Μωρ' τι 'ταν τούτο. Η απόλυτη ξεφτίλα. Ο υπουργός που την υπογραφή του έχει από κάτω φαρδιά πλατιά ο εν ισχύ κώδικας οδικής κυκλοφορίας να συλλαμβάνεται για μια σειρά παραβάσεων του δημιουργήματός του. Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εκεί. Στην αρχή το παίζει μετανοούσα Μαγδαληνή. Συγγνώμην, λάθος. Με συγχωρείτε. Έσφαλα και θα πληρώσω. Μετά του σφυρίζουνε πως δεν είναι μόνο να πληρώσει αλλά το πράγμα είναι πιο σοβαρό κι αρχίζει τις δικαιολογίες. Αλλά οι σύμβουλοι μια χαρά τα καταφέρνουνε. Αναλαμβάνουν να ρυθμίσουν τις διαδικασίες. Ενώ στην αρχή φαινόταν πως θα γίνει η δίκη άμεσα, αρχίζουν οι αναβολές. Και πάει μια βόλτα μέχρι τη Μαλαισία, εδώ δίπλα, να ξεσκάσει λίγο γιατί ζορίστηκε ο άνθρωπος!
Τυπική περίπτωση πολιτικού γόνου. Μιχάλης Λιάπης. Το μόνο που έχει είναι πως ήταν ανιψιός του Κ. Καραμανλή (του Α'). Λόγω της συγγένειάς του αυτής, πληρώνεται σαν σύμβουλός του και αργότερα, όταν ο θείος δεν είναι πια στα πράγματα, γίνεται βουλευτής. Πρέπει να ρώτησε πως θα το κάνει και τι θα κάνει ύστερα και του είπαν πως δεν είναι κάτι δύσκολο, θα πρέπει να υπογράψει κάτι χαρτιά που θα του δώσουνε και μετά, όταν βγει (που θα βγει) να σηκώνει το χέρι του στη βουλή όποτε του λένε οι άλλοι. Αυτό δεν κάνουν όλοι οι βουλευτές; Δεν χρειαζόταν λοιπόν να κάνει κάτι διαφορετικό. Κι έτσι, έκανε τη θυσία και δέχτηκε να βγει βουλευτής. Και όχι μόνο μια φορά. Η θυσία του διαρκής.
Και πέρασαν τα χρόνια, ο θείος εγκατέλειψε "τον μάταιο τούτο κόσμο" κι αυτός εξακολουθούσε να θυσιάζεται. 24 χρόνια στη Βουλή. Κάποια στιγμή ανέλαβε αρχηγός ο ξάδελφος κι έγινε και πρωθυπουργός. Άλλη περίπτωση αυτός, αλλά δεν είναι τώρα αυτός το θέμα μας. Και του πρότεινε να γίνει υπουργός. Κι αν ξαναρώτησε τι θα κάνει σαν υπουργός, η απάντηση η ίδια (ή έστω παρόμοια): θα πρέπει να υπογράφει τα χαρτιά που θα του δίνουνε. Ε, θα πρέπει να πηγαίνει και στη βουλή, αλλά να διαβάζει και κάποια πράγματα από τα χαρτιά που θα του δίνουνε, αν τα μάθαινε κι απέξω ακόμα καλύτερα. Κλασσική περίπτωση Μαυρογιαλούρου. Μόνο που ο ήρωας στην ταινία στο τέλος παραιτείται. Αλλά αυτά δεν συμβαίνουν στις ταινίες. Θα πει ίσως κάποιος πως κι ο περί ου ο λόγος παραιτήθηκε. Ε, τόσα χρόνια θυσία, βάλε και τα χρόνια του συμβούλου, καιρός να απολαύσει τη σύνταξή του.
Ο καημένος. Που έπαιρνε και ΕΚΑΣ (επίδομα αλληλεγγύης) που παίρνουν αυτοί που δεν έχουν αρκετά εισοδήματα για να επιβιώσουν. Αλλά όταν μαθεύτηκε, είπε ένα συγγνώμην λάθος και έληξε η υπόθεση. Κι αφού σ' εκείνη τη περίπτωση τα πράγματα πήγαν μια χαρά τον συμβούλεψαν οι σύμβουλοί του να κάνει κι άλλες κινήσεις απ' αυτές που κάνουνε αυτοί που δεν έχουνε να πληρώσουνε. Μεταξύ άλλων κατέθεσε τις πινακίδες απ' το τζιπάκι που είχε. Αλλά το χρειαζότανε και έβγαλε κάτι αντίγραφα. Κι όταν το πήγε μια βόλτα σιγά που θα πρόσεχε τις πινακίδες της τροχαίας. Επειδή υπέγραψε κάποια στιγμή ένα χαρτί που το έλεγαν κώδικα, πάει να πει πως θα δίνει και σημασία στο τι λέει. Και περνάει ένα Στοπ αέρα πατέρα. Κι αρχίζουν οι ατυχίες του.
