Άλλο πράγμα είχα στο νου μου να βάλω σήμερα, αλλά η επικαιρότητα ξαναφέρνει στην επιφάνεια ένα θέμα για το οποίο έχω ξαναγράψει στο παλιό μου μπλογκ. Με τον ίδιο τίτλο. Μόνο που τότε επικεντρώθηκα στο επείγον του πράγματος (έγινε μέσα στις εξετάσεις και τα αποτελέσματα) ενώ μπήκαν και άλλα σχετικά - άσχετα. Σήμερα, θέλω να πω λίγο για την ιστορία και να προβληματιστώ (εγώ κι οι υπεύθυνοι, που μιας και σίγουρα δεν με διαβάζουν, δεν πρόκειται να προβληματιστούν :) ). Αφορμή η νέα μετονομασία του υπουργείου στο οποίο δουλεύω, το υπουργείο παιδείας και κάτι άλλο.
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα χρήμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα χρήμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
28 Σεπτεμβρίου 2015
13 Ιουλίου 2015
Grexit
Grexit το γράφουν συνέχεια. Την έξοδο της Ελλάδας απ' το Ευρώ εννοούν αυτοί που το γράφουν. Κι ενώ κάποτε γραφόταν ή λεγόταν με πολύ φόβο σήμερα όλο και περισσότερο συζητιέται. Οι περισσότεροι Έλληνες το φοβούνται και τα ΜΜΕ κάνουν ό,τι μπορούν για να τους τρομάζουν. Η δική μου άποψη; Ούτε κρύο ούτε ζέστη, αλλά ποιος με ρωτάει εμένα; Κι ούτε θα έγραφα το σημερινό για να δημοσιοποιήσω την άποψή μου αυτή. Αυτό που θάθελα να κάνω είναι κάποια σχόλια στο να συμφέρει τους άλλους (τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο Ευρώ δηλ.) ή όχι. Δεν είμαι οικονομολόγος, το θέμα είναι πώς τα καταλαβαίνω.
29 Ιουνίου 2015
Ναι ή Όχι
Δημοψήφισμα την Κυριακή. Το ερώτημα είναι αν συμφωνούμε με την πρόταση των (θ)εσμών, που οι ίδιοι λένε πως πια δεν ισχύει, αλλά εγώ δέχομαι πως με το ΝΑΙ εγκρίνω όλ' αυτά. Με το ΟΧΙ όμως; Δεν δέχομαι αυτά; Τι δέχομαι; Εξουσιοδοτώ την κυβέρνηση για τι πράγμα;
Να το δώσω με ένα παράδειγμα: έρχεται ο τραμπούκος της γειτονιάς και λέει πως θα ρίχνει στο κάθε μέλος της οικογένειας σου 15 σφαλιάρες τη μέρα. Το διαπραγματεύεσαι, κατεβαίνει στις 12, εσύ προτείνεις 10, αυτός δεν κατεβαίνει άλλο και του λες πως θα ρωτήσεις την υπόλοιπη οικογένεια, αφού το ξύλο όλοι θα το φάτε. Ρωτάς λοιπόν: «Δέχεστε να σας δίνουν 12 σφαλιάρες τη μέρα; Ναι ή Όχι». Προφανής η απάντηση όχι. Αλλά αυτό δεν πάει να πει ούτε πως δέχονται τις 10 ή τις 11 ούτε πως ο νταής σαν νταής που είναι δεν θα πει στην επόμενη φάση, «καλά, πολύ το συζητήσαμε, 20 κι αν σας αρέσει, αν όχι σκασίλα μου, εγώ τόσες γουστάρω».
