Αρνάκι Φρικασέ

Κάμποσος καιρός πέρασε και συνταγή δεν έχω βάλει (εκτός απ' την πλάκα την προχτεσινή). Γευστικό μπλογκ έχω, χρειάζεται να βάζω και κάνα τέτοιο. Όχι για πολύ, Μια συνταγούλα, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε. Το υλικό της Τουρκίας περιμένει. Ο λόγος που οι συνταγές καθυστερούν είναι πως δεν μαγειρεύω κάτι καινούριο. Πολλές φορές ανοίγω το μπλογκ για να δω και να θυμηθώ κάτι απ' τα παλιά, αλλά κάτι καινούριο δεν έρχεται. Δεν υπάρχουν λοιπόν φωτογραφίες κι έτσι οι συνταγές μένουν στο (ηλε-)συρτάρι. Πάντως, η σημερινή είναι εποχική: τα μαρούλια έρχονται στην επικαιρότητα και πάλι. Τώρα και την άνοιξη. Ίσως τότε να ήταν και πιο κατάλληλη εποχή, μιας και τότε είναι που βγαίνει και το αρνάκι το μικρό, αλλά τέτοια υλικά τα βρίσκεις σήμερα όλο το χρόνο! Πέρα απ' το γεγονός πως αυτή τη βδομάδα ο Μαρινόπουλος είχε προσφορά αρνί με 6,50€ ενώ στη λαϊκή πήρα μαρούλια 3 στο ευρώ. Άρα, μπορεί να μην είναι και τόσο άκαιρο :)

Ομελέτα με λουκάνικα (και πατάτες)

Για την ομελέτα είχα γράψει πριν κάνα χρόνο. Μόνο που αυτή που έδωσα τότε ήταν σκέτη. Χωρίς παρελκόμενα. Πριν λίγες μέρες έφτιαξα και μια "ενισχυμένη". Τη φωτογράφισα για να την παρουσιάσω από δω πέρα. Να σημειώσω πως εγώ την λέω περιφραστικά (ομελέτα με λουκάνικα) αλλά απ' όσο θυμάμαι (και βρίσκω και στο ιντερνέτι) σε κάποια μέρη (π.χ. στην Άνδρο, λέει) την λένε μονολεκτικά: φρουτάλια. Επίσης να σημειώσω πως δεν έχω πολύ μαεστρία στο γύρισμα της ομελέτας (ίσως γιατί δεν την φτιάχνω τακτικά) μ' αποτέλεσμα να μην μπορώ να την φτιάξω μονοκόμματη, σαν πίτα όπως είναι το σωστό.

Σπανακόπιτα

Οι πίτες δεν είναι το φόρτε μου. Στο χωριό συνηθίζουμε περισσότερο να φτιάχνουμε μικρά πιτάκια, ακόμα και τη λέξη πίτα όταν τη λέμε έτσι σκέτη εννοούμε τη λαγάνα. Πίτες μεγάλες πρωτοσυνάντησα στα Γιάννενα, αν και κάποιες τυρόπιτες, κάποιες κολοκυθόπιτες κλπ φτιάχναμε. Κάποιες φορές όμως φτιάχνω καμιά πίτα και στο σπίτι, έτσι για ποικιλία. Μεγάλη υπόθεση στις πίτες είναι το φύλλο. Που πρέπει να είναι σχετικά χοντρό. Και τα έτοιμα είναι συνήθως λεπτά, για μπακλαβάδες κλπ γλυκά. Η λύση; ή να φτιαχτεί στο χέρι ή να διαλεχτεί ειδικά χοντρό απ' τα έτοιμα. Παλιότερα έβγαζε ένα η "χρυσή ζύμη" που μ' άρεσε πολύ, αλλά δεν το βρίσκω τελευταία. Το καλό με τη σπανακόπιτα είναι πως το σπανάκι βρίσκεται όλο το χρόνο είτε φρέσκο στον καιρό του είτε κατεψυγμένο κι έτσι μπορεί να γίνει οποιαδήποτε εποχή. Βέβαια, για σπανακόπιτα γράφω συνέχεια, σπανακοτυρόπιτα εννοώ, αλλά έτσι έχει νοστιμιά:)

Αυγά γεμιστά

Έψαχνα ιδέες για να ετοιμάσω κανένα ορεκτικό για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι και μου ήρθε ξαφνικά να φτιάξω αυγά γεμιστά. Εύκολος μεζές, απλά υλικά, εξαιρετικής νοστιμιάς, αγαπήθηκε (και καταναλώθηκε) πολύ.

