Δομές και μετεωρολογία

Είπα προχτές για δυο μαθήματα, σήμερα θα πως για άλλα δυο. Για το πώς τα πέρασα αλλά και παραλειπόμενα από τις εξετάσεις  Και αργότερα άλλα δυο και θα τελειώσουμε. Πρώτο στη σειρά οι Δομές. Θεωρία δομών Ι το επίσημο όνομα, ξεκινούσε από μονοειδή και πήγαινε σε ομάδες, δακτυλίους σώματα κι ακόμα κάτι. Το μάθημα το έκανε ο Μποζαπαλίδης και μέχρι το 79-80 το βιβλίο (σημειώσεις μάλλον) ήταν 100 σελίδες. Όταν το παίρνω εγώ τον Οκτώβρη του 80 στις 100 έχουν προστεθεί άλλες τόσες (δεν επεκτάθηκε η ύλη, απλά μπήκαν κι άλλα πράγματα - δεν θυμάμαι μέχρι πού πήγαινε το αρχικό, μπορεί ας πούμε να μην υπήρχαν τα σώματα και να μπήκαν τότε). Συμβαίνουν αυτά στα πανεπιστήμια, όσοι πέρασαν από κει κάτι θα έχουν ακούσει... Αλλά εγώ 100 σελίδες διάβασα και μ' αυτές το πέρασα.

Όταν μετακινιόμουν στο χωριό, έπαιρνα και βιβλία μαζί μου για διάβασμα. Σε κάποιο ταξίδι μέσα στη βαλίτσα που ήταν οι Δομές υπήρχε κι ένα κεφάλι τυρί. Έβγαλε λάδια το τυρί, πότισε το βιβλίο, τη γλύτωσαν τα ρούχα. Αλλά το βιβλίο με το που το έπιανες έβλεπες τα σημάδια και - το χειρότερο - τα μύριζες κιόλας. Έπιανα να το διαβάσω το μάθημα, έφτανα μέχρι τη σελίδα 100 και κάτι γινόταν και σταμάταγα εκεί. Κι όταν ξανάρχιζα, πάλι απ' τα μονοειδή ξεκινούσα.

Ευτυχώς ο Μποζαπαλίδης είχε τη συνήθεια να βάζει ένα θέμα από κάθε κεφάλαιο, άρα 5 κεφάλαια, πέντε θέματα. Εγώ αφού δεν κατάφερα να το τελειώσω (ουσιαστικά) το βιβλίο, έγραφα πάνω στα τρία πρώτα. Δηλαδή με μάξιμουμ έξι μονάδες. Την τέταρτη φορά κατάφερα και πήρα τις απαραίτητες 5 από τις 6 και ξεμπέρδεψα με τις δομές.

Το επόμενο μάθημα που έχω αναμνήσεις είναι η Μετεωρολογία. Μεταξάς. Τότε και πρύτανης. Μ' άρεσε, τη παρακολουθούσα, μας έδινε ασκήσεις και τις επιστρέφαμε λυμένες και μας είχε τάξει πως σε μας που δίναμε λυμένες ασκήσεις θα μας έδινε πριμ μια μονάδα στις εξετάσεις. Επιπλέον βοήθεια μας δίνει απαλλακτική πρόοδο τέλος Μάη (δηλαδή γράφαμε πριν τις εξετάσεις κι όποιος πέρναγε είχε περάσει και δεν χρειαζόταν να το δώσει στις εξετάσεις του Ιουνίου).

Πάμε λοιπόν να δώσουμε την πρόοδο και ο Μεταξάς μας λέει πως αν κάποιος έχει κάποιους λόγους που θα επηρεάσουν την βαθμολογία να τους γράψει με μολύβι πάνω δεξιά στην πρώτη σελίδα. Και γίνεται ο παρακάτω διάλογος:
- Κύριε εμένα που είναι τελευταίο μάθημα να το γράψω;
- Αν νομίζεις πως αυτό θα επηρεάσει τη βαθμολογία, γράψ' το.
Τι άλλο να του πει δηλαδή. Τι αστροπελέκι ήταν ο συνάδελφος που έκανε την ερώτηση...

Τέλος πάντων, εγώ του γράφω το πρόγραμμα της εξεταστικής που είχε κυκλοφορήσει σαν προσχέδιο κι εμένα δεν με βόλευε καθόλου. Γιατί έδινα στις 14, 16 (μετεωρολογία), στις 18 και στις 25 (είχα και στις 30 αλλά το είχα περάσει με πρόοδο)*. Άρα αν πέρναγα τη μετεωρολογία θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα για τα υπόλοιπα.

Στις δυο ώρες πάνω σηκώνομαι και πάω να δώσω την κόλλα. Ο βοηθός (που με ήξερε από τα φροντιστήρια) με ρωτάει:
- Τι έγινε, πώς πήγες;
- Μια μονάδα από το πρώτο, δυο και κάτι από το δεύτερο, μια παρά κάτι απ' το τέταρτο μας κάνουν τέσσερις. Και μια που μου χρωστάτε από τις ασκήσεις μας κάνουν πέντε. Φεύγω.
Προσπάθησε να με πείσει να κάτσω και να προσπαθήσω για κάτι παραπάνω αλλά εγώ του τόπαιζα άνετος. Σιγά που ήμουνα, αλλά δεν ήξερα τίποτα άλλο.

Πάντως το πεντάρι μου το πήρα και ξεμπέρδεψα και μ' αυτό το μάθημα. Παρεμπιπτόντως: στο επίσημο πρόγραμμα των εξετάσεων άλλαξε η ημερομηνία κι έτσι θα είχα 10 - 14 - 18 και 25. Αλλά δεν μου χρειάστηκε η αλλαγή αυτή!

* Από το 80 είχαν αλλάξει τα πράγματα. Οι αγώνες του 77 - 78 που χάσαμε το εξάμηνο είχαν φέρει αποτελέσματα. Όχι όλα όσα ζητάγαμε. Το να έχουμε δικαίωμα για ν+3 μαθήματα μπορεί να μην έγινε, έγινε όμως ν+2 (κι έτσι είχα 5 μαθήματα). Επίσης μπορεί να μην πήραμε τρίτη εξεταστική γενικά, αλλά μας δόθηκε η δυνατότητα για τρίτη περίοδο όταν ήμασταν κοντά στο πτυχίο (με λιγότερα από 6 μαθήματα).