Μπορεί να μου πει κάποιος πώς εξασφαλίζεται πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο; Κι ακόμα στις πόσες σφαλιάρες θα γίνει ο συμβιβασμός; Ποιος θ' αποφασίσει;
Εγώ λέω να ψηφίσω "ΟΧΙ", όμως αυτό δεν πάει να πει πως όλα θα είναι εντάξει μετά. Το παράδειγμα της Κύπρου αναφέρεται συχνά, αλλά μάλλον δεν το θυμόμαστε καλά Γιατί κι οι Κύπριοι όχι απάντησαν (μέσω Βουλής) στην αρχή και η συνέχεια ήταν αυτή που ήταν. Και μ' ένα Ναι τόοοοοοσο μετά συγχωρήσεως.
Να το δώσω με ένα παράδειγμα: έρχεται ο τραμπούκος της γειτονιάς και λέει πως θα ρίχνει στο κάθε μέλος της οικογένειας σου 15 σφαλιάρες τη μέρα. Το διαπραγματεύεσαι, κατεβαίνει στις 12, εσύ προτείνεις 10, αυτός δεν κατεβαίνει άλλο και του λες πως θα ρωτήσεις την υπόλοιπη οικογένεια, αφού το ξύλο όλοι θα το φάτε. Ρωτάς λοιπόν: «Δέχεστε να σας δίνουν 12 σφαλιάρες τη μέρα; Ναι ή Όχι». Προφανής η απάντηση όχι. Αλλά αυτό δεν πάει να πει ούτε πως δέχονται τις 10 ή τις 11 ούτε πως ο νταής σαν νταής που είναι δεν θα πει στην επόμενη φάση, «καλά, πολύ το συζητήσαμε, 20 κι αν σας αρέσει, αν όχι σκασίλα μου, εγώ τόσες γουστάρω».
Μπορεί να μου πει κάποιος πώς εξασφαλίζεται πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο; Κι ακόμα στις πόσες σφαλιάρες θα γίνει ο συμβιβασμός; Ποιος θ' αποφασίσει;
Εγώ λέω να ψηφίσω "ΟΧΙ", όμως αυτό δεν πάει να πει πως όλα θα είναι εντάξει μετά. Το παράδειγμα της Κύπρου αναφέρεται συχνά, αλλά μάλλον δεν το θυμόμαστε καλά Γιατί κι οι Κύπριοι όχι απάντησαν (μέσω Βουλής) στην αρχή και η συνέχεια ήταν αυτή που ήταν. Και μ' ένα Ναι τόοοοοοσο μετά συγχωρήσεως.
28 Ιουνίου 2015
Δεν πληρώνω (διόδια)
Γυρίζοντας απ' την Έδεσσα, πλησιάζοντας στην Αθήνα, έχει πια νυχτώσει. Μπροστά μας διόδια (της Τραγάνας; της Θήβας; κάπου εκεί). Πάμε στη λουρίδα που είν' ανοιχτή με υπάλληλο. Μπροστά μας είν' άλλα δυο αυτοκίνητα. Ένα που πληρώνει εκείνη την ώρα, ένα άλλο πίσω του κι εμείς. Βλέπουμε πως ο μπροστινός μας έχει καλύψει με χαρτί το τρίτο γράμμα και το τέταρτο νούμερο της πινακίδας του. Όχι όλα, Κι όχι με κανένα ιδιαίτερο τρόπο. Απλό άσπρο χαρτί με ταινία, έτσι που να μην μπορεί να διαβαστεί ολόκληρη, άρα να μην υπάρχει δυνατότητα για πλήρη ταυτοποίηση. Σχολιάζουμε πως μάλλον το έχει για να μην τον φωτογραφίζουνε τα ραντάρ.
