ΜΜΦ και Λογική

Δυο ιστορίες για μαθήματα ακόμα και τελειώνουμε απ' αυτά. Το ένα είναι η Μαθηματική Λογική. Όχι τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχει κάποια γεγονότα σχετικά. Μάθημα εαρινού εξαμήνου, το είχα το 80 - 81 και δεν το πέρασα (ω, τι περίεργο) και το ξαναπήρα το 81 - 82. Και για μας που το ξαναείχαμε (βασικά) μας δίνει απαλλακτική πρόοδο τη Δευτέρα του Θωμά (26/4 βλέπω). Από τη Μυτιλήνη βαπόρι δεν έχει το Σάββατο (και τότε και τώρα) να φύγω Παρασκευή της Ζωοδόχου μου πέφτει νωρίς, αν φύγω την Κυριακή θα είμαι βράδυ Δευτέρας στα Γιάννενα, άρα δεν προλαβαίνω να δώσω κι έτσι αποφασίζω να πάω με αεροπλάνο το κομμάτι Μυτιλήνη - Αθήνα. Βγάζω εισιτήριο με το δεύτερο αεροπλάνο της μέρας (και τότε) και το σήριαλ παίχτηκε όπως θα γινόταν και την επόμενη φορά. Δεν ήρθε το πρώτο, δεν ήρθε το δεύτερο αεροπλάνο. Όμως εγώ έπρεπε να φύγω και μ' έζωναν τα φίδια.

Κι ενώ τα μεγάλα (Μπόινγκ 737-200) δεν κατάφερναν να έρθουν έρχεται το μικρό αεροπλάνο (Σορτ 330) για Θεσσαλονίκη. Πολλοί που είχαν εισιτήριο για Σαλονίκη προβληματίστηκαν για να ταξιδέψουν μ' αυτό, για μένα ήταν ευκαιρία. Αλλάζω το εισιτήριο και μπαίνω μέσα. Κάναμε μιάμιση ώρα να φτάσουμε, το "προσδεθείτε" έσβησε για λιγότερο από μισή ώρα. Χάλια ο καιρός αλλά στη Θεσσαλονίκη έφτασα κι από κει με λεωφορείο στα Γιάννενα. Δευτέρα πρωί δίνω τη Λογική, την περνάω και πρέπει στην εξεταστική του Ιουνίου να παρουσιαστώ στην αίθουσα για να σταλεί το 5 στη γραμματεία.

Κι ενώ μέχρι το Μάρτη είχα περάσει 16 μαθήματα, την περίοδο του Ιουνίου του 82 έχω περάσει άλλα 5: τη Λογική που δεν είχε καταχωριστεί, τη Μετεωρολογία που λέγαμε, άλλα δυο που τα έδωσα και είχε βγει η βαθμολογία τους και τα πέρναγα ενώ την Παρασκευή στις 25 θα έδινα Υπολογιστές ΙΙ. Τους είχα σίγουρους (8 πήρα) αλλά έριξα και μια τελευταία επανάληψη μέχρι την Τρίτη, άντε Τετάρτη μεσημέρι. Και λέω να πάρω τις σημειώσεις της Εύης (που λέγαμε) για τις Μαθηματικές Μεθόδους Φυσικής (κοινώς ΜΜΦ). Το μάθημα το έκανε ο Μασσαλάς, κι είχαμε δυο βιβλία: ένα του Βέργαδου απ' το φυσικό που κάναμε το πρώτο κεφάλαιο κι ένα του Τζιβανίδη που είχε άλλα 4 κεφάλαια. Εγώ το μάθημα το είχα παρακολουθήσει αρκετά και βασικά κάναμε το κεφάλαιο απ' του Βέργαδου.

