεν το πιστεύω). Εκεί θυμήθηκε πως κάποια στιγμή της λέγαμε πως φτιάχναμε εμείς το αρχείο και το στέλναμε στην τράπεζα με δισκέτα και κάνει την ερώτηση "δηλαδή, πιο μπροστά πληρωνόσασταν με μετρητά;" Γέλασα, πήγα να της πω το τι αλλαγές έχω δει στα χρόνια που ήμουνα στα σχολεία αλλά χτύπησε το τρίτο κουδούνι, άρχισε η παράσταση και τ' αφήσαμε για άλλη φορά. Όμως σκέφτηκα πως οι αλλαγές αυτές καλό θα ήταν να υπήρχαν κάπου γραμμένες "για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι" κι έτσι ξεκινώ την παρουσίαση.

Τα καλά των (δημοτικών) εκλογών

Να ξεκινήσω με ευχές στις Ειρήνες που γιορτάζουν σήμερα. Και πάμε στο θέμα μας. "Αύγουστε καλέ μου μήνα νάσουν δυο φορές το χρόνο" λέει μια παλιά κογκολέζικη 😀 παροιμία. Εγώ θα το παραλλάξω λίγο και θα πώς "εκλογές δημοτικούλες, νάσασταν κάθε δυο χρόνια". Δεν είμαι σίγουρος αν τα δυο είναι καλά και θα εξηγήσω γιατί, αλλά για να είμαι πιο κοντά στην παροιμία!

Γίδα στo φούρνο με ζυμαρικά

Τις προάλλες η Δήμητρα με φίλεψε με γίδα από το χωριό. Εγώ με γίδα δεν έχω πολλές επαφές, σπάνια να σφάξει κανείς μεγάλο ζώο (σε ηλικία) στο χωριό μου. Αν δεν γένναγαν το δεύτερο χρόνο σφάζονταν, αλλά ακόμα δεν είχαν αρχίσει να σφίγγουν τα κρέατά τους. Αλλού ήξερα πως η γίδα κι η προβατίνα ήταν περιζήτητος μεζές, κάποιες σπάνιες φορές τον δοκίμασα. Κι αφού είχα τη γίδα τώρα, άρχισα να ψάχνω για καμιά συνταγή. Και βλέπω τον γκούγκλη να μου βγάζει μια δικιά μου συνταγή για γίδα! Την είχα ξεχάσει τελείως. Και δεν ήταν μόνο πως μου την έβγαλε αυτόνομη, μου έβγαλε και μια λίστα άλλες συνταγές μια απ' τις οποίες ήταν που παρουσίαζε συνταγές που υπήρχαν στο ίντερνετ κι ανάμεσα στις άλλες είχε και τη δική μου. Επειδή ήθελα αυτή τη φορά να την κάνω στο φούρνο περιορίζω την αναζήτηση να έχει μόνο συνταγές με φούρνο. Και ξαναβλέπω τη δική μου. Μα εγώ απλά ανέφερα άλλα κρέατα που βάζω στο φούρνο. Αλλά το χαζό ψαχτήρι είδε τη λέξη και την έβαλε στην κατηγορία των συνταγών με φούρνο! Και μάλιστα έγραφε πως η συνταγή είχε κι άλλα κρέατα... Ότι νάναι.

Οδική σήμανση

Η οδική σήμανση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση αλλά δυστυχώς στη χώρα μας αντιμετωπίζεται εντελώς περιστασιακά κι ανάλογα με τις εμπνεύσεις του υπεύθυνου. Συνήθως δε ισχύει το βάλε κι εσύ ένα σήμα, μπορείς. Τα σήματα θα πρέπει κανονικά να μπαίνουν εκεί που χρειάζονται και μόνον αυτά που χρειάζονται αλλά συνήθως ή θα υπάρχει πλεόνασμα ή θα υπάρχει έλλειμμα. Και με τέτοιες περιπτώσεις θ' ασχοληθώ σήμερα. Και λέω στη χώρα μας, γιατί σε άλλα μέρη δεν έχω δει τέτοιο ανακάτεμα. Δεν είν' η πρώτη φορά που γκρινιάζω για το θέμα αυτό. Ακόμα κι απ' το παλιό μπλογκ το είχα θίξει ενώ έχω γράψει χωριστό άρθρο για τα σήματα και το πώς μπαίνουν.