05 Μαΐου 2015
Μικρά αλλ' εντυπωσιακά
Όταν διαβάζω κάτι που με εντυπωσιάζει ως γεγονός, συνήθως κρατάω ανοιχτή την καρτέλα για να αναφερθώ σ' αυτό από δω. Μερικές φορές ο καιρός περνάει και οι ανοιχτές καρτέλες πληθαίνουν και τίποτα δεν γράφω, συνήθως γιατί το άρθρο που διάβασα δεν είναι τέτοιο που θα μπορούσα να γράψω αρκετά. Έτσι, πολλές φορές τα κλείνω και πάνε. Σήμερα λοιπόν είπα να κάνω μια αλλαγή και να παρουσιάσω μαζεμένα κάποια τέτοια μικροθέματα. Ένα ας πούμε είναι πως η καρέκλα του επικεφαλής του ΔΝΤ είναι επικίνδυνη. Μετά τον Στρος Καν που συνελήφθη, τώρα σειρά είχε ακόμα ένας (πρώην) επικεφαλής ονόματι Ράτο, που τον συλλάβανε. Και αυτοί οι άνθρωποι κανονίζουν τα λεφτά μας και τη ζωή μας :(
09 Δεκεμβρίου 2014
Τουρκία: Νυχτερινή αγορά
Είχαμε πάει βόλτα στο Βόσπορο και το καραβάκι μας άφησε δίπλα στη γέφυρα του Γαλατά. Περασμένα μεσάνυχτα. Και πέφτουμε σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά που είχε στηθεί στο κορδόνι. Φαγητά, ρούχα, παπούτσια, τσάντες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Κόσμος και ντουνιάς να σουλατσάρει και να ψωνίζει για να φάει, ε και να ρίχνει και καμιά ματιά στα εμπορεύματα και όλο και κάποιος να αγοράζει (αλλιώς βέβαια, δεν θα στηνόταν και το παζάρι).
26 Οκτωβρίου 2014
Τουρκία: Αποδείξεις καυσίμων
Έγραφα προχθές για τα πάρκινγκ και προηγούμενα για τα βενζινάδικα στην Τουρκία. Για τα πρώτα πως άφηνες τ' αυτοκίνητο σε κάποιον που σου έδινε και απόδειξη. Για τα δεύτερα πως έβρισκα γκάζι πολύ εύκολα. Η παρουσίαση δεν θα είναι πλήρης αν δεν αναφέρω ένα ιδιαίτερο στοιχείο: Στις αποδείξεις που έπαιρνες κι απ' τα δύο, αναγραφόταν ο αριθμός των πινακίδων του αυτοκινήτου. Ερχόταν ο υπάλληλος, έβλεπε την πινακίδα σου, πληκτρολογούσε στη μηχανή του, έτοιμη η απόδειξη. Πήγαινες δίπλα στην αντλία, ο υπάλληλος πληκτρολογούσε την πινακίδα σου και μετά άρχιζε να βάζει. Τέλειωνε, έβγαινε η απόδειξη, πλήρωνες. Αυτό κι αν ήταν σύστημα ελέγχου εκροών :)
Να ευχηθώ κι από δω χρόνια πολλά στο γιο μου Δημήτρη και σε όλους του Δημήτρηδες που γιορτάζουν σήμερα.
Να ευχηθώ κι από δω χρόνια πολλά στο γιο μου Δημήτρη και σε όλους του Δημήτρηδες που γιορτάζουν σήμερα.