Ρουλώ κιμά

Ρουλώ κι όχι ρολό. Δεν ξέρω γιατί αλλά έτσι το ήξερα κι πράγματι έτσι το βρήκα γραμμένο σε βιβλίο της Σκούρα απ' το οποίο είναι κι η βασική ιδέα της σημερινής συνταγής (ως συνήθως είναι προσαρμοσμένη στα δικά μου). Αντίθετα, σε βιβλίο της Παραδείση το βρήκα ρολό αλλά καμία σχέση μ' αυτό που ήξερα, απορρίφτηκε αμέσως. Είναι ένα ιδιαίτερο φαγητό, συνήθως το φτιάχνω όταν έχω τραπέζι.

«Πρωινό» του αγρότη (Bauernfrühstück)

Μεγάλη μέρα η σημερινή. Κλείνω τα 54 κι έτσι λέω να τεμπελιάσω. Τη συνταγή αυτή την είχα στο παλιό το μπλογκ οπότε είναι εύκολο να την δημοσιεύσω και εδώ. Λίγη δουλειά στον πρόλογο (που κάπως αλλάζει). Σαν συνταγή τώρα, την είχα μάθει από το βιβλίο των γερμανικών, τότε που έκανα μαθήματα, πριν φύγουμε για τη Γερμανία. Πρόκειται δηλαδή για μια γερμανική συνταγή (εξού και το γερμανικό στον τίτλο). Επειδή πάντα μ’ αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράγματα την δοκίμασα και μ' άρεσε. Είναι μια συνταγή με υλικά που μπορούν να βρεθούν παντού. Λέγεται πρωινό αλλά εγώ το έχω φτιάξει συνήθως ως βραδινό (και για αρκετά άτομα βέβαια) - και στις μπιραρίες (ειδικά στη Νυρεμβέργη απ' όπου κι η φωτογραφία) σαν κανονικό πιάτο τη σερβίρανε (αν και, δεν θυμάμαι πώς το έλεγε στον κατάλογο, σίγουρα όχι Bauernfrühstück, αλλά και σίγουρα ήταν αυτή, με ντεκόρ σαλάτας - όλα τα πιάτα στη Γερμανία συνοδεύονται από ατομική σαλάτα, είτε στο ίδιο πιάτο είτε σε ένα μικρό μπολάκι).

Στραπατσάδα

Δηλαδή αυγά με (φρέσκια συνήθως) ντομάτα. Που στη Γέρα τη λένε και καγιανά αν και στην Ηλεία τον καγιανά τον συνάντησα με παστό χοιρινό. Και το αστείο είναι που έχει μετατοπιστεί η έννοια και λένε καγιανά ό,τι έχει γουρούνι παστό κι ας λείπει η ντομάτα ή το αυγό! Πρόκειται για μια εύκολη καλοκαιρινή συνταγή που έχει διάφορες παραλλαγές, ανάλογα τα γούστα. Η συνταγή είναι για ένα άτομο, αν και οι ποσότητες μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα με την όρεξη:)

Σφουγγάτο

Σφουγγάτο λέμε στο χωριό μου ένα είδος ομελέτας που εκτός από αυγά έχει και κολοκύθι και κρεμμύδι και άλλα μυρωδικά. Έτσι κι αλλιώς στην ομελέτα μπορούν να γίνουν διάφορες προσθήκες! Μπορεί να φτιαχτεί εξολοκλήρου στο τηγάνι ή να ολοκληρωθεί στο φούρνο για πιο ελαφρύ.

