Το καλοκαίρι του 84 άλλαξε σχεδόν όλη η ηγεσία της μονάδας. Διοικητής και αξιωματικοί. Μόνο ο υποδιοικητής έμεινε (που είχε έρθει τον προηγούμενο χρόνο) κι οι (μόνιμοι) υπαξιωματικοί. Δεν θυμάμαι αν έμεινε κάποιος απ' τους υπόλοιπους. Γενικά, στο στρατό οι αξιωματικοί μένουν σε μια μονάδα μέχρι δυο χρόνια, οι ανώτατοι συνήθως έναν και τη χρονιά εκείνη έπρεπε να φύγει ο διοικητής του νησιού Ματαφιάς κι έγινε ειδική πατέντα για πάρτη του (το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία, για)! Εν πάση περιπτώσει, στη μονάδα που ήμουνα θ' άλλαζαν πολλοί μεταξύ των οποίων κι ο διοικητής.
Όπως είπα παλιότερα, ο πρώτος διοικητής μονάδας που είχα είχε υποβάλει αρκετές φορές παραίτηση που δεν γινόταν δεκτή. Τον Ιούνη μαθαίνουμε πως θάπαιρνε βαθμό (από αντισυνταγματάρχης θα γινόταν συνταγματάρχης) κι έπαιρνε μετάθεση για τη Θήβα και στη θέση του θα ερχόταν άλλος που υπηρετούσε στη διοίκηση του νησιού. Συνηθισμένο φαινόμενο οι αξιωματικοί να αλλάζουν μονάδα όπως προβλέπει ο κανονισμός αλλά να πηγαίνουν σε κοντινή μονάδα ώστε να μην χρειάζεται ν' αλλάζουν και σπίτι. Άρα αν ένα αξιωματικός είναι στην Α μονάδα πάει στη Β που είναι κάπου παραπέρα αλλά η οικογένειά του εξακολουθεί να μένει στο ίδιο σπίτι (στη Μυτιλήνη στην περίπτωσή μας).
Η αλλαγή διοίκησης συνοδεύεται από μια επίσημη τελετή παράδοσης και παραλαβής με πολλά ταρατατζούμ. Έχουμε δει στην τηλεόραση αντίστοιχες τελετές στα υπουργεία. Ε, στο στρατό υπάρχει μεγαλύτερη επισημότητα. Σίγουρα θα την παρακολουθήσουν κάποιοι υψηλόβαθμοί αξιωματικοί, μπορεί κι ο ίδιος ο διοικητής του νησιού (ο Ματαφιάς με τ' όνομα - θυμίζω). Ο παραδίδων και ο παραλαμβάνων, ο παλιός κι ο νέος διοικητής πηγαίνουν μ' επίσημο βήμα παρέλασης. Και βέβαια στην τελετή παραβρίσκονται κι όλοι οι στρατιώτες της μονάδας και ρίχνουν και μια παρέλαση για να τιμήσουν τους διοικητές τους. Η τελετή θα γινόταν Κυριακή 29 Ιουλίου (άρα οι εξοδούχοι θάμεναν μέσα για την παρέλαση), αλλά εγώ δεν θάμουνα γιατί την προηγούμενη μέρα παντρευόμουνα! Οπότε κάνα δυο βδομάδες τουλάχιστον πριν είχαν ξεθεωθεί όλοι στο βήμα (εγώ μιας κι ήταν προγραμματισμένο πως θα έλειπα, αν δεν ήμουνα για ψώνια ήμουν στη σκοπιά για να βηματίζει κάποιος που θα παρέλαυνε).
Καμιά βδομάδα πριν την επίσημη τελετή έρχονται καινούριες ειδήσεις: η παραίτηση του (παλιού) διοικητή από το στρατό είχε γίνει επιτέλους δεκτή. Και μιας και θάπαιρνε το αστέρι θάπρεπε να μείνει έναν μήνα ακόμα στο στρατό από τη μέρα της βαθμολογικής εξέλιξης ώστε όταν φύγει να πάρει μεγαλύτερη σύνταξη (του βαθμού που φεύγει συν έναν ακόμα) αλλιώς θα είχε τη σύνταξη ενός μόνο βαθμού (δηλαδή θάπαιρνε σύνταξη ως συνταγματάρχης ενώ αν έμενε τον μήνα ως ταξίαρχος δηλαδή με σημαντική οικονομική διαφορά). Κανένα πρόβλημα μ' αυτό, την Κυριακή παραδίδει, παίρνει την ετήσια άδεια που δικαιούται κι επιστρέφει για το απολυτήριο (παρόμοια όπως κι οι φαντάροι - ο βαθμός δεν παίζει ρόλο στις διαδικασίες της απομάκρυνσης απ' το στράτευμα).