10 Οκτωβρίου 2014
ΠΕΔΥ συνέχεια
Ξεκίνησα να γράφω προχτές για το ΠΕΔΥ, έγραψα την ιστορία και στο ΠΕΔΥ μόλις που έφτασα. Συνεχίζω λοιπόν από κει που είχα μείνει. Απ' τις πρώτες δουλειές που έγιναν με το που άρχισε να λειτουργούν υποτυπωδώς τα ιατρεία του ΠΕΔΥ ήταν να λειτουργήσουν τα νούμερα των ραντεβού. Οι εταιρίες δεν μπορούσαν να περιμένουν. Πώς αλλιώς θα μάθαινες πως δεν μπορείς να εξυπηρετηθείς. Γιατί οι μονάδες υγείας του ΙΚΑ άνοιξαν σταδιακά με το νέο καθεστώς αλλά α) όλο αυτό το διάστημα, τουλάχιστον στο ΠΕΔΥ της γειτονιάς μου, το σύστημα των επιτόπου ραντεβού είναι εκτός λειτουργίας, άρα πρέπει να πάρεις στα 5ψήφια και β) τα ιατρεία που λειτουργούν είν' ελάχιστα. Σε μας ας πούμε υπάρχουν 5 ειδικότητες: οδοντίατρος (που πάντα ήταν προβληματική η οδοντιατρική περίθαλψη και στο δημόσιο και στο ΙΚΑ - δεν ξέρω τι ακριβώς δουλειές κάνει ο γιατρός αυτός, μάλλον εξαγωγές μόνο, για σφραγίσματα δεν ξέρω, για παραπέρα δεν το πιστεύω, αλλά μιας και δεν χρειάστηκα δεν έμαθα) ορθοπ*δικός (στο αστεράκι άλλος βάζει -αι- κι άλλος -ε-) οφθαλμίατρος, και παιδίατρος, μια πραγματικά ειδικότητα που τη χρειάζεται πολύς κόσμος.
09 Σεπτεμβρίου 2014
Διαφορές μισθών
- Η είδηση: Υπάρχουν ακόμα υπάλληλοι που αμείβονται περισσότερο από άλλους
- Η προτεινόμενη λύση: Νέο μισθολόγιο που θα είναι πραγματικά ενιαίο κλπ και θα απαλείψει τις διαφορές.
- Η πραγματική συνέπειά της: Έρχονται νέες μειώσεις μισθών σε όλους. Η ψαλίδα θα κλείσει κάπως (μπορεί και τελείως) αλλά θα υπάρξουν διάφορες παρεμβάσεις που θα την ξανανοίξουν. Οπότε θα πάμε πάλι στο 1 :)
Κάτι πρέπει να γίνει και να σπάσει αυτός ο κύκλος. Νισάφι πια.
04 Σεπτεμβρίου 2014
Τουρκία: Ισοτιμία λίρας
Η Τουρκία, όπως έγραφα τις προάλλες, έχει για νόμισμά της τη λίρα. Η καλύτερα την τούρκικη λίρα όπως είναι η επίσημη ονομασία της ή και τη νέα τούρκικη λίρα όπως λέγεται η σημερινή, μικρή διαφορά έχει αυτό, απλά υπενθυμίζει το κόψιμο των μηδενικών που έγινε το 2005. Μιας και η λίρα είναι εθνικό νόμισμα, μπορεί να παίζει με την ισοτιμία όπως θέλει και ανάλογα πώς τη βολεύει. Κι όταν λέμε να παίζει εννοούμε πως η ισοτιμία αλλάζει κάθε στιγμή. Στη φωτογραφία ένα στιγμιότυπο που πετύχαμε την καλύτερη ισοτιμία ευρώ - λίρας, όταν ένα ευρώ έδινε 2,906 λίρες. Η μέση τιμή που πέτυχα ήταν 2,85 ενώ η πρώτη μου αλλαγή (κι η μεγαλύτερη) έγινε με 2,8. Μικροδιαφορές, αλλά αν έχεις να αλλάξεις αρκετά ευρώ σου βγαίνει κάνας καφές ή κάνα φαΐ στο έτσι :)
09 Αυγούστου 2014
Τούρκικη λίρα
08 Ιουλίου 2014
Αυτόματοι πωλητές βενζίνας
Το να βάλεις βενζίνα σε αυτόματο πωλητή στην Ελλάδα, δεν είναι κάτι δύσκολο, αν και, αυτό συνήθως γίνεται τις νύκτες όταν φεύγουν οι υπάλληλοι. Γιατί δεν είναι συνηθισμένο να βάζει κανείς βενζίνα σελφ σέρβις αλλά να εξυπηρετείται από υπαλλήλους κάτι που δεν συνάντησα στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης (ενώ είναι σύνηθες σε άλλες βαλκανικές χώρες - κάθε τόπος και τα χούγια του). Πέτυχα, λοιπόν, και αυτόματους πωλητές που δούλευαν παράλληλα με τις κλασσικές αντλίες. Το θέμα είναι πως οι αυτόματοι πωλητές στην Ελλάδα λειτουργούν με μετρητά και μόνο ενώ σε άλλες χώρες που πέτυχα δέχονται και (ή μόνο) κάρτες. Όμως δεν είναι σίγουρο πως όποιος έχει κάρτα θα εξυπηρετηθεί γιατί κάποιες φορές είναι δεκτές μόνο χρεωστικές ή μόνο της ίδιας χώρας.