Πατατοκολόκυθο

Άλλο ένα φαγητό - σαλάτα. Άρα, άλλη μια παραμετροποιήσιμη συνταγή, προσαρμόζεται εύκολα στην όρεξη του καθενός. Για το καλοκαίρι, μιας και τα υλικά το είναι καλοκαιρινά (άσχετα αν με την εξέλιξη της τεχνολογίας, μπορούν να βρεθούν και το χειμώνα). Συνήθως βράζω τις πατάτες και υπόλοιπα αρκετά νωρίς ώστε να προλάβουν να κρυώσουν μέχρι την ώρα που θα σερβιριστεί κι είναι ένα δροσιστικό φαγητό και πλήρες. Δεν του λείπει τίποτα. Η παρακάτω δοσολογία είναι για ένα άτομο. Ανάλογα με το πόσοι θα φάνε και τι απ' αυτά θέλουνε είναι κι η ποσότητα που μαγειρεύω. Το πόσο θα βάλει ο καθένας και αν θα τα βάλει όλ' αυτά είναι καθαρά θέμα γούστου.

Μαρέγκα

Μαρέγκα λέμε τα καλοχτυπημένα ασπράδια αυγών. Είναι συνηθισμένο να την χρειάζομαι στη ζαχαροπλαστική. Συνήθως, θέλω όλο το αυγό, το ασπράδι σε μαρέγκα και το κροκάδι για χρήση ξεχωριστά. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που θέλω μόνο τη μαρέγκα (π.χ. σε μπεζέδες) ή άνισο αριθμό απ' τα δυο μέρη του αυγού. Ε, τότε το υπόλοιπο βρίσκω να το χρησιμοποιήσω σε συνταγή που θέλει ή μπορεί να γίνει μόνο με το ένα υλικό! (π.χ. στην ομελέτα μπορώ να προσθέσω ό,τι απ' τα δυο έχω σε περίσευμμα - αλλά δεν γίνεται με το ένα μόνο απ' τα δυο).

Αυγά μάτια

Αυγά και πάλι. Αυτή τη φορά μάτια τα κλασικά "τηγανητά αυγά" ή απλά "αυγά μάτια". Κι εδώ το πόσα αυγά θα βάλουμε είναι θέμα γούστου. Θέλει και λίγο παραπάνω προσοχή μιας και εκτός απ' την επιβάρυνση απ' το αυγό (δηλ. απ' τον κρόκο, γιατί με το ασπράδι λίγοι έχουν πρόβλημα) υπάρχει κι απ' το καμένο λάδι. Κάποιοι τα προτιμούν σε βούτυρο (ακόμα πιο βαριά - αλλά πολύ πιο μυρωδάτα)

Αυγά ποσέ

Εύκολων συνταγών συνέχεια. Αυγά και πάλι αλλά όχι αυτή τη φορά μάτια στο νερό όπως τα λέγαμε στο χωριό μου ή ποσέ όπως τα έμαθα αργότερα. Το πόσα αυγά θα φάει κάποιος είναι θέμα γούστου αλλά και πόσο αντέχει από χοληστερίνη κλπ. Γι' αυτό το τελευταίο παίζουν ρόλο τόσο η ηλικία όσο και το πόσο έχει δραστηριότητα που να δουλεύουν οι μύες του (χειρωνακτική εργασία ή αθλητική δραστηριότητα κλπ). Πάντως σίγουρα γίνονται πολύ πιο ελαφριά από το να είναι τηγανητά!

Καναπεδάκια

Τα καναπεδάκια είναι ένας εύκολος μεζές. Φτιάχνεται στο λεπτό. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, ανάλογα με το πώς τα θέλουμε. Συνοδεύει θαυμάσια το ούζάκι μας ή το ουισκάκι μας κλπ.

Κολοκυθολούλουδα

Συνήθως τα λέμε και σκέτα λουλούδια. Δεν συνηθίζουμε να μαγειρεύουμε κάποιο άλλο λουλουδικό εκτός απ' τα κολοκυθολούλουδα κι έτσι καταλαβαινόμαστε: Πρόκειται για τα λουλούδια απ' τις κολοκυθιές που ΔΕΝ γίνονται κολοκύθια (τα αρσενικά δηλαδή). Τίποτα δεν πάει χαμένο όμως αφού αυτά γίνονται ένας πολύ όμορφος μεζές. Είτε γεμιστά με ρύζι και βρασμένα (όπως και τα άλλα γεμιστά που δεν μπαίνουν στο φούρνο, κάτι που δεν το πάω με τίποτα) είτε τηγανισμένα με αυγό και τυρί μέσα και ό,τι άλλο αρέσει στον καθένα. Εμένα μ' αρέσει η παραλλαγή που υπάρχει παρακάτω. Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει γιατί αυτήν έχω συνηθίσει (η συνταγή είναι της μητέρας μου) ή γιατί πραγματικά είναι πιο νόστιμη αφού μπαίνουν μέσα τα διάφορα λαχανικά που αφενός προσθέτουν γεύση και αφετέρου κάνουν το αποτέλεσμα να μην είναι πολύ σφιχτό.