Πάω στην Εύη, παίρνω τις σημειώσεις της για να τις βγάλω φωτοτυπία και να μπορώ να διαβάσω το μάθημα το καλοκαίρι και να το δώσω το Σεπτέμβρη (τότε ήταν η σειρά του). Η Εύη μου λέει πως στις 28 του μήνα (Δευτέρα) θα το έδιναν επίσημα αυτοί που το δικαιούνταν σαν τρίτη περίοδο (τα κέρδη του χαμένου εξαμήνου, όσοι είχαν κάτω από 6 μαθήματα είχαν έξτρα περίοδο) αλλά ο Μασσαλάς είπε πως μπορεί να το δώσει όποιος θέλει, αν δεν το δικαιούται και το περάσει θα κρατήσει το βαθμό του. Αλλά εγώ δεν το είχα διαβάσει οπότε δεν ήταν για μένα κάτι τέτοιο. Βάζω κάτω τις σημειώσεις και βλέπω πως απ' τις 180 σελίδες σημειώσεων που είχε η Εύη, τις 150 τις είχα κι εγώ. Ήταν αυτά που είχα παρακολουθήσει. Και μιας και είχα ρέντα (8 περίοδοι 16 μαθήματα - μία περίοδος 5, ήταν κάτι το ιδιαίτερο) αποφασίζω να καθίσω να διαβάσω για να το δώσω.

Τις μέρες αυτές ήταν ο παππούς μου βαριά άρρωστος, όπως μάθαινα απ' το τηλέφωνο. Η αρχική σκέψη ήταν μετά τους υπολογιστές να φύγω για το χωριό για να τον προλάβω να τον δω (οι προοπτικές του δεν ήταν καλές). Έπρεπε βέβαια να δώσω παρουσία για τη Λογική που ήταν στις 30 του μήνα, αλλά έλεγα πως θα πήγαινα και θα τους έλεγα την περίπτωση και κάποια λύση θα βρίσκαμε. Όμως, η προοπτική να δώσω τη ΜΜΦ (σε ενικό το λέγαμε κι ας ήταν πληθυντικός) μου άλλαξε τα σχέδια.

Διαβάζω Πέμπτη, Παρασκευή απόγευμα, Σάββατο, Κυριακή κι έχω βγάλει την ύλη που είχα παρακολουθήσει, το πρώτο κεφάλαιο του Βέργαδου. Ανοίγω να διαβάσω απ' του Τζιβανίδη και δεν βγάζω άκρη τίποτα. Εκεί μου έρχεται η έμπνευση. Τις ασκήσεις στο μάθημα μας τις έκανε ο φίλος Βασίλης (αυτός που με βοήθησε αργότερα και με τον υπολογιστή του). Δεν τον ρωτάω να μου πει τι γίνεται παρακάτω, να μου δώσει καμιά ιδέα;

Κυριακή απόγεμα πάω στο σπίτι του. Χτυπάω, μου ανοίγει και του λέω τι γίνεται και τον ρωτάω αν μπορεί μέσα σε μια ώρα να μου εξηγήσει για τα παρακάτω. Κάτσε και περίμενε μου λέει. Στο γραφείο του έκανε μάθημα σε άλλον! Τελειώνει μετά από λίγο και φύγε συ, έλα συ.
- Τι ξέρεις, τι έχεις διαβάσει;
- Τα περισσότερα. Να αυτά γι' αυτό είπα να συμπληρώσω. Γελάει.
- Αυτά που διάβασες είναι για δυο μονάδες, μου λέει (κι απογοητεύομαι). Συνήθως ο Μασσαλάς βάζει δυο μονάδες από κάθε κεφάλαιο και τα κεφάλαια είναι πέντε. Άρα εσύ που διάβασες το ένα, είσαι στις δύο.
- Μα τόση η ύλη, τόσες οι μέρες κλπ.
- Δίκιο έχεις αλλά τα πράγματα έτσι έχουνε.
- Τι κάνουμε τώρα;
- Κοίτα να δεις, το να τα πούμε όλα και σε όλη την έκταση προφανώς δεν προλαβαίνουμε. Όμως θα σου πω δυο πράγματα, δυο κεφάλαια δηλαδή, κι αυτά την απλή περίπτωση. Από κει και πέρα έχουν προεκτάσεις διάφορες. Αν είσαι τυχερός και πέσουν απλά, γράφεις. Αν όχι, θα ξέρεις από που θα ξεκινήσεις το καλοκαίρι. Τα άλλα δυο, άσ' τα. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλουμε άκρη.
Έτσι κι έγινε. Μου τα είπε, το ιδιαίτερο κράτησε παραπάνω απ' τη μια ώρα που είχα προϋπολογίσει, αλλά τα κατάλαβα καλά.