Τα γεγονότα που ακολούθησαν τα έμαθα απ' τους υπόλοιπους αφού, όπως είπα δεν μπορούσα ν' αφήσω το γάμο μου να πάω για τα πουρνάρια της τελετής. Κανονικά άδειες δεν δινόντουσαν εκείνες τις μέρες, είπαμε όλοι θάπρεπε να είναι παρόντες στη φιέστα, όμως ο προγραμματισμένος από αρκετό καιρό πριν γάμος δεν μπορούσε ν' αναβληθεί. Βέβαια, όταν γύρισα είδα πως κάτι δεν πήγαινε καλά οπότε σίγουρα ρώτησα κι έμαθα απ' αυτούς που μείναν πίσω.
Όπως είπα ο νέος διοικητής ήταν στο επιτελείο κι έτσι κανόνισε με τον από πάνω να μείνει στο επιτελείο μέχρι νάρθει η ώρα να αποχωρήσει ο παλιός. Στις 29/7 να αναλάμβανε αν ο άλλος έπρεπε στις 30 να είναι στη Θήβα. Αφού θάμενε στη Μυτιλήνη, νάχε την μονάδα μέχρι τέλους. Ο άλλος πάλι με τίποτα δεν συναινούσε σε κάτι τέτοιο. Αφού είχε στα χέρια του τον ορισμό αντικαταστάτη γιατί να κάτσει και νάχει εμάς στο κεφάλι του. Πολύ περισσότερο που η παραμονή του ήταν τυπική. Έτσι στις 29 του μήνα μαζεύεται η μονάδα για την τελετή αλλά δεν παρουσιάζεται ο καινούριος. Είπαμε, είχε πλάτες. Οπότε ο παλιός με βάση τη διαταγή αντικατάστασης παραδίδει τη μονάδα στον υποδιοικητή, υπογράφει μια άδεια στον εαυτό του για ένα μήνα (ή την υπέγραψε ο διοικών υποδιοικητής) και την κάνει και συγχρόνως διαλύεται η σύναξη.
Όταν επέστρεψα εγώ από την άδεια (πήρα αυτή που προβλέπεται για το γάμο και 15 μέρες κανονική) βρήκα τη μονάδα να μην έχει διοικητή αλλά στη θέση του απόντος διοικητού να είναι ο υποδιοικητής (κάτι που προβλέπεται, βέβαια). Κάποια μέρα μεσημέρι, εκεί που καθόμαστε στο θάλαμο βλέπουμε ένα ταξί ν' ανηφορίζει προς το διοικητήριο. Ταξί μέσα στο στρατόπεδο; Δεν είχε ξανασυμβεί. Τα ταξί άφηναν τους επιβάτες στην κεντρική πύλη. Οπότε μαζευόμαστε στο παράθυρο όλο περιέργεια να δούμε τι συμβαίνει, ποιος είν' αυτός που του επιτρέψανε να φτάσει μέχρις εκεί εποχούμενος. Και βλέπουμε να βγαίνει ο παλιός διοικητής. Με πολιτικά, βέβαια, τζινάκι πανταλόνι και κοντομάνικο πουκάμισο. Μπήκε στο διοικητήριο, έβαλε τη στολή και μ' αυτήν κυκλοφορούσε τις επόμενες δυο - τρεις μέρες μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες της απόλυσής του.
Αφού έφυγε ο παλιός, εμφανίστηκε ο νέος (και χάσαμε εμείς τ' αυγά και τα πασχάλια, αλλ' αυτό είν' άλλη ιστορία).
Το κακό για τον παλιό ήταν πως εγώ είχα πάρει το σπίτι του. Του είχα πει πως α) εγώ δεν θα έμπαινα στο σπίτι απ' την πρώτη Αυγούστου αφού θα ήμουν με άδεια, γύρω στις 8 υπολόγιζα να γυρίσω και β) πως αν ήθελε να μείνει παραπάνω να μου τόλεγε κι εγώ θάβρισκα τρόπο (σκεπτόμασταν να πάμε μερικές μέρες στο χωριό - αν και θάχαμε και τα πράγματά μας που θέλαμε να τα τακτοποιήσουμε). Αυτός όμως δεν έκανε τίποτα τέτοιο. Έφυγε από το σπίτι κανονικότατα και πολύ γρήγορα, δεν εκμεταλλεύτηκε καμιά απ' τις διευκολύνσεις. Τις δυο τρεις μέρες από την επιστροφή του έμεινε στο γραφείο του διοικητή, σ' ένα ράντσο.(βόλεψε που δεν είχε αναλάβει ο καινούριος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.