Τουαλέτα

Η τουαλέτα στο χωριό τη δεκαετία του εξήντα ήταν πολυτέλεια. Μπορεί εμείς (αλλά κι ο παππούς μου) να είχαμε αλλά πολλά σπίτια (ειδικά στη γειτονιά μας) δεν είχαν τέτοιο χώρο κι έτσι οι ένοικοί τους χρησιμοποιούσαν μέρη που δεν θα τους έβλεπαν. Κι ένα τέτοιο μέρος ήταν το πίσω μέρος του σπιτιού μας. Τότε εκεί υπήρχε ένα σπίτι που οι ιδιοκτήτες του έμεναν αλλού (στις Μηλιές) και σπάνια ερχόντουσαν (αυτό το σπίτι πήγε τσάμπα, ελάχιστα κατοικήθηκε κι ο σεισμός του 2016 τούχει κάνει μεγάλες ζημιές και δεν ξέρω αν κάποια στιγμή πέσει πάνω στο δικό μου) ενώ από το δικό μας είχε μόνο ένα μικρό παράθυρο. Ένα υπόλειμμα τοίχου που έχει ξεμείνει από κάποιο σπίτι που υπήρχε πολλά χρόνια πριν πρόσφερε τέλεια κάλυψη. Κι έτσι το μέρος είχε μεταβληθεί σε "μέρος"!

Ως γνωστόν οι απεκκρίσεις του ανθρώπου μυρίζουν. Κι έτσι συχνοί ήταν οι καυγάδες των γονιών μου με τους γείτονες για το θέμα αυτό. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου έγραψε στον τοίχο με μπογιά και με μεγάλα γράμματα "Απαγορεύεται το χέζειν" (πώς τούρθε το απαρέμφατο; Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω). Και βρήκε το μπελά του από την αστυνομία (που άλλο που δεν ήθελε) γιατί έγραψε απρέπειες. Αντί να πουν κάτι σ' αυτούς που χρησιμοποιούσαν το μέρος σαν υπαίθρια τουαλέτα είπαν σ' αυτόν που διαμαρτυρόταν. Τέλος πάντων. Πέρασαν κάμποσα χρόνια μέχρι να φτιάξουν τουαλέτα στο σπίτι τους.

Όπως είπα και πιο πάνω, εμείς είχαμε τουαλέτα μέσα στο σπίτι. Σε μια άκρη στο κατώι, υπήρχε λεκάνη από τις παλιές, αυτές που λέμε τούρκικες. Ένας τοίχος και μια πόρτα πρόσφεραν την κατάλληλη απομόνωση. Κι ήμουν τόσο εξοικειωμένος με τη χρήση τους (από μικρός όταν σταμάτησα να χρησιμοποιώ το "δοχείο") που μου φαινόταν περίεργο που οι άλλοι δεν είχαν.

Όταν το 69 έγιναν οι αλλαγές στο σπίτι και αποκτήσαμε μπάνιο, παράλληλα μπήκε και "ευρωπαϊκή" λεκάνη στον ίδιο χώρο. Το καζανάκι (τύπου Νιαγάρας) ήταν μεγάλη καινοτομία και μας πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέχρι φέτος το καλοκαίρι που αποφάσισα για μια ριζική ανακαίνιση.

Να σημειώσω εδώ πως τις εποχές εκείνες δεν υπήρχε αποχέτευση στο χωριό. Βόθροι και μάλιστα απορροφητικοί υπήρχαν. Όταν φτιάχτηκε το πρώτο δίκτυο πέρναγε κοντά στο σπίτι κι ο πατέρας μου πίεσε και μπήκαν δυο σωλήνες και μάζεψαν κάποια λύματα τόσο από το δικό μας σπίτι όσο και από το άλλο πίσω κι ένα απέναντι. Η τουαλέτα όμως ήταν πιο πάνω κι έτσι άργησε να συνδεθεί στο δίκτυο μέχρι που κάποια στιγμή έγινε κι αυτό. Το δίκτυο κάποτε κατέληγε σ' ένα λαγκάδι. Σήμερα ενώθηκε με τον Τρίγονα και το Πλωμάρι κι αποκτήσαμε και βιολογικό καθαρισμό. Μεγάλες αλλαγές και σ' αυτό το θέμα.