Κρέμα καραμελέ Κατερίνας

Μετά την καραμελέ που έβαλα προχτές, να βάλω ακόμα μία. Παρόμοια αυτή αλλά σε παραλλαγή της Κατερίνας που αντί να παιδεύεσαι σε μπεν μαρί, τη βάζεις στο φούρνο και ξεμπερδεύεις :)

Κρέμα Καραμελέ

Μια απλή κρέμα καραμελέ για σήμερα. Απλή μεν, αλλά πλούσια σε γεύση με τα αυγά που έχει. Κι απ' την άλλη, την ώρα της τη θέλει.

Ρυζοσαλάτα

Καλοκαίρι έρχεται, οι διάφορες παραλλαγές για σαλάτες είναι σε ημερήσια διάταξη. Σαλάτες με διάφορα συνοδευτικά υλικά που παίζουν το ρόλο του φαγητού κι όχι του συνοδευτικού. Πέρα απ' τη σαλάτα του καίσαρα ή τα φασόλια κλπ όσπρια που σερβίρονται και σαν σαλάτα, έχω παρουσιάσει ήδη φακές σαλάτα (και μάλιστα σε 2 εκδοχές), μακαρόνια σαλάτα ή η δική μου παραλλαγή στο πατατοκολόκυθο. Και ψάχνοντας στα κιτάπια μου βρήκα ακόμα μία παρόμοια, τη ριζοσαλάτα κι είπα να την βάλω κι αυτή (και βλέπω πως μάλλον δεν έχω αναφερθεί σε τονοσαλάτα. Παράλειψη, υπόσχομαι να επανορθώσω :) ).

Χρηστή διοίκηση στο σχολείο

Έγραφα στο προηγούμενο για την περίπτωση της απόλυσης ή μη των δημοσίων υπαλλήλων που βρέθηκαν να έχουν πλαστούς τίτλους για τον διορισμό τους. Η θεωρία της «χρηστής διοίκησης» όμως επεκτείνεται και σε άλλα θέματα. Σήμερα θα ασχοληθώ με το θέμα των απουσιών των μαθητών. Όλοι λίγο πολύ έχουν ακούσει για το ότι στο σχολείο υπάρχουν κάποια αριθμητικά όρια στο πόσες απουσίες μπορεί να κάνει ένας μαθητής. Τόσες στο δημοτικό, τόσες στο γυμνάσιο και τόσες στο λύκειο. Βέβαια, ακόμα και σ’ αυτά υπάρχουν διαβαθμίσεις. Ναι, τόσες αλλά αν είναι αδικαιολόγητες. Αν είναι δικαιολογημένες πληθαίνουν κι αν ο μαθητής είναι «καλός» (βγάζει δηλαδή από κάποιο βαθμό και πάνω) πληθαίνουν κι άλλο.

Χρηστή διοίκηση

Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για τους δημόσιους υπάλληλους που έχουν διοριστεί με πλαστά πτυχία. Είναι, λέει, κάπου 2.500. Έχουν ξοδευτεί πολλές ώρες για να τους βρούνε και να τους καταγράψουνε (και δεν είμαι σίγουρος να έχουν βρεθεί όλοι). Κι ενώ σύμφωνα με το νόμο θα έπρεπε να απολυθούν (αφού δεν είχαν τα προσόντα που προβλέπονταν αφενός αλλά και αφετέρου, απ’ όσο λέγεται, με τη δόλια αύξηση των βαθμών τους κατέλαβαν θέσεις άλλων) κατατέθηκε νομοθετική ρύθμιση από τη σημερινή (αριστερή, λέει) κυβέρνηση, που «για λόγους χρηστής διοίκησης» θα τους επιτρέψει να παραμείνουν, δίνοντας κάποιες εξετάσεις :)

Τηλεματική

Τηλεματική είναι ο κλάδος της τεχνολογίας που συνδυάζει την πληροφορική με τις τηλεπικοινωνίες λέει το λεξικό. Το Βικιλεξικό μάλιστα, φέρνει για παράδειγμα μια είδηση από το Βήμα πριν δυο χρόνια περίπου, που αναφέρει ότι "Το σύστημα της Τηλεματικής περιλαμβάνει την εγκατάσταση εξοπλισμού σε 1750 λεωφορεία και 250 τρόλεϊ για την παρακολούθηση του συγκοινωνιακού έργου σε πραγματικό χρόνο, αλλά και την πληροφόρηση του επιβατικού κοινού για την εκτέλεση των δρομολογίων μέσω 1.000 «έξυπνων» στάσεων. Παράλληλα θα λειτουργεί διαδραστικό σύστημα πληροφόρησης κοινού για το σύνολο των γραμμών και των δρομολογίων μέσω διαδικτύου". Γι' αυτήν ακριβώς τη χρήση της τηλεματικής θέλω να αναφερθώ σήμερα.

