04 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Ισοτιμία λίρας

Η Τουρκία, όπως έγραφα τις προάλλες, έχει για νόμισμά της τη λίρα. Η καλύτερα την τούρκικη λίρα όπως είναι η επίσημη ονομασία της ή και τη νέα τούρκικη λίρα όπως λέγεται η σημερινή, μικρή διαφορά έχει αυτό, απλά υπενθυμίζει το κόψιμο των μηδενικών που έγινε το 2005. Μιας και η λίρα είναι εθνικό νόμισμα, μπορεί να παίζει με την ισοτιμία όπως θέλει και ανάλογα πώς τη βολεύει. Κι όταν λέμε να παίζει εννοούμε πως η ισοτιμία αλλάζει κάθε στιγμή. Στη φωτογραφία ένα στιγμιότυπο που πετύχαμε την καλύτερη ισοτιμία ευρώ - λίρας, όταν ένα ευρώ έδινε 2,906 λίρες. Η μέση τιμή που πέτυχα ήταν 2,85 ενώ η πρώτη μου αλλαγή (κι η μεγαλύτερη) έγινε με 2,8. Μικροδιαφορές, αλλά αν έχεις να αλλάξεις αρκετά ευρώ σου βγαίνει κάνας καφές ή κάνα φαΐ στο έτσι :)

Πώς γίνεται η συναλλαγή στ' ανταλλακτήρια; Βλέπεις ποιο έχει την καλύτερη τιμή (κι υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις), μπαίνεις, λες τι νόμισμα θέλεις ν' αλλάξεις και ποια ποσότητα, ο υπάλληλος κοιτάζει τον πίνακα, βλέπει την τιμή που υπάρχει εκείνη τη στιγμή (γιατί αλλάζουν συνεχώς) κάνει το λογαριασμό, σου δείχνει το χαρτάκι κι αν συμφωνείς σου δίνει και το χρήμα. Εύκολα κι απλά. Οι τιμές στο δεξιό μέρος της φωτογραφίας αφορούν την αγοραπωλησία χρυσού και ασημιού (κι από κάτω υπάρχουν αντίστοιχα πλάκες σε διάφορα βάρη). Αυτό μιας και ανταλλαγές εκτός απ' τις τράπεζες κάνουν τα καταστήματα που πουλούν χρυσό. Η συγκεκριμένη αγορά ανθεί, ειδικά που στην Πόλη υπάρχει μεγάλο ρεύμα τουρισμού από Αραβικές χώρες.
Αν κάποιος δεν αλλάξει συνάλλαγμα σε κάποιο ανταλλακτήριο, δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσει να ολοκληρώσει τη συναλλαγή που θέλει. Στα περισσότερα μαγαζιά δεν γίνεται δεκτό τίποτα άλλο εκτός απ' τη λίρα. Κι αν κάποιος συμφωνήσει να πάρει συνάλλαγμα, αυτό θα το κάνει στη τιμή που αυτός γουστάρει. Το είχα πάθει στη Βουλγαρία (αν και, δεν ήταν ακριβώς δικό μου το φταίξιμο τότε, μάλλον μπαγαποντιά του Βούλγαρου μαγαζάτορα θα την έλεγα). Το είδα και επίσημα σε κρατικό "μαγαζί" στην Τουρκία. Στην περίφημη Βασιλική Κινστέρνα. Εκεί λοιπόν ένα ευρώ το παίρνανε μόλις για 2 λίρες(!!!) κι ένα δολάριο για 1,66. Η κανονική τιμή θα ήταν 1,75€ και 2,4$. Που σημαίνει πως (μιας και σ' αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα στρογγυλεύονται) ακόμα και 2 να ήταν τα ευρώ και 2,5 τα δολάριο που έπρεπε να δώσει κάποιος, πάλι χαμένος θα ήταν. Πόσο μάλλον οι τιμές που ήθελε το συγκεκριμένο μουσείο.

Συμπέρασμα: σε κάθε χώρα χρειάζεται να έχεις και να πληρώνεις με το νόμισμά της. Αν θέλεις να μην πας σε ανταλλακτήριο έχει ρίσκο. Η μόνη περίπτωση που δεν υπάρχει πρόβλημα είναι αν χρησιμοποιείς πιστωτική κάρτα. Και ειδικά της Εθνικής. Αρκεί να λειτουργεί το μηχανάκι :) γιατί συνάντησα κάποια προβληματάκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.