Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
28 Απριλίου 2013
Οβελίας
Μέρες που έρχονται λέω να συνεχίσω τα πασχαλινά με τον παραδοσιακό οβελία. Γιατί παραδοσιακό; Γιατί υποτίθεται πως έτσι γιορτάζεται το Πάσχα. Στο χωριό μου βέβαια, τέτοιες συνήθειες δεν είχαμε (και ακόμα δεν τις απέκτησαν). Ναι, το Πάσχα τρώμε αρνί (ή κατσίκι) αλλά μόνο ένα μπούτι ή μια σπάλα (η τελευταία συνήθως γεμιστή). Σούβλα δεν έχει αφού τα κατσικάκια και τ' αρνάκια δεν είναι και τόσο πολλά. Εγώ πρώτη φορά έφαγα αρνί στη σούβλα στο σπίτι του πεθερού μου, στον Πειραιά. Αυτός με έμαθε και πώς να ετοιμάζω ένα αρνί για να σουβλιστεί (η διαφωνία μας ήταν στο βάρος. Ποτέ δεν συμβιβάστηκα με τα πολλά κιλά). Αν και, το πρώτο που έφτιαξα μόνος μου (δηλ. παρέα και με άλλους άσχετους) ήταν στη Δάφνη Καλαβρύτων όπου πρωτοδούλεψα ως καθηγητής, το Πάσχα του 1991.
Από τότε έχω ψήσει πολλά αρνιά. Κι όχι υποχρεωτικά μόνο το Πάσχα. Π.χ. και την πρωτομαγιά μια χαρά ευκαιρία είχαμε (ειδικά τότε που μέναμε στον Πύργο). Το κόλπο με τη λαδόκολλα το έμαθα απ' τον κουμπάρο μου, στο κτήμα στην Έδεσα. Τα περισσότερα απ' τ' αρνιά τα γύρισε το μοτεράκι, αν και κάποιες φορές το σύστημα ήταν χειροκίνητο. Άλλα απ' αυτά στην ψησταριά που έχω στήσει πίσω απ' το σπίτι (κι είναι αρκετά μεγάλη μιας και, όταν φτιαχνότανε, έλεγα στο μάστορα να βάλει μεγάλη αφού έτσι κι αλλιώς χώρο δεν έχουμε! Κι αυτό γιατί μιας και η αυλή είναι μικρή δεν κάνει και μεγάλη διαφορά αν θα έχουμε λίγο παραπάνω ή λίγο παρακάτω χώρο. Πάντα θα λείπει. Άλλες φορές το ψήσιμο γινόταν στο χώμα. Εκεί χρειάζονται και πασαλάκια για να στηθεί πάνω τους η σούβλα. Κι επειδή το χώμα δεν ζεσταίνεται εύκολα, θέλει παραπάνω κάρβουνα. Πιο καλή δουλειά είναι να έχει μια λαμαρίνα από κάτω ή μισό βαρέλι.
Υλικά
1 αρνάκι ή κατσικάκι 8 – 12 κιλά
αλάτι
πιπέρι
ρίγανη
λεμονόκουπες
βούτυρο λειωμένο ή φυτινή
1 σούβλα και σύρμα ή σπάγκος(!)
Μπόλικα κάρβουνα!
Εκτέλεση
Την προηγούμενη μέρα το βράδυ τρίβω το αρνί με τις λεμονόκουπες να καθαριστεί (δεν το πλένω με νερό). Περνάω στη σούβλα (που την έχω καθαρίσει κι αυτή με λεμόνι) το δίχαλο (κανονίζω την απόσταση από κει που θα γυρίζει το αρνί) και περνάω το σφαχτό από πίσω με τη μύτη της σούβλας να σπάει το κεφάλι. Του δένω σφιχτά τα πίσω πόδια προς τα πίσω και τα μπροστά προς το λαιμό και στη ράχη για να μη μετακινηθεί κατά το ψήσιμο. Το αλατοπιπερώνω από μέσα κι απέξω και ράβω την κοιλιά του.
Ανήμερα το Πάσχα κατά το έθιμο ή τη μέρα που επιλέγω εγώ, ανάβω μπόλικα κάρβουνα (5 - 6 κιλά). Όταν ανάψουν καλά βάζω τη σούβλα πάνω απ' τη φωτιά και το γυρίζω γρήγορα στην αρχή και πιο σιγά μετά. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, κατά διαστήματα το αλείφω με βούτυρο, ενώ βάζω και μερικά κάρβουνα από δίπλα να ανάβουν και να ετοιμάζονται για πιο μετά.
Αν θέλω το τυλίγω με μια λαδόκολλα οπότε ψήνεται γρηγορότερα (σε δυο – δυόμισι ώρες) και κρατάει περισσότερο τα υγρά του.
Στην περίπτωση αυτή τη βγάζω λίγη ώρα πριν ολοκληρωθεί το ψήσιμο για να γίνει τραγανή η πέτσα του. Το ψητό είναι έτοιμο όταν αρχίσουν τα κόκαλα απ’ τα πόδια να βγαίνουν προς τα έξω.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ενας φίλος- μάστορας στο ψήσιμο- όταν κάναμε μαζί Πάσχα έκψε κλαδάκια από την λεμονιά του κήπου, τα έγδαρε και με αυτά έδεσε την κοιλιά του αρνιού !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα ιδέα, δεν την είχα ξανακούσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή