Για το φίλο Δημήτρη που τη ζήτησε.
Συνταγές έχω πολλές κι ήταν όλες μαζεμένες σε ένα αρχείο. Εκεί μάζευα όλες τις συνταγές μου κι όσες έφτιαχνα και μου άρεσαν και πέρναγαν το τεστ γευστικής δοκιμής :) έβαζα ένα αστεράκι μπροστά από το όνομα της συνταγή. Μετά τα αρχεία έγιναν δύο: ένα με τις παλιές συνταγές κι ένα μ' αυτές που ήταν για να δοκιμαστούν. Όταν άρχισα το μπλογκ τα αρχεία έγινα τρία. Γιατί τώρα είχα και ένα που απ' τις παλιές παίρνω και βάζω εδώ και θέλω να ξέρω τι έβαλα και τι όχι. Και προχθές που μίλαγα με το Δημήτρη στο τηλέφωνο μου λέει βάλε και καμιά εύκολη ρε. Π.χ. δεν θυμάμαι πώς φτιάχνεται η ομελέτα :)) Έτσι προέκυψε η σημερινή δημοσίευση. Γι' αυτό και δεν έχει φωτογραφία αφού δεν έφτιαξα ομελέτα πρόσφατα. Τα τρία αυγά είναι για δυο άτομα σύμφωνα με τη δική μου συνήθεια, αλλά μπορεί να τα φάει άνετα και ένας. Επίσης αντί για το τηγάνι, γίνεται και στο φούρνο. Σε ταψάκι και φούρνισμα, οπότε δεν θέλει και γύρισμα. Έτσι την έφτιαχναν στο εστιατόριο του πανεπιστημίου που έφτιαχναν 800 - 1000 μερίδες!
Υλικά
3 αυγά
1/2 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
λίγο λάδι
τυρί τριμμένο (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Χτυπάω τα αυγά καλά με ελάχιστο νερό. Προσθέτω το μπέικιν και το τυρί. Βάζω σ’ ένα τηγάνι το λάδι (ή φρέσκο βούτυρο - θέλω ίσα να λαδωθεί η επιφάνεια του τηγανιού) να κάψει και ρίχνω τα αυγά και το τυρί. Όταν η ομελέτα μου ψηθεί από τη μια τη γυρίζω και από την άλλη.
Το τηγάνι πρέπει να είναι αρκούντως μικρό ανάλογα με το πόσα αυγά θα βάλω. Είναι καλύτερα να είναι λίγο μικρότερο παρά μεγαλύτερο γιατί τότε η ομελέτα γίνεται λεπτή σαν φύλλο και δεν φουσκώνει.
Καλημέρα Γιάννη. Κατ' αρχάς ευχαριστώ που θυμήθηκες αυτό που ζήτησα. Ήδη δοκίμασα να παρασκευάσω την ομελέτα, πριν πω αποτέλεσμα, κάποια στοιχεία δυσκολίας που συνάντησα. Στη Λιθουανία, χώρα της ΕΕ, οι αγγλικές ονομασίες στα προϊόντα κάθε είδους, είναι είδος προς εξερεύνηση. Θα βρεις τις λιθουανικές ονομασίες, και σε επιλογές γλώσσας κάθε συσκευασία προϊόντος αναγράφεται στα ρωσικά, πολωνικά, εσθονικά. Αν και οι νέοι μετά το 1992 διδάσκονται αγγλικά στα σχολεία, είναι ωστόσο γλώσσα επιλογής και οι πιο μέτριοι μαθητές, επιλέγουν τα ρωσικά ή γερμανικά, για τα οποία ήδη έχουν γνώση, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Οι καλοί μαθητές, συνεχίσουν στο πανεπιστήμιο. Στα μαγαζιά και σούπερ μάρκετ, εργάζονται(όπως και στη χώρα μας) μέτριοι μαθητές, που δεν επιτυγχάνουν στις εξετάσεις. Οπότε, φαντάσου δυσκολία να βρεις κάποιο προϊόν, είτε υλικό μαγειρικής, είτε κασετόφωνο(να διαβάσεις τις οδηγίες). Θυμάμαι όυαν έψαχνα να βρω μοσχοκάρυδο. Αναγάστηκα να γυρίσω σπίτι, να γκουγκλάρω τη μετάφραση και να επιστρέψω. Το ίδιο και σήμερα με το μπέικιν πάουντερ. Ίδρωσα να βρω υπάλληλο στο σούπερ μάρκετ να μιλάει αγγλικά. Και όταν μου το έδειξε, η ονομασία μόνο στα λιθουανικά. Αυτά ως αστείο. Ως προς την ομελέτα τώρα, την έφτιαξα στο φούρνο, πρώτη φορά, ποτέ πριν δεν την είχα φτιάξει εκεί. Απόλυτη επιτυχία και νοστιμότατη! Έβαλα τέσσερα αυγά, έγινε τεράστια. Ευχαριστώ σεφ:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με το πώς λέγεται κάτι που ξέρεις σε μια άλλη γλώσσα είναι απ' τα πιο δύσκολα. Γιατί μερικές φορές δεν υπάρχει μετάφραση, είτε δεν έχεις πρόχειρο μεταφραστήρι είτε έχει παραπάνω ονομασίες που πρέπει να βρεις ποια είναι αυτή που θέλεις. Η καλύτερη περίπτωση είναι να ρωτήσεις κάποιον Έλληνα που είναι καιρό εκεί (ή ντόπιο που έζησε καιρό στην Ελλάδα και ξέρει τη γλώσσα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδειγμα 1: Στη Γερμανία έψαχνα σιμιγδάλι. Δεν το κοίταξα στο λεξικό. Ρώτησα μια συνάδελφο που μας έφερε και μας κέρασε χαλβά. Και μου εξήγησε και ποιο είναι το ψιλό και ποιο το χοντρό:)
Παράδειγμα 2: Πριν χρόνια μου έστειλαν μέιλ από τον Καναδά και με ρώταγαν τι είναι το κορνφλάουρ. Γιατί μπορεί να το λέμε εμείς απλά αλλά αν το μεταφράσεις σημαίνει καλαμποκάλευρο (ακόμα και το ΛΚΝ το δίνει σαν corn flour), που καθόλου δεν είναι έτσι είναι το άνθος αραβοσίτου. Κι αν το είχα γραμμένο αγγλικά (και σιγά που το ήξερα πώς γράφεται μάλλον είναι corn flower) μπορεί να λυνόταν το πρόβλημα.
Περί ομελέτας και της γλωσσικής της καταγωγής συνέχεια. Από το Ν. Σαραντάκο.
ΑπάντησηΔιαγραφή