13 Μαΐου 2014
Φόροι
Το κράτος, το κάθε κράτος, χρειάζεται να έχει χρήμα για να καλύπτει τις ανάγκες του. Το πώς θα το βρει είναι ένα θέμα. Συνήθως πουλώντας. Είτε πρώτες ύλες, είτε υπηρεσίες είτε κάτι άλλο. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν δεν έχει τι να πουλήσει γιατί φρόντισε ό,τι είχε να το ξεπουλήσει, να το σκορπίσει. Τότε δανίζεται. Όμως τα δανεικά δεν μπορούν να είναι αγύριστα. Κι οι δανειστές (ω, τι περίεργο) σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό όταν δεν τους γυρίζεις τα δανεικά. Εκτός κι αν τους δώσεις ανταλλάγματα (ανάλογα τι έχεις) τέτοια που να τους συμφέρει να σε ξαναδανείσουνε. Έτσι γίνεται και με το δικό μας κράτος. Οι κυβερνώντες μας μοιράζουν το έχι μας πέρα δώθε και μετά ψάχνουνε πώς θα τα βγάλουν να δώσουν τα δανεικά (πρώτα) και τις τρέχουσες υποχρεώσεις (μετά). Και για να εξασφαλίσουν τα τρέχοντα δανείζονται κι οι δανειστάδες για να μας έχουν δεμένους τους βάζουν κι υπογράφουν μνημόνια.
09 Μαΐου 2014
Πόρτες ασφαλείας
Ένα θέμα που από καιρό το έχω στο νου μου, αλλά όλο το αναβάλω ήρθε η στιγμή να το καταπιαστώ. Είναι το θέμα με τις πόρτες ασφαλείας που έχουν γίνει μόδα. Δεν νοείται π.χ. ανακαίνιση σπιτιού χωρίς να αλλάξει και η πόρτα του και να μπει μια σούπερ ντούπερ θωρακισμένη, βαριά κλπ πόρτα. Μπορεί όλα τα υπόλοιπα ανοίγματα να είναι της πλάκας, αλλά η πόρτα θεωρείται απαραίτητο να είναι "ασφαλείας". Μιλάμε για την κύρια είσοδο μόνο, προς το παρόν δεν έχω πάρει χαμπάρι να βάζουν πόρτες ασφαλείας στα μπαλκόνια κλπ. Και το κόστος μιας πόρτας ασφαλείας είναι το διπλό και βάλε από μια κλασσική, συνηθισμένη πόρτα. Γιατί γίνεται αυτό δεν το ξέρω. Πιστεύω ότι βοηθάει η τηλεοπτική τρομολαγνεία που δίνει την εντύπωση πως όλοι κινδυνεύουμε να μας σκοτώσουν, γι' αυτό και πόρτες ασφαλείας συναντάμε και σε σπίτια που αν μπει μέσα κλέφτης δεν θα βρει να πάρει τίποτα.