Την επόμενη μέρα, πρωί πρωί πάω και γράφω. Απ' αυτά που είχα διαβάσει μόνος μου, που τα είχα παρακολουθήσει κι έπιαναν τις 150 απ' τις 180 σελίδες σημειώσεις, έβγαλα μόλις μια μονάδα. Του Βασίλη το ιδιαίτερο έπιασε τόπο γιατί ο Μασσαλάς είχε βάλει απλές περιπτώσεις, ειδικά για ανθρώπους που θέλουν να τελειώσουν. Βγαίνοντας απ' την αίθουσα κατευθύνομαι στο περίπτερο. Τηλέφωνο στο χωριό. Είν' ο πατέρας μου.
- Τι γίνεται, πώς πάει ο παππούς;
- Τι έγινε; έγραψες; τέλειωσες;
- Ναι, εγώ τέλειωσα. Ο παππούς μου τι γίνεται; Να ξεκινήσω, προλαβαίνω;
- Δεν προλαβαίνεις τίποτα. Ο παππούς πέθανε σήμερα το πρωί.
Είχαν συνεννοηθεί να μην μου πουν τίποτα πριν δώσω για να μην με αναστατώσουν. Κι έτσι δεν πρόλαβα τον παππού. Οπότε δεν υπήρχε και βία να φύγω.

Την Τετάρτη το πρωί πάω για την παρουσία στη Λογική. Κοιτάζω και τον πίνακα ανακοινώσεων στη ΜΜΦ. Δυο λίστες. Καμιά 10αριά το είχαμε δώσει, περίπου μισοί στη μια (μ' αυτούς που θα πήγαινε ο βαθμός στη γραμματεία) κι οι άλλοι στην άλλο (που θα έμενε για τον Σεπτέμβρη). Δίπλα στ' όνομά μου ένα ωραίο 5. Βασίλη σ' ευχαριστώ. Θαυματουργός.

Έτσι τον Ιούνη του 82 έχω περάσει άλλα 6 μαθήματα. Για το Σεπτέμβρη έχω ένα και τον ΙΙα 😓 Κι άλλα δυο για τον Φλεβάρη. Αρχίζω και βλέπω φως στο τούνελ! Το καλοκαίρι χαλαρός από διάβασμα, η οικοδομή κι η θάλασσα οι κύριες ασχολίες μου.

Το Σεπτέμβρη πάω να δώσω παρουσία στη ΜΜΦ. Το όνομά μου δεν είναι μέσα. Αμάν. Τι έγινε; Καλά, θα το δούμε, πάντως, ναι, τόχεις περάσει. Πάω στο Τιτάνια. Παίρνοντας φόρα τον Ιούνη και περνώντας μαθήματα αβέρτα, δικαιούμουν να τη δώσω τον Ιούνη κανονικά. Ο Μασσαλάς είχε πάρει τη γραμματεία και ρώταγε για τον καθέναν σε ποια κατηγορία είναι (είπαμε, δεν ήμασταν και πολλοί) κι αναλόγως έβαζε το όνομά του. Οι δυο λίστες που έβγαλε όμως δεν έγραφαν ποια κατηγορία αντιπροσώπευε η καθεμιά. Κι εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι πως στη γραμματεία τον Ιούνη του 82 μου είχαν καταγράψει 6 περασμένα μαθήματα. Εξαιρετικά!

Σημείωση

Η απαίτηση για παρουσία τη μέρα της εξέτασης στην περίπτωση που το μάθημα είχε περαστεί με πρόοδο δεν ήταν κάτι παράξενο. Γιατί στη γραμματεία θα πήγαινε πως το μάθημα περάστηκε τη συγκεκριμένη μέρα. Άρα έπρεπε να είσαι παρών (μην χρησιμοποιήσεις για άλλοθι το μάθημα κι εσύ βρίσκεσαι σ' άλλη γη σ' άλλα μέρη).