Συγχωνεύσεις και μη

Και πάλι συγχωνεύσεις. Είναι κάτι σαν μόδα η κάθε κυβέρνηση να κάνει μερικές. Πρώτη φορά που θυμάμαι είναι οι συνενώσεις (άλλο όνομα για το ίδιο πράγμα) δήμων με το σχέδιο "Καποδίστριας". Τότε οι πολλές μικρές κοινότητες ενώθηκαν σε δήμους. Πέρασαν κάπου 20 χρόνια από τότε και οι συγχωνεύσεις συνεχίζονται. Οι δήμοι που προκύψανε από τον Καποδίστρια συνενώθηκαν σε ακόμα πιο μεγάλους δήμους με τον "Καλλικράτη". Προκύψανε δήμοι τέρατα, όπως αυτός της Λέσβου όπου επικράτησε το δόγμα ένα νησί - ένας δήμος, αν και για άλλα μεγαλύτερα νησιά (Κρήτη, Εύβοια) δεν έγινε αυτό. Τώρα όλοι διαπιστώνουν πως δεν είναι λογικός ο δήμος με 100 επί 100 χιλιόμετρα. Τέλος πάντων. Αλλά οι συγχωνεύσεις δεν σταμάτησαν εκεί.

Τα προηγούμενα χρόνια άρχισαν να μειώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Το κακό είναι πως από τις συγχωνεύσεις χαμένοι ήταν οι ασφαλισμένοι που ενώ είχαν μια καλή προοπτική, με τη συγχώνευση πήγαιναν στα χειρότερα. Αλλά εκτός από τις αρχικές συγχωνεύσεις των ταμείων ήρθε και το καπέλωμα με τη συγχώνευση των υπηρεσιών υγείας στον αμαρτωλό ΕΟΠΥΥ.

Τα χρόνια αυτά έγιναν διάφορες συγχωνεύσεις σχολείων. Και ετοιμάζονται κι άλλες. Τα σχολεία κλείνουν κι κάποιοι μαθητές τους πρέπει να μετακινηθούν αρκετά μακριά για να πάνε στα καινούρια τους σχολεία. Στο υπουργείο Παιδείας συγχωνεύθηκαν και διάφορες υπηρεσίες του, κάποιες με άσχετους μεταξύ τους ρόλους. Π.χ. το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο με το ΚΕΕ είχαν παρόμοια αποστολή και κακώς ήταν δύο διαφορετικοί οργανισμοί. Αλλά σ' αυτό που προέκυψε να μπει και ο ΟΕΔΒ που έβγαζε τα βιβλία (και για να φανεί πως κάτι άλλαξε πληρώθηκαν καινούρια εξώφυλλα χωρίς ν' αλλάξει το περιεχόμενο) και ο ΟΣΚ που ήταν υπεύθυνος για τα κτίρια και κάποιες άλλες υπηρεσίες ακόμα.

Το καινούριο είναι οι συγχωνεύσεις σχολών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Άλλες ταυτόχρονα με τη συγχώνευση μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο. Κι οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Εδώ αντιδρούν στη Θεσσαλονίκη που θα χάσει - λένε - δωδεκάμισι χιλιάδες άτομα, δηλαδή ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού της (κοντά ένα εκατομμύριο στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης να βάλω;), δεν θ' αντιδρούσαν εκεί που οι μετακινήσεις διώχνουν κόσμο; Απ' την άλλη στο Μεσολόγγι των δεκαπέντε χιλιάδων κατοίκων θα πάνε λέει ακόμα εφτάμισι χιλιάδες σπουδαστές. Πού θα μπούνε όλοι αυτοί;

Στις συγχωνεύσεις αυτοί αντιδρούν επίσης σπουδαστές και καθηγητές. Ιδιαίτερα από το ΤΕΙ Ιονίου (που πάει στο Μεσολόγγι που λέγαμε). Βλέπετε εκτός από τη μετακίνηση με τις συγχωνεύσεις αλλάζουν και σχολή. Το τι έκαναν και τι σπούδαζαν τόσα χρόνια δεν έχει σημασία. Τώρα θα βρεθούν αλλού. Αλήθεια αυτοί οι σπουδαστές έχουν περάσει κάποια μαθήματα που έχουν να κάνουν με το πρόγραμμα σπουδών που ακολουθούσαν. Τώρα θα μπούνε σε ένα άλλο πρόγραμμα σπουδών; Και τι θα γίνουν τα μαθήματα που έμαθαν και πέρασαν αφού στο καινούριο δεν θα έχουν θέση; Θα ήταν τόσο δύσκολο γι' αυτούς αλλά και για τους άλλους που είναι σε παρόμοια κατάσταση να συνεχίσει να λειτουργεί η σχολή ή το τμήμα τους μέχρι να αποφοιτήσουν όσοι είναι σήμερα ήδη σπουδαστές; Αν είναι τόσο σημαντικό να μετακινηθεί η σχολή γιατί θα πρέπει και να αλλάξουν αντικείμενο; Αλλά βέβαια εδώ συγχωνεύτηκαν υπουργεία (Παιδείας και Πολιτισμού), αυτά θα έμενα απέξω;

Αλλά έλα που κάποια πράγματα δεν συγχωνεύονται αλλά αντίθετα παραμένει η πολυδιάσπαση. Πού; Στην αστυνομία. Υπάρχουν δεν ξέρω κι εγώ πόσες διαφορετικές μηχανοκίνητες ομάδες. Μετράω κι ίσως να μην τις θυμάμαι όλες: Άμεση δράση με τα αυτοκίνητά της και με μηχανές(;) κι από κει και πέρα οι μηχανές είναι άλλες στην ομάδα Ζήτα, άλλες στην Δίας (το όνομά του καημένου του θεού έχει γίνει για κάθε χρήση) κι άλλες στην Δέλτα. Μέχρι προχτές νόμιζα πως οι δυο τελευταίες ήταν μία. Ώσπου το Σάββατο στην Αμερικής, ενώ περιμέναμε στα φανάρια, μας την πέφτουν από δίπλα πεντέξι μηχανές. Περιμένουν να ανασυνταχθούν, έχουν ένα κάποιο άγχος. Κάποιους ήθελαν να στριμώξουν και ήθελαν να είναι όλοι μαζί. Οι αναβάτες με αλεξίσφαιρα γιλέκα που γράφουν ομάδα ΔΕΛΤΑ. Καμιά σχέση με τους αστυνομικούς της γειτονιάς της Δίας. Όλες αυτές οι ομάδες δεν θα ήταν πιο αποτελεσματικό αν ήταν μία ενιαία; Εδώ δεν αποδίδουν οι συγχωνεύσεις;