21 κόλπα μαγειρικής

Πάλι στη λούφα. Παρουσίαση άρθρου άλλου. Που το πρωτοείδα στο φέισμπουκ, το βρήκα ενδιαφέρον και είπα να το παρουσιάσω κι από εδώ. Δεν ξέρω πόσα απ' αυτά είναι όντως λειτουργικά, αλλά κάποια τα ξέρω και τα χρησιμοποιώ από παλιά, όπως π.χ αυτό με το μπουκάλι. Ειδικά για να τρίψουμε μαστίχα, πάντα μπουκάλι χρησιμοποιούσαμε. Με λίγη ζάχαρη για να μην κολλάει (αυτό δεν το λένε οι οδηγίες :) )

Πέρκα (ψάρι) φούρνου

Για πέρκα λέει η συνταγή αλλά κι άλλα ψάρια μπορούν να γίνουν κάπως έτσι. Αρκεί να έχουν κάποιο μέγεθος. Και συνήθως να μην είναι με ιδιαίτερη δικιά τους γεύση. Ακόμα και γόπες.

Κολοκυθάκια κατσαρόλας με τομάτα και φέτα

Υλικά

½ φλιτζάνι λάδι
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κιλό κολοκυθάκια
3 τομάτες

Πίτες για σουβλάκια

Τις πίτες για τα σουβλάκια τις αγοράζω έτοιμες. Έχω και τη συνταγή, την έφτιαξα μια φορά νομίζω, αλλά δεν με τραβάει να τη φτιάξω εγώ. Μπόλικος κόπος χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Απ' τις έτοιμες θέλει να ψάξεις να βρεις ποιες ταιριάζουνε στα γούστα σου, από ποικιλία δόξα τω θεώ υπάρχει μπόλικη. Αλλά για λόγους πληρότητας είπα να συμπεριλάβω τη συνταγή εδώ.

Κεμπάπ πρόβειο (παραδοσιακό)

Για το κεμπάπ έχω γράψει κι άλλη φορά. Και γενικά για το τι σημαίνει κεμπάπ αλλά και μια συνταγή για γιαουρτλού κεμπάπ. Και ψάχνοντας τις συνταγές που έχω μαζέψει βρήκα πως έχω και μία γενική για κεμπάπ, τέτοια που φτιάχνεις μια μεγάλη ποσότητα

Ένας χρόνος χωρίς γυαλιά

Προχτές έκλεισε ένας χρόνος από τότε που δεν χρησιμοποιώ γυαλιά. Από τότε που έκανα την επέμβαση για τη διόρθωση της μυωπίας που κουβάλαγα τόσα χρόνια. Η αίσθηση του να βλέπεις χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να βάλεις πρώτα τα γυαλιά ή τους φακούς είναι υπέροχη. Βλέπω κανονικά όλες τις ώρες απ' τη στιγμή που θα ξυπνήσω μέχρι να ξανακοιμηθώ. Στον ήλιο και στη σκιά οι παλιές συνήθειες δεν έχουν αλλάξει σε κάτι. Πάντα δεν ήθελα τον πολύ ήλιο (κι αυτός ήταν ένας λόγος που φόραγα φακους, για να μπορώ να φοράω γυαλιά ηλίου) το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Αλλ' αυτό δεν έχει να κάνει με την επέμβαση.

Εξοχικό

Δεν ξέρω γιατί, αλλά το εξοχικό το έχω για ανοιξιάτικο φαγητό αν και, τίποτα απ' τα υλικά του δεν είναι αυτής της εποχής. Είναι φαγητό (αλλά και υπέροχος μεζές για κρασί) που τρώγεται άνετα όλο το χρόνο.

Αμπελόφυλλα στην άλμη

Εις μνήμην!
Κάποιες απ' τις συνταγές που βάζω εδώ είναι από αυτές που είχε η μάνα μου. Που το τελευταίο δεκαήμερο έπεσε στο κρεβάτι, κάτι που τη στεναχωρούσε από πάντα και προχτές το πρωί κοιμήθηκε μόνιμα. Έτσι είπα σήμερα να βάλω μια απ' αυτές τις δικές της συνταγές, τα φύλλα που έφτιαχνε και κράταγε για να μας φτιάχνει τα ντολμαδάκια.
Να συμπληρώσω μόνο πως αντί να βάλω τα βαζάκια μπρούμυτα (όπως λέει), προτιμώ να τα έχω αποστειρωμένα.

