Όταν μιλάμε για την Κωνσταντινούπολη συνήθως μιλάμε για το κομμάτι της που βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή μεριά. Είτε το παλιό κομμάτι, το Εμινονού (που ορίζεται απ' τα τείχη του Θεοδόσιου κι ένα γύρω) με κέντρο το Μεϊντάνι μπροστά στην Αγιασοφιά και το Μπλε Τζαμί και τα υπόλοιπα βυζαντινοθωμανικά, δώθε απ' τον Κεράτιο, είτε για το πιο καινούριο και μεγάλο κομμάτι Πέραν του Κεράτιου με την πλατεία Ταξίμ για κέντρο. Αν πάρουμε το καραβάκι ή αν περάσουμε κάποια απ' τις Γέφυρες του Βοσπόρου, βρισκόμαστε στο τρίτο κομμάτι όμως, το Σκούταρι.
Απ' το κομμάτι αυτό πέρασα χωρίς να σταματήσω και να το γυρίσω ουσιαστικά. Είχα ακούσει για τον μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό του Ραζίμπασα όπου καταλήγει το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ασιατικής Πλευράς (και φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία). Νομίζω πως αυτό είναι το πιο σημαντικό αξιοθέατο. Γιατί το Σκούταρι αποτελείται κυρίως από τεράστιες πολυκατοικίες που φιλοξενούν τον κόσμο που έρχεται από την Ανατολία για δουλειά.
Σε μια νησίδα κοντά στο Σκούταρι είναι ο
πύργος του Λέανδρου που βρίσκεται εκεί κοντά χίλια χρόνια (με πολλές ανακαινίσεις).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.