Περνάνε από κει κάποιοι της ομάδας Δίας. Που είναι νεαροί και δεν τον ξέρουνε. Και τον σταματάνε. Και του ζητάνε χαρτιά. Που βέβαια δεν έχει μαζί του. Τι να τα κάνει, αυτός δεν χρειάζεται να αποδείξει ποιος είναι. Αμ δε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βλέπουν πως οι πινακίδες δεν είναι οι κανονικές. Και δεν του δείχνουν κανέναν σεβασμό αλλά τον οδηγούν προς το αυτόφωρο. Πάει αεράτος. Οι δηλώσεις του θυμίζουν τη Βουγιουκλάκη στη σωφερίνα: "Βάλτε μας το προστιματάκι μας να το πληρώσουμε να τελειώνουμε". Αλλά οι σύμβουλοι του λένε πως το πράγμα δεν είναι μόνο να πληρώσει χρήμα αλλά έχει και ποινικό μέρος. Έτσι του παίρνουν αναβολή για το επόμενο πρωί. Αλλά δεν εμφανίζεται. Στο δικαστήριο εμφανίζονται οι σύμβουλοι, συγγνώμην, συνήγοροι λέγονται, και ζητάνε κι άλλη αναβολή. Μια δεκάδα μερούλες. Αυτός έχει πεταχτεί μέχρι τη γειτονική Μαλαισία να ξεσκάσει. Μπέρδεψε μάλλον τη Μαλαισία με τη Μαλακάσα:)
Πριν συνεχίσω να κάνω μερικά ερωτήματα: Τόσο εύκολο βρίσκεις εισιτήριο για τη Μαλαισία που μόλις τ' αποφασίσεις παίρνεις τ' αεροπλάνο; Αυτός που δεν είχε να πληρώσει τους φόρους και τα τέλη πολυτελείας και κατέθεσε τις πινακίδες πού βρήκε το χρήμα που χρειάζεται ένα τέτοιο ταξίδι. Ένα χιλιάρικο είναι μόνο τα εισιτήρια. Χώρια το ξενοδοχείο. Απ' την άλλη, κάποια στιγμή που άρχισε τις δικαιολογίες, είπε πως το τζιπ το έβγαλε να φορτίσει τις μπαταρίες του γιατί θα έλειπε κάμποσες μέρες. Άλλα ερωτηματικά (που κάποια συνδέονται με το προηγούμενο): Αν το είχε στο νου του να φύγει, πώς στέκει ότι του την έδωσε και την έκανε για Κουάλα Λουμπούρ; Αν όχι, πού είχε στο νου του να πάει και θα άφηνε το τζιπ έρημο και μόνο; Και καλά, δεν του είπε κανένας πως υπάρχουν και ειδικά εργαλεία για να φορτίζουν οι μπαταρίες, αν μπαίνει τέτοιο θέμα, αφού μπορείς και να βγάλεις τον πόλο και να μειωθούν τα προβλήματα. Και αν το έκανε μόνο γι' αυτό, γιατί έπρεπε να βάλει πινακίδες με τον αριθμό που είχε; Κανένας απ' τους συμβουλάτορές του δεν ήξερε να του πει πως μπορούσε να υπογράψει ένα χαρτί στην εφορία για να το κυκλοφορήσει μια - δυο μέρες ΝΟΜΙΜΑ;
Αλλά απ' ότι φαίνεται, το κόλπο με τις πλαστές πινακίδες κυκλοφορεί μεταξύ αυτών που αποφασίζουν για τους φόρους και τα χαράτσια που θα πληρώνουμε. Και μεταξύ αυτών που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων. Γιατί βρέθηκε κι άλλος με παρόμοια δουλειά, πολιτευτής αυτός. Τα κορόιδα πληρώνουμε. Οι έξυπνοι ή βγάζουν πινακίδες Βουλγαρίας (έχει τρομάξει το μάτι μου πόσες τέτοιες κυκλοφορούν στους δρόμους) ή ακόμα καλύτερα τις καταθέτουν και κυκλοφορούν με πλαστές. Έτσι κι αλλιώς είναι σίγουροι πως έχουν ασυλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.