Κέικ 2

Και η σειρά των κέικ κλείνει σήμερα εδώ με μια ακόμα κλασική συνταγή.

Κέικ

Άλλο ένα απλό και κλασικό κέικ. Χωρίς κάτι το ιδιαίτερο.

Κέικ με σταφίδες και καρύδια

Σειρά έχει ένα κλασικό κέικ. Με σταφίδες και καρύδια.

Κέικ λεμονιού (Μαίρης)

Το τελευταίο από τα κέικ που έχω από τη Μαίρη. Αυτό είναι με λεμόνι. Όχι, δεν είναι ξινό, αλλά έχει έντονη τη μυρωδιά.

Κέικ με μέλι και σοκολάτα

Μελοκέικ για σήμερα. Αλλά όχι σκέτο. Η συνταγή το θέλει με σοκολάτα από πάνω και αμύγδαλα. Αρκετά βαρύ το σύνολο, μπορεί να φαγωθεί και απλό.

Κέικ Μαίρης

Ένα κλασικό κέικ σε παραλλαγή της Μαίρης. Το βάζω πριν απ' τα κλασικά τα δικά μου!

Κέικ νηστίσιμο Μαίρης

Μέσα στα τόσα κέικ που έχω βάλει και θα βάλω, ένα νηστίσιμο, ταιριαστό με τις μέρες (για όποιον ενδιαφέρεται).

Λατινογραφές

Είχα γράψει πριν λίγο καιρό για την ενόχλησή μου με τη χρησιμοποίηση λατινικού αλφαβήτου μέσα σε ελληνικό κείμενο. Κι είχα δώσει κι ένα παράδειγμα πόσο δύσκολο θα γινόταν ένα κείμενο που κάθε ξένη λέξη θα ήταν γραμμένη με λατινικά (που κάποιοι ονομάζουν και διαβάζουν σαν να είναι αγγλικά). Και το χειρότερο πως γράφουν με λατινικά (ή στα αγγλικά) και λέξεις που προέρχονται από άλλα αλφάβητα (π.χ. Sofia τη

Κέικ καρότου (ή κολοκύθας)

Δεύτερο κέικ με καρότο. Με κρέμα από πάνω, πιο βαρύ πράγμα το σημερινό!

Κέικ Καρότου Κικής

Μετά τα κουλούρια, σειρά έχουν τα κέικ. Που κι απ' αυτά έχω αρκετά. Για σήμερα ένα κέικ με καρότο.

Στρούντελ μήλου

Για στρούντελ είχα γράψει πριν ενάμιση χρόνο. Δεν ξέρω πού την είχα βρει, αλλά καθώς σκάλιζα τις σημειώσεις μαγειρικής που έχω (εκεί είναι κι η ζαχαροπλαστική) έπεσε το μάτι μου σε τούτη που παρουσιάζω σήμερα. Δεν είναι ίδια κι έτσι είπα να τη βάλω κι αυτή. Ποια είναι η καλύτερη; Δύσκολο ν' απαντήσω :)

Διαφημίσεις κινητής τηλεφωνίας

Το τελευταίο διάστημα οι τηλεοράσεις έχουν γεμίσει με διαφημίσεις των εταιριών κινητής τηλεφωνίας. Και των τριών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Γενικά οι διαφημίσεις των κινητών δεν μας λείπουνε αλλά αυτόν τον καιρό έχουν ξετρελαθεί. Και οι τρεις διαφημίζουν το ίδιο προϊόν: τα πακέτα που διευκολύνουν την περιαγωγή, ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ για συντομία). Πώς αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον να μας δώσουν κάτι φτηνά; Θέλουν να χάσουν λεφτά; Δύσκολο. Βέβαια, πάντα οι διαφημίσεις φέρνουν νέα έσοδα αν αποδώσουν αλλά πώς και επικεντρώνονται ξαφνικά και οι τρεις στο ίδιο προϊόν; Η εξήγηση υπάρχει και είναι απλή.

Κουλούρια αμμωνίας

Αυτά είναι τα κατεξοχήν λαμπριάτικα κουλούρια που φτιάχνουμε στο χωριό. Το Πάσχα δεν συνηθίζονται τα τσουρέκια αλλά τα κουλουράκια. Κι έχουν περάσει τόσα Πάσχα και συνταγή δεν ανέβασα. Και το διαπίστωσα επειδή είπα πως θ' ανεβάσω όλες τις σχετικές με κουλούρια συνταγές. Την άφησα λοιπόν τελευταία. Προφανώς τα υλικά είναι μπόλικα, για να φτουράνε, η μισή δόση πάλι ικανοποιητική είναι!

