Ο γάμος

Όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς. Κι η γιαγιά με την απορία: "Πού είνι παπάς;"

Έγραφα στο προηγούμενο για τα προ του γάμου, σήμερα σειρά να γράψω και για τα κατά τη διάρκεια. Όχι που δεν θάχαμε ιστορίες και τότε. Όπως έλεγα στις 7 είχε καθοριστεί ο γάμος οπότε κατά τις εξίμισι ήρθε ο θείος ο Μπάμπης που είχε προθυμοποιηθεί να το παίξει οδηγός των νεονύμφων. Το αυτοκίνητο στολισμένο στα λουλούδια μέσα και έξω αλλά το ψιλόβροχο που έχει αρχίσει τους δημιουργεί προβλήματα. Πρώτο δρομολόγιο ο γαμπρός (δηλαδή η αφεντομουτσουνάρα μου) κι οι γονείς του. Μας πάει στο δημαρχείο του Κερατσινιού κι επιστρέφει στη Δραπετσώνα για τη νύφη.

Μέχρι να καταγραφούν τα στοιχεία είμαστε με τους υποψήφιους κουμπάρους μας

Φέρνει και τη νύφη, η βροχή έχει χοντρύνει, τα λουλούδια τα απέξω άλλα έχουν μείνει κι άλλα έχουν φύγει. Σύμφωνα με τα έθιμα μου παραδίδει ο πεθερός μου τη Μαρία, της δίνω εγώ την ανθοδέσμη κι ανεβαίνουμε προς τα πάνω. Ανεβαίνει κι η γιαγιά της Μαρίας που κοιτάει με απορία γύρω της: "Πούνι παπάς". Είχαμε ξεχάσει να την ενημερώσουμε πως ο γάμος θα ήταν χωρίς παπά. Της το λέμε τότε. "Ιιιι. Τι πράγματα είν' αυτά; Ποιος τόκανε αυτό"; "Ο Παπαντρέου". Του ρίχνει μερικές κατάρες η γιαγιά. (Η συγκεκριμένη γιαγιά ήταν βίος και πολιτεία. Είχε γεννηθεί στη Ρωσία και ψήφιζε ΚΚΕ για να ξανάρθει ο βασιλιάς. Δεν λέω τίποτ' άλλο).

Που όμως όταν έρθει η ώρα της μαρτυρίας τους, έχουν αλλάξει.

Καθόμαστε στις καρέκλες για να συμπληρωθούν τα στοιχεία μας. Δώστε τις ταυτότητές σας το ζευγάρι κι οι μάρτυρές τους. Μπλόκο. Η ξαδέρφη μου που θα ήταν μάρτυρας από μεριάς μου (ας πούμε) είχε αφήσει την τσάντα της με την ταυτότητα στο σπίτι στη Δραπετσώνα. Μια ματιά τριγύρω. "Γιώργο έχεις ταυτότητα;" "Έχω" "Έλα, είσαι μάρτυρας στο γάμο"! Τόσο εύκολα κι απλά αλλάξαμε κουμπάρο. (Ο Αντρέας δεν μπορούσε να μπει μάρτυρας αφενός γιατί είχε αναλάβει τη φωτογράφιση - κι αυτός όπως βλέπετε αποτελεσματικά - κι απ' την άλλη δεν πήγαινε να μας γυρίσει την κουμπαριά πίσω αφού η Μαρία ήταν μάρτυρας στο γάμο του πριν μερικούς μήνες).

Η μία υπογραφή

Συμπληρώνονται τα διάφορα. Ερώτηση: "Ποιο επίθετο θάχουν τα παιδιά σας". Παρντόν; Τιν' αυτό. Πρέπει να δηλώσετε τώρα ποιο θα είναι το επίθετο των παιδιών. Θα είναι του ενός, της άλλης ή και των δυο. Ε, βάλε και τα δυο. Μάλιστα, αλλά με ποια σειρά. Ουφούούού. Βάλε το δικό μου πρώτο να τελειώνουμε καμιά φορά.

Κι άλλη μία

Ωραία, ήρθε η ώρα για τις υπογραφές. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις, άντε κι ο αντιδήμαρχος ολοκληρώθηκαν τα ουσιαστικά κι άρχισαν τα τυπικά. Σηκωθείτε όρθιοι. Αρχίζει ο γάμος!

Μετά το ηχηρό "ναι"

Δέχεσαι Ιωάννη Μαλλιαρέ για σύζυγό σου την Μαρία Καρρά; Ακούγεται ένα βροντερό "ΝΑΙ" και λύνονται όλοι στα γέλια. Η Μαρία ήταν πιο συγκρατημένη. Μας διάβασε και τις σχετικές οδηγίες χρήσης, μας χαιρέτησε και πάμε. Πέντε λεπτά ήταν αυτό.

Στηθήκαμε στη σειρά για τις σχετικές χαιρετούρες, μοιράστηκαν οι μπουμπουνιέρες,

Να ποζάρουμε και με τους φίλους μας (λείπει ο χειριστής της φωτογραφικής βέβαια)

βγάλαμε και φωτογραφίες μ' αυτούς και τους άλλους κάναμε όλα όσα συνηθίζονταν σ' ένα γάμο τελοσπάντων (όχι, ρύζια δεν είχαμε) και κατεβήκαμε να τους αδειάσουμε τη γωνιά.

Αποχώρηση με αυτοκίνητο κατάλληλα στολισμένο. Εδώ ήταν τα λουλούδια όλα

Ο θείος έφερε το αυτοκίνητο, είχαν επιζήσει κάμποσα λουλούδια, μας πήρε τους ευτυχείς νεόνυμφους και μας πήγε από κει που ξεκινήσαμε: στο σπίτι της Μαρίας.

Είχε πέσει το σχετικό σύρμα, ήρθαν κι οι υπόλοιποι και στρωθήκαμε για φαγητό (ο πεθερός μου είχε σχεδιάσει να ψήσει στην ταράτσα αλλά με τη βροχή που συνέχιζε δεν γινότανε οπότε έψηνε κάτω στο διάδρομο και κουβάλαγε). Αφού ντερλικώσαμε το ρίξαμε στο χορό.