Ομελέτα

Για το φίλο Δημήτρη που τη ζήτησε.
Συνταγές έχω πολλές κι ήταν όλες μαζεμένες σε ένα αρχείο. Εκεί μάζευα όλες τις συνταγές μου κι όσες έφτιαχνα και μου άρεσαν και πέρναγαν το τεστ γευστικής δοκιμής :) έβαζα ένα αστεράκι μπροστά από το όνομα της συνταγή. Μετά τα αρχεία έγιναν δύο: ένα με τις παλιές συνταγές κι ένα μ' αυτές που ήταν για να δοκιμαστούν. Όταν άρχισα το μπλογκ τα αρχεία έγινα τρία. Γιατί τώρα είχα και ένα που απ' τις παλιές παίρνω και βάζω εδώ και θέλω να ξέρω τι έβαλα και τι όχι. Και προχθές που μίλαγα με το Δημήτρη στο τηλέφωνο μου λέει βάλε και καμιά εύκολη ρε. Π.χ. δεν θυμάμαι πώς φτιάχνεται η ομελέτα :)) Έτσι προέκυψε η σημερινή δημοσίευση. Γι' αυτό και δεν έχει φωτογραφία αφού δεν έφτιαξα ομελέτα πρόσφατα. Τα τρία αυγά είναι για δυο άτομα σύμφωνα με τη δική μου συνήθεια, αλλά μπορεί να τα φάει άνετα και ένας. Επίσης αντί για το τηγάνι, γίνεται και στο φούρνο. Σε ταψάκι και φούρνισμα, οπότε δεν θέλει και γύρισμα. Έτσι την έφτιαχναν στο εστιατόριο του πανεπιστημίου που έφτιαχναν 800 - 1000 μερίδες!

Αυγολέμονο Σάλτσα

Ουσιαστικά η σημερινή πρόταση είναι για μια αραιή μπεσαμέλ. Που εκτός των άλλων όμως έχει και αρκετό λεμόνι. Είναι παραλλαγή από το απλό αυγολέμονο, πιο δεμένο (και γίνεται και πιο πολύ). Το προτιμώ καλύτερα για ντολμαδάκια, λαχανοντολμάδες κλπ.

Αυγολέμονο

Το αυγολέμονο αυτό είναι για να βάλω πάνω από φαγητά που συνοδεύονται με αυγολέμονο εξωτερικά. Είναι ο τρόπος που το φτιάχνει η μάνα μου για τα ντολμαδάκια που μας περιμένουν την πρώτη μέρα που φτάνουμε στο σπίτι της!

Αυγόκομμα

Πολλές φορές σε ένα φαγητό η οδηγία λέει να το αυγοκόψουμε. Π.χ. σε μια σούπα ή σε ένα φρικασέ. Δηλαδή; Τι είναι αυτό; Πώς γίνεται; Πολύ απλά αφού ετοιμαστεί το φαγητό χρειάζεται να προσθέσουμε αυγό ή πιο συχνά αυγολέμονο. Το θέμα δεν είναι αν το αυγό θα είναι σκέτο ή με λεμόνι, αυτό δεν αλλάζει κάτι στη διαδικασία. Αλλά το πώς θα το πετύχουμε αυτό χωρίς να κόψει το αυγό. Γιατί όπως είναι γνωστό, το αυγό όταν ζεσταθεί σφίγγει. Όχι ομοιόμορφα. Πρώτα το ασπράδι και μετά ο κρόκος. Κι αν είναι σε αυγολέμονο που το αυγό είναι μοιρασμένο, με το σφίξιμο φαίνεται να κάνει κλωστές. Αποτέλεσμα αφενός αντιαισθητικό και αφετέρου δεν κάνει τη δουλειά που θέλουμε, να δέσει το ζουμί του φαγητού μας. Υπάρχει λύση;