Κουλουράκια Σμυρναίικα

Εποχή για κουλουράκια κι όπως είπα, θα βάλω όλες τις σχετικές συνταγές που έχω. Τα σμυρναίικα λοιπόν σήμερα.

Κουλουράκια νηστίσιμα

Είπα πως θ' ανεβάσω όλες τις συνταγές με κουλούρια. Μιας και η εποχή τώρα είναι εποχή νηστείας (για όποιους νηστεύουν βέβαια) ας βάλω σήμερα τα νηστίσιμα. Εντάξει, έχουν λάδι, αλλά μόνο αυτό. Χωρίς γάλα, χωρίς βούτυρο, χωρία αυγό.

Σβιρνιές με τ' αυγά

Τις σβιρνιές όπως τις λέμε στο χωριό μου δεν μπορώ να πω πως τις αγαπώ. Σπάνια τις τρώω, τις αποφεύγω όσο μπορώ, αλλά κάποιοι άλλοι τρελένονται γι' αυτές. Άλλοι τις τρώνε λίγο βρασμένες, σαν σαλάτα κι άλλοι με τ' αυγά. Είναι αγαπημένο φαγητό της μάνας μου. Μιας και δεν τις τρώω εγώ, δεν έχω συνταγή και δεν θα έβαζα εδώ αλλά χτες την είδα στις συνταγές της Ελένης (κι εκεί πέρα παραπέμπω σήμερα, κοπιπαστώνω κι από κάτω, χωρίς ν' αλλάξω ούτε κεραία). Εκεί η Ελένη τις λέει "οβριές" και λέει πως είναι είδος σπαραγγιών. Για να το λέει κάτι θα ξέρει :)

Μπροκολοκεφτέδες

Πριν δυο - τρεις μέρες η Ειρήνη (όχι η κόρη μου) ανέβασε στο φέισμπουκ (ή αλλιώς ΦατσοΒιβλίο, ΦΒ) ένα βιντεάκι για κυλινδράκια μπρόκολου. Δεν ξέρω πού και πώς το ανακάλυψε, ειδικά που είναι σε ρώσικο χώρο, όμως μου άρεσε σαν ιδέα και λέω να το φτιάξω. Βέβαια, δεν σκέφτομαι ναφτιάξω κυλίνδρους αλλά να το κάνω σε κεφτέδες, όμως το θέμα είναι πώς φτιάχνει κανείς το μείγμα. Και καλό το βιντεάκι, ένα λεπτό όλο κι όλο, αλλά επειδή δεν είναι εύκολο να το βλέπεις και να φτιάχνεις, χώρια που πρέπει να βρεις εκ των προτέρων τα υλικά, είπα να κάνω μια μεταγραφή σε τυπική μορφή συνταγής.

Τζιεροσαρμάδες

Παραλλαγών συνέχεια. Εδώ τα υλικά και η προετοιμασία για τους τζιεροσαρμάδες είναι ίδια με την παπούδα. Την παραλλαγή την είχα βάλει τότε αλλά της αξίζει να υπάρχει και μόνη της αφού τρώγεται οποιαδήποτε εποχή (εντάξει, το καλοκαίρι δεν συνηθίζεται) κι όχι μόνο το Πάσχα όπως οι παπούδα. Η διαφορά μ' αυτήν είναι πως δεν φτιάχνω ένα μεγάλο πράγμα όσο το ταψί αλλά πολλά μικρά. Βορειοελλαδίτικο φαγητό, τόμαθα στις επισκέψεις μου προς τα πάνω. Προφανώς, κι αυτοί είναι χοληστερινικές βόμβες :)

Τυρόψωμα

Τις τελευταίες μέρες έπεσαν διάφορες δουλειές. Απ' την άλλη σήμερα έχει γενέθλια ο Δημήτρης (χρόνια πολλά κι από δω Δημήτρη) οπότε πάλι κάτι λιτό στο μενού: μια παραλλαγή σε γνωστή συνταγή. Πολλές φορές όταν φτιάχνω τυροπιτάκια περισσεύει είτε γέμιση είτε ζύμη. Τις πρώτες φορές πειραματίστηκα πώς μπορώ να ζυμώσω τα υλικά μαζί και να καταναλώσω το περίσσευμα. Το αποτέλεσμα μ' άρεσε κι έτσι το έκανα πιο συστηματικά. Αντί για τυροπιτάκια, τυροψωμάκια. Όλα τα υλικά μαζί. Κανονικά θέλει αλεύρι παραπάνω. Αλλά όχι πολύ για να μη γίνουν σφιχτά (χώρια ότι σφίγγουν έτσι κι αλλιώς όταν μείνουν και παλιώσουν.

Κουλουράκια Κανέλας (Παναγιώτας)

Η ομοβροντία με τα κουλούρια συνεχίζεται :) Αυτή τη φορά είναι μια συνταγή της Παναγιώτας. Η οποία όταν έβαζα κανέλα στο φαγητό (π.χ. στα μακαρόνια) δυσανασχετούσε, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν την έτρωγε. Κι οποία έκπληξη: όταν πήγα στο χωριό της έφαγα λουκάνικα με μπόλικη κανέλα - δεν μούχει ξανατύχει σε άλλη περιοχή.
Το κακό με τις συνταγές αυτές είναι ότι η περιγραφή της εκτέλεσης είναι πολύ λιτή. Αλλά τι να κάνουμε, έτσι μου την έδωσε.

Ρύζι με λαχανικά στον ατμομάγειρα

Πριν κάποια χρόνια είχα αγοράσει έναν ατμομάγειρα. Μια συσκευή δηλαδή που ζεσταίνει νερό και το μετατρέπει σε ατμό που περνάει από τις τρύπες και μ' αυτό τον τρόπο μαγειρεύεται το φαγητό. Προφανώς δεν είναι κατάλληλος τρόπος για όλα τα φαγητά, μόνο όσα γίνονται στον ατμό (κι όπως φαίνεται στη φωτογραφία, δεν είναι και λίγα τα είδη). Εγώ όμως τον χρησιμοποιώ κυρίως για λαχανικά. Αλλά και ρύζι που μπορεί να μαγειρευτεί κι αυτό εκεί πέρα, σε ένα μπολάκι όμως (που συνόδευε τον ατμομάγειρά μας). Τα χρόνια εκείνα τον χρησιμοποιούσαμε σχεδόν κάθε βδομάδα. Τώρα τον έχουμε ψιλοξεχάσει. Σπάνια τον βάζουμε σε χρήση αν και είναι πολύ καλή ιδέα, πολύ υγιεινή και πανεύκολη.

Κουλουράκια Μαίρης

Συνταγές για κουλούρια έχω βάλει κι άλλες φορές. Αλλά δεν είναι και τόσα πολλές όσο η κατανάλωσή τους. Γιατί είτε για συμπλήρωμα στον καφέ είτε σκέτα τρώγονται όλες τις εποχές και μιας και διατηρούνται για καιρό είναι ένα καλό συμπλήρωμα. Ρίχνοντας μια ματιά στο αρχείο των συνταγών έπεσα πάνω σε μπόλικες που υπάρχουν ακόμα αδημοσίευτες κι είπα ν' αρχίσω να δίνω παραλλαγές. Ξεκινάω με τα κουλουράκια της Μαίρης. Γιατί αυτή η επιλογή; Μα αν ξεκίναγα απ' όποια άλλη συνταγή, σίγουρα θα συμπλήρωνε από κάτω. Ας βάλω λοιπόν τη δική της στην αρχή και το πολύ να συμπληρώσει πράγματα που δεν μούχει πει. Πονηρός ο βλάχος. :)

Γαριδομακαρονάδα

Τη μακαρονάδα με θαλασσινά πρώτη φορά την έφτιαξα. Ήμασταν μαζεμένοι χτες για φαγητό μια παρέα κι είπα εκτός απ' τον παραδοσιακό μπακαλιάρο να έχουμε και κάτι άλλο, αλλά να είναι και θαλασσινό (μπακαλιάρος και μπριζόλα δεν μου κάθεται με τίποτα :) ). Έπεσαν διάφορες ιδέες κι η κατάληξη ήταν στη γαριδομακαρονάδα. Που είναι απ' τη μια μακαρονάδα κατά τα γνωστά (με χοντρό μακαρόνι Νο 6 και πάνω ή λαζάνι που το έχουμε πει λιγκουίνι ή άλλο τέτοιο ζυμαρικό) κι απ' την άλλη μια σάλτσα με γαρίδες που αφού φτιαχτούνε χώρια, παντρεύονται μαζί. Είχα στο νου μου ιδέα πώς γίνεται αν και, δεν την είχα φτιάξει ποτέ. Επιβεβαίωσα από δυο - τρεις άλλες συνταγές, την έφτιαξα και την παρουσιάζω εδώ.

