Λουκάνικα αλά Μόναχο

Στο Μόναχο έμεινα 3 χρόνια. Από τότε έχουν περάσει άλλα (σχεδόν) 10. Κι όμως, πώς τρώγονται τα άσπρα μοναχέσικα λουκάνικα δεν είχα μάθει μέχρι τώρα. Κι ενώ έχω γράψει για τα λουκάνικα γενικά (και με την παραπάνω φωτογραφία) δεν είχα μάθει πώς πρέπει να φτιαχτούν ειδικά αυτά (γιατί τα άλλα φτιάχνονται ψητά, όπως και γενικά τα λουκάνικα του δρόμου). Για την ιστορία η φωτογραφία βγήκε κάνα μήνα αφού πήγαμε στο Μόναχο. Συναντηθήκαμε με τον Γιάννη και καταλήξαμε στην πιο παραδοσιακή (κατά την άποψή μου) μπυραρία του Μονάχου, τη Χόφμπροϊ (Hofbräu). Παραγγείλαμε σαν Έλληνες, απ' ένα πιάτο ο καθένας και διάφορα για τη μέση κι ο Γιάννης αποφάσισε να παραγγείλει κάτι παραδοσιακό: Λουκάνικα Μονάχου τα έλεγε ο κατάλογος συνοδευόμενα με μουστάρδα και μπρέτσελ. Τα παράγγειλε κι όταν ήρθαν ήταν όπως φαίνονται παραπάνω: Ένα μπολάκι (σκεπασμένο) με ζεστό νερό και μέσα να επιπλέουν δυο άσπρα πράγματα που έπρεπε να είναι (και ήταν) λουκάνικα αν και, η όλη εικόνα σε άλλο μας παρέπεμπε, καθόλου κατάλληλο για το τραπέζι 😀

Όπως φαίνεται στην φωτογραφία τα εδέσματα ήταν για τουλάχιστον πέντε άτομα (δεν φαίνονται τα λουκάνικα του Γιάννη και το κότσι το δικό μου που ήρθε μετά).  Και καλά, εμείς καινούριοι ήμασταν εκεί δεν ξέραμε, οι άλλοι πως δεν μας προειδοποίησαν τι σημαίνει γερμανική μερίδα; Μας είχαν φιλοξενήσει παλιότερα στο Μπαρ Φύσερ (που τώρα πια, δυστυχώς, έχει κλείσει) αλλά δεν θυμόμασταν. Για την ιστορία να γράψω τι πήραμε (σύμφωνα μ' αυτά που βλέπω): Μισό κοτόπουλο με πουρέ (στη Γερμανία συνηθίζονται τα κοτόπουλα νάνοι που είναι δυο μερίδες ή μπορεί και μία), σπέτσλε (Spätzle - φρέσκα ζυμαρικά) με κρέας μαγειρεμένο σε μπίρα, τα λουκάνικα και το κότσι που συνοδευόταν από δυο κνέντελ (Knödel) και για τη μέση πατάτα γεμιστή, έξτρα σαλάτα και ψωμιά (το ψωμί εκεί το παραγγέλνεις χώρια και συνήθως το ξεχνάω και τρέχω μετά).

Αν κάποιος θέλει παραπάνω πληροφορίες για το φαγητό δρόμου στη Γερμανία, έχουμε κι απ' αυτές, αλλά ξεφύγαμε ήδη, εδώ είπαμε να παρουσιάσω το πώς φτιάχνονται. (Παρατίθεται το γερμανικό κείμενο κι η μετάφραση απ' τη Γκουγκλ αλλά με κάποιες δικές μου παρεμβάσεις).

Βλέπετε το Λιντλ διοργανώνει τακτικά εθνικές βδομάδες και στη γερμανική φέρνει και λουκάνικα τέτοια. Και στο Μόναχο που ήμουνα κι εδώ μέχρι τώρα, τα έπαιρνα και τα έψηνα. Μέχρι που προχτές έπεσε το μάτι μου πως από πίσω το πακέτο έγραφε διάφορα και βασικά κόλλησα στο "Münchner Weißwürste werden nicht gekocht!" (Τα λευκά λουκάνικα του Μονάχου δεν μαγειρεύονται!) Εεεε; Παρντόν; Δεν μαγειρεύονται; Και πώς τρώγονται; Ιδού λοιπόν. Weißwürste richtig zubereitet und serviert (Κατάλληλη προετοιμασία και σερβίρισμα για λευκά λουκάνικα):

Πρώτα η εξήγηση (οι Γερμανοί πρώτα εξηγούν και μετά απαιτούν να κάνεις κάτι, έστω κι αν η εξήγηση σε σένα φαντάζει παράλογη):
Wird es die Weißwurst zu heiß, fährt sie aus der Haut. (Αν το άσπρο λουκάνικο ζεσταθεί πολύ, βγαίνει από το δέρμα.) Οπότε:
Stattdessen Wasser zum Sieden bringen, Topf vom Herd nehmen und die Weißwürste einlegen. 10 bis 12 Minuten ziehen lassen. (Αντίθετα, βάζετε το νερό να βράσει, κατεβάζετε την κατσαρόλα από την εστία και βάζετε μέσα τα λευκά λουκάνικα. Αφήστε για 10 με 12 λεπτά.)
Anschließend die Weißwürste mit dem heißen Wasser in eine Terrine füllen und sofort servieren! Dem beim Abkühlen verliert die Weißwurst an Geschmack und lässt sich weniger gut aus der Haut lösen. (Στη συνέχεια γεμίζουμε τα λευκά λουκάνικα με το ζεστό νερό σε σουπιέρα και σερβίρουμε αμέσως! Όταν κρυώσει, το λευκό λουκάνικο χάνει τη γεύση του και αφαιρείται λιγότερο καλά η φλούδα του.)

Servieren Sie Münchner Weißwürste vom königlich-bayerischen Hoflieferanten Zimmermann mit süßem Senf, frischen Brezen und einem kühlen Weißbier: (Σερβίρετε τα λευκά λουκάνικα Μονάχου από τον βασιλικό προμηθευτή της Βαυαρίας Zimmermann με γλυκιά μουστάρδα, φρέσκα μπρέτσελ και μια δροσερή σταρένια μπύρα:)
Ein königlicher Genuss! (Μια βασιλική απόλαυση!)

Και μια κάρτα απ' την κεντρική μπιραρία της Χόφμπροϊ, με όλα τα εθνικά βαυαρέζικα εδέσματα 😀

Τη γλυκιά μουστάρδα την είχε το πακέτο (δεν την έχω βρει στην Ελλάδα - καμιά φορά φέρνω απ' τη Γερμανία όταν είμαι με αυτοκίνητο). Δεν έψησα μπρέτσελ (που είχα στην κατάψυξη) μιας κι είχα φρεσκότατο ψωμί. Κι η μπίρα δεν ήταν βάις (σταρένια και θολή) αλλά χέλες. Κι έτσι η απόλαυση ήταν σε μέτρα απλού υπηκόου κι όχι βασιλική! 😂