24 Μαρτίου 2014
Πρωτογενές πλεόνασμα
Πρωτογενές πλεόνασμα. Όμορφες λέξεις. Οι κυβερνήσεις μας εδώ και πολλά χρόνια τα πάνε καλά με τις λέξεις. Μας προσφέρουν άφθονες. Καινούριες ή παλιές με καινούρια σημασία. Και κατηγορούν τους άλλους πως χρησιμοποιούν ξύλινη γλώσσα. Γιατί δεν ακολουθούν το δικό τους τρόπο και τον τρόπο των καλογέρων ώστε βαφτίζοντας το κρέας ψάρι να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους ωραία και καλά. Να δίνουν αυτό που θέλει ο κόσμος. Και τι θέλει σήμερα ο κόσμος στη χώρα που ζούμε; Ν' ανασάνει οικονομικά. Ε, του λέμε σήμερα πως μπορεί, μοιράζουμε και χάντρες ή καθρεφτάκια, γίνονται κι οι διπλές εκλογές που μας έλαχαν εμπόδιο στα σχέδιά μας, το ξεπερνάμε τώρα κι από Σεπτέμβρη βλέπουμε. Τότε θα μπορούμε να ανακαλύψουμε πως χρειάζονται νέες θυσίες και να τους πάρουμε ακόμα και τα ρούχα που φοράνε και καθρεφτίζονται και στολίζονται.
23 Φεβρουαρίου 2014
Έμπνευση
Το βρήκα σε ένα μαγαζί που πήγα για φαγητό. Μου θύμισε που επί χούντας τα κείμενα λογοκρίνονταν κι αφού πέρναγαν απ' το λογοκριτή μετά δεν μπορούσες να προσθέσεις τίποτα. Μπορούσες όμως ν' αφαιρέσεις ό,τι ήθελες. Έτσι είχε περάσει "Το μεγάλο μας τσίρκο". Στη συγκεκριμένη τώρα πινακίδα, που σήμερα είναι υποχρεωτική σ' όλα τα μαγαζιά δεν προστέθηκε ούτε αφαιρέθηκε κάτι. Μόνο που κάποια γράμματα τυπώθηκαν μ' άλλο χρώμα και περνάει ένα δεύτερο μήνυμα 😀
11 Φεβρουαρίου 2014
Πληρώνουμε ακριβά (και με τη βούλα)
Μπορεί ο πρωθυπουργός να προσπάθησε να πείσει τους Γερμανούς πως δεν είναι φτωχότεροι απ' τους Έλληνες (το έχω ξαναγράψει πως οι στατιστικές καταφέρνουν να φέρνουν τ' αποτελέσματα που θέλουν) αλλά πώς να πειστούν οι Γερμανοί όταν έρχονται στην Ελλάδα και βλέπουν από κοντά τις τιμές που πληρώνουμε ό,τι αγοράζουμε. Αφού και το "καλάθι της νοικοκυράς" (δηλ, αυτά που συνήθως αγοράζει και καταναλώνει μια οικογένεια) είναι ακριβότερο απ' ότι στη Γερμανία (γι' αυτό είμαι σίγουρος γιατί το έζησα) ή από αρκετές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (κι αυτό το λένε οι στατιστικές υπηρεσίες της Ευρώπης που δεν έχουν κι ιδιαίτερη όρεξη να μας καλοπιάσουνε, χώρια που στατιστική = μαγείρεμα) και οι υπηρεσίες εστίασης (π.χ. ένας καφές ή κάτι σχετικό) για αντίστοιχη ποιότητα υπηρεσιών στη Γερμανία κοστίζει λιγότερο. Απ' την άλλη του λένε πως έχουμε και ακίνητα (που ο ίδιος δεν έχει, όσα βγάζει φροντίζει να τα τρώει), οπότε πώς να μην τρελαίνεται που τον πρήζουνε πως πρέπει να βοηθήσει (άσχετα αν η "βοήθεια" είναι δάνεια που τα χρεώνεται ο ελληνικός λαός για να κονομάνε οι τράπεζες, ελληνικές και γερμανικές και όποιες άλλες είναι στο κόλπο)