Σολομός ποσέ

Πόσο καιρό έχω να το φτιάξω έτσι! Το είχα σχεδόν ξεχάσει, όταν ψάχνοντας τι να γράψω σήμερα το είδα. Να το βάλω στο πρόγραμμα για τις επόμενες μέρες!
Ο σολομός είναι ένα περίεργο ψάρι, που δεν θέλει και πολλά. Ποσέ γίνεται και σκέτος, σε λίγο νερό μόνο. Η παραλλαγή αυτή τον κάνει πιο μυρωδάτο, αν αρέσει έτσι. Δεν είναι συνηθισμένο ψάρι για μας, ό,τι βρίσκεται είναι ιχθυοτροφείου και μας έρχεται απ' το εξωτερικό, ενώ υπάρχει και καταψυγμένος. Θυμάμαι σ' ένα ταξίδι στη Σκανδιναβία που είχε σολομό πρωί, μεσημέρι και βράδυ! Είναι ένα ψάρι πλούσιο σε Ω3, καλά λιπαρά δηλαδή, που όμως στην Ελλάδα τα βρίσκουμε και στις ταπεινές σαρδελίτσες :)

Ονόματα ανέμων

Είναι πάρα πολύς καιρός που λέω να γράψω για τα ονόματα των ανέμων. Κοντά δυο χρόνια που έχω τραβήξει μια φωτογραφία σε καραβάκι μ' ένα ανεμολόγιο (βασικά, είχα ζητήσει απ' τη Μαρία να την τραβήξει). Ωραία ήταν η ιδέα που ήταν χαραγμένα τα ονόματα σε καθρέφτη, όμως η φωτογραφία δεν μπορώ να πω πως ήταν τελικά καλή αφού, όπως και να γίνει, δεν φαινόταν το ονόματα αλλά το καραβάκι! Είχα ψάξει από τότε στο γκουγκλ κι είχα βρει διάφορες πληροφορίες αλλά και εικόνες, κι απ' αυτές έκλεψα και παρουσιάζω παραπάνω.

Πιλάφι με σαφράν, τηγανητό φιδέ και ρόδι!

Αυτό το φαΐ το διάβασα, μ' άρεσε αλλά δεν έτυχε να το φτιάξω ακόμα. Είναι στα υπόψην, αν και όιχ για τον δυόσμο δεν είμαι και πολύ σίγουρος πως θα βάλω.

Ηρίννη

Βρέθηκα το τριήμερο σε μια ελληνική πόλη που δεν είχα ξαναπάει. Και για να πάω εκεί που έμενα έπρεπε να περάσω την οδό Ηρίννης. Στην αρχή σκέφτηκα πως θα είναι ανορθόγραφο. Αλλά τέτοια διπλή ανορθογραφία; Δύσκολο. Είχα ακούσει για την αρχαία Ιρίνα αλλά για την Ηρίννη όχι. Ψάχνω λοιπόν στον γκούγκλη. Αλλά όχι σκέτα. Με αυτάκια (εισαγωγικά) για να μου βρει το ακριβές όνομα κι όχι αυτά που μοιάζουν ηχητικά (δηλ. γράφοντας "Ηρίννη"). Και οποία έκπληξη! Όχι μόνο είναι υπαρκτό όνομα, αλλά είναι και λυρική ποιήτρια απ' τη Μυτιλήνη, σύγχρονη της Σαπφούς και του Αλκαίου! Της οποίας υπάρχουν διαθέσιμα 3 έργα! Κι εγώ, αν και Μυτιληνιός, δεν είχα ιδέα...

Ιστορίες της γιαγιάς της μαμάς μου

Έγραφα τις προάλλες για την ιστορία της προ-προγιαγιάς μου, καιρός να γράψω και για την ίδια την προγιαγιά όπως υποσχέθηκα. Η φωτογραφία παραπάνω είναι από την κηδεία της, στις αρχές της δεκαετίας του 50. Είχε φαγωθεί να λέει στο άντρα της πως είναι 10 χρόνια μεγαλύτερός της άρα, θα πεθάνει αυτός πρώτος κι αυτή θα ζήσει 10 χρόνια τουλάχιστον μετά. Τόλεγε, και τόκανε. Πράγματι, έζησε μέχρι τα 90 της και κάτι. Στα 90 είχε πεθάνει ο παππούς. Ο οποίος στα χρόνια του ήταν μεγάλος και τρανός. Προεστός του χωριού, είχε καφενείο, είχε ελαιοτριβείο, βουνά ολόκληρα από πευκοδάση (που τότε έδιναν και εμπορεύσιμα υλικά) κι από ελαιόδεντρα και δεν θυμάμαι τι άλλο. Όμως το βασικό κουμάντο σε όλα το έκανε η γιαγιά!

