Απογραφέας

Μιας και πιάσαμε την απογραφή, ας γράψω και την εμπειρία μου ως απογραφέα. Τον έκανα μια φορά το μακρινό 1991. Ήταν στη Δάφνη που όπως έλεγα ενώ είχα δει πως είχε 1.287 κατοίκους το 81 όταν πήγα εκεί είδα πως δεν είχε ούτε 800. Κι όμως. Το 91 βγήκαν 1.333 (οι τρεις ήμασταν εγώ, η Μαρία κι ο Δημήτρης!). Στην προηγούμενη απογραφή του 2011 που άλλαξε ο τρόπος απογραφής βλέπω πως μετρήθηκαν 436 μόνο (κι ήταν πραγματικοί). Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Αυτά που έζησα αυτά μπορώ να μαρτυρήσω.

Η απογραφή γινόταν τον Μάρτη. Έψαχναν για απογραφείς κι είπα να βγάλω κάνα φράγκο έξτρα και δήλωσα κι εγώ. Περάσαμε από μια ενημέρωση για το πώς θα κάνουμε τη δουλειά και την Κυριακή το πρωί ξεκινήσαμε. Θα περνάγαμε από ένα - ένα σπίτι και θα απογράφαμε αυτούς που κοιμήθηκαν σ' αυτό το προηγούμενο βράδυ (κατά δήλωση του νοικοκύρη). Θα πληρωνόμασταν δε με το πόσα νοικοκυριά αλλά και το πόσους ανθρώπους απογράψαμε. Το χωριό είχε χωριστεί σε τομείς κι ο κάθε τομέας είχε τον υπεύθυνο. Εγώ είχα πάρει τον τομέα που ήταν και το σπίτι μου.

Το Σάββατο το βράδυ στο χωριό γινόταν ένας χαμός από κόσμο. Είχαν έρθει πέντε μεγάλα κι ένα μικρό λεωφορείο από Αθήνα, ένα μεγάλο από Πάτρα και δεκάδες γιωταχί. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού έσφυζε από ζωή. Είχαν έρθει να κοιμηθούν (άρα και να απογραφούν) στο χωριό.

Ξεκίνησα από τη μια άκρη και προχώραγα προς το κέντρο του χωριού. Σε κάποιο από τα τελευταία σπίτια που θα έμπαινα ρωτάω πόσα άτομα, 14 μου λένε. Κι ήταν παρόντες αρκετοί (μπορεί και οι 10 απ' τους 14 - οι άλλοι κατά δήλωση σε δουλειές ή στη βόλτα). Μα πού χώρεσαν να κοιμηθούν 14 άτομα; Τόσα είναι και τόσα πρέπει να γράψεις. Είμαι σίγουρος πως πολλοί απ' αυτούς ήταν σε άλλο σπίτι (κι είχαν απογραφεί κι εκεί) αλλά καθώς πέρναγε η ώρα μετακινήθηκαν (και απογράφηκαν ξανά). Αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό από το να τους καταγράψω. Πώς να τους αμφισβητήσω;

Το μεσημέρι, αφού τέλειωσα και παρέδωσα, γυρίζω σπίτι. Εκεί μου λέει η γυναίκα μου πως είχαν πάει πέντε άτομα διαμαρτυρόμενα πως δεν πέρασα από το σπίτι τους (που ήταν το ακριβώς απέναντι απ' το δικό μου και ήξερα πως δεν είχε ανοίξει καθόλου) και βιάζονται να φύγουν κι έτσι άφησαν τα στοιχεία τους κι ένα τηλέφωνο κι έφυγαν. Τα στοιχεία βέβαια ήταν μόνο ονοματεπώνυμο. Δυο άντρες και τρία παιδιά. Παίρνω τηλέφωνο. Δεν είχαν γυρίσει ακόμα στο σπίτι αλλά η κοπέλα που το σήκωσε ήταν κι αυτή απογραφέας κι έτσι ήξερε τι στοιχεία χρειάζομαι, δεν αντιμετώπισα επιφύλαξη. Αυτοί ήταν φίλοι από την Καλλιθέα. Κι είχαν φύγει για απογραφή στο χωριό. Ο ένας ήταν απ' το Λουτράκι (και μάλλον εκεί είχαν κοιμηθεί το βράδυ). Προφανώς απογράφτηκε εκεί. Και μετά μέχρι τη Δάφνη μιάμιση δυο ώρες δρόμος. Πέρασαν κι από κει. Και μη μου πει κάποιος πως δεν απογράφτηκαν στην Καλλιθέα γιατί δεν θα τον πιστέψω.