10 Φεβρουαρίου 2014
Το κυνήγι των αποδείξεων
Δεν είμαστε μόνο εμείς εδώ στην Ελλάδα που η κυβέρνηση μας ζαλίζει για να μαζεύουμε αποδείξεις. Τα ίδια γίνονται και στην Πορτογαλία: Εκεί η κυβέρνηση θα κληρώνει λέει πολυτελή αυτοκίνητα κάθε βδομάδα για τους πολίτες που ζήτησαν και πήρα απόδειξη από κάποιες κατηγορίες επιχειρήσεων. Προφανώς η κατοχή πολυτελούς αυτοκινήτου δεν θα τιμωρείται με αυξημένους φόρους γιατί αλλιώς θα είναι σαν με το ένα χέρι να τα δίνει και με το άλλο να τα παίρνει. Απ' την άλλη στη Γερμανία οι αποδείξεις δεν έχουν μεγάλη πέραση. Μπορεί να μας παραμυθιάζουν πως όλα γίνονται τυπικά και πως τον κόβουν αποδείξεις είναι αυτονόητο, αλλά εγώ δεν το είδα. Σ' ένα σωρό μαγαζιά, εστιατόρια, καφετέριες και τέτοια ο λογαριασμός γινόταν σ' ένα κομματάκι χαρτί από μπλοκάκι. Στο έδειχνε, το πλήρωνες και τέλος.
19 Ιανουαρίου 2014
Φωτοβολταϊκά πάρκα
Όταν είχα πρωτοπάει στη Γερμανία κι άρχισα τα πηγαινέλα με το τρένο, μου είχαν κάνει εντύπωση τα χωράφια που έβλεπα δίπλα στις γραμμές και που ήταν "σπαρμένα" με φωτοβολταϊκά πάνελ. Κι όχι μόνο στα χωράφια αλλά και στα κεραμίδια και σε κάθε μέρος. Και σκεφτόμουνα πώς γίνεται κι οι Γερμανοί, που ο ήλιος τους είναι πιο περιορισμένος, έχουν τόσα φωτοβολταϊκά ενώ αντίθετα στην Ελλάδα που έχουμε τόσο ήλιο να μην έχουμε καθόλου κάτι τέτοιο. Και μάλιστα, όσο πέρναγαν τα χρόνια τα σχετικά χωράφια πλήθαιναν. Και ξαφνικά, γυρνώντας στην Ελλάδα το 2012 είδα δίπλα στην εθνική να έχουν ξεφυτρώσει κι εδώ τέτοια μποστάνια.
03 Ιανουαρίου 2014
Free Liapis
Μωρ' τι 'ταν τούτο. Η απόλυτη ξεφτίλα. Ο υπουργός που την υπογραφή του έχει από κάτω φαρδιά πλατιά ο εν ισχύ κώδικας οδικής κυκλοφορίας να συλλαμβάνεται για μια σειρά παραβάσεων του δημιουργήματός του. Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εκεί. Στην αρχή το παίζει μετανοούσα Μαγδαληνή. Συγγνώμην, λάθος. Με συγχωρείτε. Έσφαλα και θα πληρώσω. Μετά του σφυρίζουνε πως δεν είναι μόνο να πληρώσει αλλά το πράγμα είναι πιο σοβαρό κι αρχίζει τις δικαιολογίες. Αλλά οι σύμβουλοι μια χαρά τα καταφέρνουνε. Αναλαμβάνουν να ρυθμίσουν τις διαδικασίες. Ενώ στην αρχή φαινόταν πως θα γίνει η δίκη άμεσα, αρχίζουν οι αναβολές. Και πάει μια βόλτα μέχρι τη Μαλαισία, εδώ δίπλα, να ξεσκάσει λίγο γιατί ζορίστηκε ο άνθρωπος!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)