Κρέπες

Κανονικά θα έπρεπε να συνεχίσω την ιστορία της προγιαγιάς που την ξεκίνησα δυο φορές αλλά παραστράτησα και εκκρεμεί. Κι όντως, έτσι είχα σκοπό να κάνω. Έλα όμως που περνάω καλά αυτές τις μέρες κάνοντας βόλτες κι άρα πού καιρός για γράψιμο. Αλλά να μην αφήσω να περάσει και η μέρα, βάζω μια συνταγή απ' το αρχείο. Κρέπες λοιπόν. Που μπορούν να γίνουν γλυκές ή αρμυρές. Αν και, μιας και δεν έχουν ζάχαρη, μάλλον προς το αλμυρό τις βλέπω. Όχι σαν το Παρίσι που πήρα κρέπα με τυρί και ζαμπόν κι ήταν γλυκιά τελείως. Κι υποτίθεται πως οι κρέπες έχουν γαλλική καταγωγή....

Το Πλωμάρι

Έλεγα για ιστορίες της προ-προγιαγιάς. Και τι έγινε με τα πρώτα εγγόνια της. Ο γαμπρός της ήταν Μαμάκος στο επίθετο, με καταγωγή απ' το Μεγαλοχώρι. Πολλοί οι Μαμάκοι στην περιοχή, όλοι με κάποια απώτερη συγγένεια αλλά με τόσο μεγάλες οικογένειες που υπήρχαν, πού να βρεθεί το σόι. Εδώ σήμερα χάνονται τα ξαδέρφια, που η κάθε οικογένεια έχει συνήθως 1 - 2 παιδιά. Πού τότε με τα 5, τα 8 ή τα 10. Κι έτσι βρέθηκε η καταγώμενη από Μαμάκους ξαδέρφη μου να παντρευτεί έναν Μαμάκο που δεν ήταν (ούτε καν 5ου βαθμού) συγγενείς κι η κόρη της να πάρει έναν τρίτον τέτοιον Μαμάκο :)

Ιστορίες της γιαγιάς της γιαγιάς μου

Μιας και τον τελευταίο καιρό έχω γράψει κάμποσες αναμνήσεις, σκέφτηκα να έγραφα και για τη γιαγιά της μάνας μου. Που ήταν μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, που ο θεός να σε φύλαγε να μην έπεφτες στο στόμα της. Αλλά είπα να γράψω και κάτι καλό γι' αυτήν. Για τον καημό της που κανένα παιδί δεν έβαλε το όνομά της. Που έκανε τόσα και τόσα εγγόνια (καμιά 15αριά υπολογίζω) αλλά το όνομά της δεν το άκουσε. Κι εκεί πάνω σκέφτηκα πως τη σκληράδα της δεν την απόκτησε μόνη της, την κληρονόμησε απ' τη μάνα της, τη Μαριγώ. Κι είπα να ξεκινήσω από κει.

Τα γλιτώματα

Αναδρομή στις συνήθεις του χωριού μου σήμερα. Χρόνια έχω βάλει τον τίτλο να γράψω το σημερινό αλλά αναβάλλεται συνέχεια. Γιατί δεν θέλω να ανέβει μια οποιαδήποτε μέρα. Αλλά τέτοιες μέρες που παραδοσιακά "γιορτάζονταν" τα γλιτώματα στο χωριό μου. Θεωρητικά αυτό γινόταν στις 9 Μάρτη, τ' Αγιού Σαράγκ' (των αγίων Σαράντα δηλαδή, που από 40 τον αριθμό που ήταν έγιναν ένας, ο Σαράντος :) ), Πρακτικά, όποτε ολοκληρώνονταν οι χειμωνιάτικες δουλειές οι σχετικές με τις ελιές. Γιατί αυτό πάει να πει η λέξη γλιτώματα. Γιόρταζαν οι αγρότες ότι επιτέλους τέλειωνε το μάζεμα της ελιάς κι έτσι γλίτωναν, απαλλάσσονταν από το καθημερινό τρέξιμο και το άγχος.

