Πινακίδες

Για το θέμα των πινακίδων έχω αναφερθεί με διάφορους τρόπους στο παλιό το μπλογκ. Είτε για τις πινακίδες που υπάρχουν σε πληθώρα για να δείξουν το όποιο χωριό αλλά και σε κάτι σχετικό με το σημερινό, με τα προβλήματα που προκαλεί η ύπαρξή τους σε όποιον περπατάει στα πεζοδρόμια. Μ' αυτό το τελευταίο θέλω να ασχοληθώ και σήμερα/ Και έχει νόημα αφού τότε αναφέρθηκα σ' αυτές από σπόντα.

Οι πινακίδες λοιπόν υπάρχουν όλες μέσ' τη μέση. Οι γέφυρες με τις πινακίδες είναι λίγες και μόνο στους αυτοκινητόδρομους. Κι αυτές είναι που λένε πού οδηγεί η επόμενη έξοδος. Παραπάνω πληροφορίες τέλος. Π.χ. πόσο είναι το όριο ταχύτητας; Αν το δεις στο πλάι του δρόμου, καλά. Αλλιώς γίνεσαι παραβάτης χωρίς να το θέλεις.

Από κει και πέρα, στους δρόμους, της Αθήνας π.χ. για να ανακαλύψεις από πού θα πας θα πρέπει να προσέχεις σε χαμηλό ύψος, στα πλάγια των δρόμων. Υπάρχει περίπτωση να βρεις αυτό που ζητάς, αλλά μπορεί και όχι. Αν είσαι τυχερός τότε στα πεζοδρόμια (ή στο διπλανό χωράφι αν δεν υπάρχει πεζοδρόμιο) θα χει πινακίδα! Αν είναι σταματημένο κάποιο αυτοκίνητο μπροστά της ή αν προσπερνάς, την πάτησες. Κι όποιος χρησιμοποιεί τα πεζοδρόμια, αν δεν προσέχει ιδιαίτερα, κινδυνεύει να πέσει πάνω τους (κάτι που μου έχει συμβεί αρκετές φορές). Η φωτογραφία από τον Πειραιά τραβήχτηκε απλά για να δείχνει το τι συμβαίνει κι όχι γιατί εκεί έπεσα πάνω της. Αλλά και η άλλη που διακρίνεται πίσω είναι κι αυτή στο ίδιο ύψος. Κι αυτές είναι κι οι δυο με το πιο διαδεδομένο σήμα στο Λεκανοπέδιο, το Στοπ. Προχωρώντας βρίσκεις κι άλλες. Σε κάθε διασταύρωση κάτι θα υπάρχει.

Να κάνω τώρα σύγκριση με το Σεν Μαλό που όπως έγραφα παλιά οι πινακίδες στην παλιά πόλη είναι α) ψηλά και β) στερεωμένες με λάστιχο (και ξύλινες) γιατί μιας και οι δρόμοι είναι στενοί πάντα υπάρχει περίπτωση να πέσει κάποιο φορτηγό πάνω τους; Μάλλον δεν υπάρχει περιθώριο.