Ανάβαση στο Μιτσικέλι

Φωτογραφία από τον Φρόντζο που φαίνεται το Μιτσικιέλι χιονισμένο ενώ διακρίνονται κι οι Λιγκιάδες

Εκδρομών συνέχεια αλλά με μια διαφορά: Η εκδρομή αυτή δεν είναι του πανεπιστημίου. Αν και, εκτός από εμένα και τη Μαρία συμμετείχαν κι άλλοι φοιτητές, η εκδρομή ήταν του Ορειβατικού συλλόγου Ιωαννίνων. Αυτός είχε αναλάβει τη διαδικασία και την τροφοδοσία. Τότε γιατί την αναφέρω; Πέρα απ' το ότι οι ιστορίες δεν είναι πανεπιστημιακές αλλά προσωπικές το βασικό είναι οι φωτογραφίες που είναι εντυπωσιακές. Διάλεξα κάμποσες και τις παρουσιάζω μαζί με το πώς πήγαμε μέχρι πάνω (και πόσο πάνω)!

Στη βόλτα μας στα Γιάννενα είδαμε στο τζάμι του ορειβατικού μια ανακοίνωση πως θα γινόταν εκδρομή για ανάβαση στο Μιτσικέλι (το βουνό που ξεχωρίζει απέναντι από τα Γιάννενα) στην οποία μπορούσαν να συμμετάσχουν όχι μόνο μέλη, όχι μόνο ορειβάτες αλλά όποιος ήθελε αφού η ανάβαση θάταν από μονοπάτια. Μάης μήνας, το κλείσιμο της ορειβατικής χρονιάς. Οπότε μια Κυριακή πρωί μαζευτήκαμε (μάλλον έξω απ' το Δημαρχείο) και μπήκαμε σε λεωφορείο που μας πήγε στους Λυγκιάδες απ' όπου και ξεκίνησε το ανέβασμα. Κάποιοι είχαν έρθει με τ' αυτοκίνητά τους.

Ωραία διαδρομή, τα Γιάννενα και η λίμνη πιάτο κάτω, ενώ ενδιάμεσα περάσαμε κι από κάτι λούτσες - λάκκους που μαζεύουν βρόχινο νερό - οι συγκεκριμένοι ήταν φτιαγμένοι - στεγανοποιημένοι και χρειάζονταν για να ποτίζονται τα ζώα (κυρίως γελάδια) που έβοσκαν στην περιοχή. Κάποια στιγμή τα Γιάννενα χάθηκαν αφού βγήκαμε πάνω από τα σύννεφα!

Φτάσαμε μέχρι το καταφύγιο κι εκεί στήθηκε καζάνι με φασολάδα. Βγήκε και κάποια ομιλία, δεν θυμάμαι τίποτα απ' αυτήν, καλά χαζέψαμε εκεί και κάποιοι αποφασίσαμε να πάνε ακόμα πιο ψηλά, προς την κορυφή. Μας έδειξαν από που και ξεκινήσαμε ν' ανεβαίνουμε. Και ν' ανεβαίνουμε. Και ν' ανεβαίνουμε αλλά κορυφή δεν πιάναμε. Στα 1.810 μέτρα είναι η κορυφή στα 1.290 το καταφύγιο (για σύγκριση η Λιγκιάδες είναι στα 940). Μπόλικη υψομετρική διαφορά που μιας και δεν υπήρχε και δρόμος όπως μέχρι το καταφύγιο ήθελε πολύ χρόνο για να καλυφθεί.

Κι ενώ δεν έχουμε φτάσει μέχρι πάνω βλέπουμε κατά τις 4 τ' απόγεμα να μας κάνουν νόημα απ' το καταφύγιο να κατέβουμε για την επιστροφή. Κάποιοι πήραμε το δρόμο και γυρίσαμε ενώ κάποιοι άλλοι συνέχισαν με στόχο να φτάσουν μέχρι πάνω. Τροχάδην στον κατήφορο (καταστροφή για γάμπες και γόνατα) τους προλάβαμε στο δρόμο ενώ οι άλλοι προφανώς δεν ήρθαν με το λεωφορείο (αλλά μας έκαναν καταπληκτικές περιγραφές την επόμενη).