Γιαούρτι

Βασικά, δεν ξεκίνησα να γράψω το σημερινό για να δώσω συνταγή για γιαούρτι, αν και θα γίνει κι αυτό. Το πράγμα ξεκίνησε όταν πριν λίγες μέρες συζητάγαμε με τη Μαίρη για τα γιαούρτια που φτιάχνει, με απλό γάλα απ' το σουπερμάρκετ. Κι εγώ τα απέρριψα μιας και έχω μια κάποια παράδοση στο γιαούρτι. Βλέπετε έκανα γιαουρτάς. Πωλητής γιαουρτιού δηλ. Στα πολύ μικρά μου χρόνια, εκεί στην δεκαετία του 70. Κι αφού πούλαγα γιαούρτι, έχω άποψη για το πώς είναι το καλό, το σωστό γιαούρτι και δεν συμβιβάζομαι με μοιάζει με πηγμένο γάλα. Πολύ περισσότερο δεν συμβιβάζομαι, βέβαια, με το πήξιμο που γίνεται με ζελατίνα ή άλλα τέτοια μέσα και παρουσιάζεται σαν γιαούρτι (αν και, για προστασία τους οι εταιρίες δεν γράφουν πάνω τη λέξη "γιαούρτι" αλλά "επιδόρπιο".

Σταφιδόψωμα της Γκόλφως

Πριν κάμποσο καιρό είχα δει μια συνταγή για σταφιδόψωμα στο "συνταγές της παρέας". Την είχα κρατήσει κάπου και πρόσφατα έπεσα πάνω της, οπότε την Κυριακή είπα να την φτιάξω. Το αποτέλεσμα μ' ενθουσίασε, παρά το γεγονός πως τη μέρα εκείνη φτιάξαμε διάφορα, ήμασταν ώρα στην κουζίνα και (προφανώς) κουραστήκαμε ενώ, μιας και δουλεύαμε συνταγές παράλληλα, κάπου μας έφυγε κι ο χρόνος και πήραν παραπάνω χρώμα απ' όσο θα ήθελα. Η συνταγή έλεγε για φρέσκια μαγιά, εγώ προτίμησα την ξερή. Κανέλα έγραφε μια τσιμπιά. έβαλα κάμποση, αλλά θα ήθελα παραπάνω. Το κουταλάκι το χρειάζεται. Α! κι από πάνω, αντί για αυγό, άλειψε με γάλα (που το έδινε στα εναλλακτικά :) )

Επέτειος πτυχίου

Σήμερα έχω επέτειο. Συνήθως όταν λέμε επέτειο, εννοούμε επέτειο γάμου. Αλλά όχι. Σαν σήμερα, το μακρινό εκείνο 1983 το μορφωτικό επίπεδο στο προφίλ μου στο φέισμπουκ άλλαξε: από απόφοιτος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έγινε πτυχιούχος Τριτοβάθμιας. (Δεν μ' αρέσει το ύφος σου. Τι πάει να πει δεν υπήρχε φέισμπουκ τότε; Είναι δυνατόν; Και πώς επικοινωνούσαμε χωρίς φέισμπουκ; Μόνο με απλά η-μέιλ; Τι ούτε η-μέιλ υπήρχαν ούτε καν ίντερνετ; Τι; Ούτε ο όρος πληροφορική δεν ήταν σε χρήση ούτε οι αντίστοιχες σχολές μόνο κάτι μαθήματα για την "Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών" είχαμε; Καλά, τόση αρχαιολογία; Πόσο παράξενα ακούγονται όλ' αυτά! Κι ειδικά σε ανθρώπους που τότε δεν είχαν ή είχαν μόλις γεννηθεί. Κλείνει η παρένθεση).

Φράουλες μεσ' στο χειμώνα

Το Σάββατο είχαμε πάει βόλτα στο κέντρο της Αθήνας: Ομόνοια, Ψυρρή, Μοναστηράκι και πίσω την ίδια διαδρομή. Στο Μοναστηράκι λοιπόν, πέσαμε πάνω σε φράουλες. Φράουλες το Φλεβάρη, παράξενο μου φαίνεται, αλλά έτσι είναι. Και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή, μόλις 2€. Κανονικά, θα περίμενα ν' αρχίσουν να εμφανίζονται στην αγορά σε καμιά 15αριά μέρες, και σε τιμή γύρω στα 4 - 5 ευρώ. Βέβαια, είναι δεύτερη φορά που αγοράζω φράουλες. Είχα βρει και στη γειτονιά πριν κάποιες μέρες (ακόμα πιο πρώιμα δηλαδή). Και την βδομάδα που αρχίζει, στο Λιντλ είδα διαφήμιση πως θα έχει φράουλες με 2,22€. Αλλά αυτές θα είναι για λίγες μέρες και σε προσφορά (ειδικά διαφημισμένη). Ενώ αυτές οι φράουλες στον πάγκο, ωραία ωραία στημένες ήταν σκέτη πρόκληση. Και με μια μυρωδιά απίθανη, που η φωτογραφία δεν μπορεί (ακόμα τουλάχιστον) να αποδώσει :)