Της πατρίδας μου η σημαία

Της πατρίδας μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό

Έτσι έλεγε ένα παλιό ποιηματάκι που μαθαίναμε στο δημοτικό (έτσι κι αλλιώς αυτού του επιπέδου είναι). Αν και η σημερινή επίσημη σημαία της πατρίδας μου το σταυρό δεν τον έχει χαραγμένο στη μέση, άλλαξε στην πορεία κι ο σταυρός πήγε στη γωνία, το συγκεκριμένο στιχούργημα κυκλοφορεί ακόμα. Το κακό δεν είναι που άλλαξε, έτσι κι αλλιώς κάποτε είχαμε και τις δυο εκδοχές της, αυτή που είναι σήμερα η επίσημη αλλά και την άλλη με το σταυρό στη μέση και τη λέγαμε της θάλασσας και τη ξηράς αντίστοιχα. Σήμερα μόνο ως απομεινάρι είναι αυτή με το σταυρό σε κάποια σωματεία αλλά και κάποιες στρατιωτικές μονάδες. Αλλά το θέμα μου δεν είν' αυτό. Για τα χρώματα θέλω να μιλήσω.

Όταν ήμασταν στο δημοτικό μας έλεγαν πως το μπλε της σημαίας μπήκε για να δείχνει το γαλάζιο του ελληνικού ουρανού και το άσπρο δεν θυμάμαι, τον αφρό των κυμάτων της θάλασσας νομίζω. Το μακρινό 2008 έχουμε κάνει εκδρομή στην Ευρώπη και στο δρόμο της επιστροφής σταματάμε στη Νυρεμβέργη. Εκεί συναντήσαμε τον Γιάννη που ήταν ήδη αποσπασμένος στη Γερμανία (και απ' τη δική του απόσπαση πήραμε την ιδέα να πάμε κι εμείς) που μα; ξενάγησε στην πόλη. Ξεκινήσαμε απ' το σιδηροδρομικό σταθμό περίπου και καταλήξαμε στο κάστρο. Κι εκεί μου δείχνει έναν ιστό χωρίς σημαία και μου λέει πως εκεί ανέβαζαν την ελληνική σημαία διότι, δεν θυμάμαι τι σκαρφίστηκε. Το πίστεψα και μετά γελώντας μου είπε πως ήταν για την σημαία της Βαυαρίας που έχει τα ίδια χρώματα με την ελληνική! Μούκανε εντύπωση αλλά όταν πήγα κι εγώ στη Βαυαρία την είδα τη σημαία πολλές φορές, είναι σαν αυτή που φαίνεται στη φωτογραφία, αλλά η ανεπίσημη, η αγαπημένη όμως των Βαυαρών. Η επίσημη είναι δυο λουρίδες μια άσπρη και μια γαλάζια (αλλά όχι τόσο όσο η καρό) αν και ακόμα κι η Βικιπαίδεια την έχει λάθος.

Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως τα χρώματα της ελληνικής σημαίας δεν μπορούν να θεωρηθούν πως είναι έτσι όπως τα μαθαίναμε. Όμως δεν έχει δίκιο κι αυτός που υποστηρίζει πως η ελληνική σημαία έχει τα χρώματα της βαυαρέζικης γιατί τα χρώματα είχαν διαλεχτεί ήδη από το 1822 κι όχι από τον Όθωνα. Τώρα, αν το μπλε θα είναι τόσο ανοιχτό ή τόσο σκούρο, δεν νομίζω να παίζει και πολύ ρόλο, εξάλλου έχουμε διάφορους τόνους μέσα στα χρόνια, έχει να κάνει και με τις δυνατότητες της βαφής. Έτσι κι αλλιώς επίσης, τα ίδια χρώματα έχουν κι άλλες σημαίες, κάποιες μάλιστα και την ίδια διάταξη.

Ας πούμε η σημαία της μακρινής Ουρουγουάης μοιάζει πάρα πολύ με την ελληνική. Και για να τις ξεχωρίσεις πρέπει να είναι ανοιχτές γιατί της Ουρουγουάης αντί για σταυρό έχει ήλιο, άρα δεν γίνεται μπλέξιμο! Αλλά για ρίξετε μια ματιά στη σημαία του πριγκιπάτου της Σεμπόργκας. Τι 'ν' αυτό; Δεν το ξέρετε; Δεν χάνετε τίποτα. Ο καθένας δηλώνει ότι του αρέσει :)

Όμως δεν μπορεί ο καθένας να παίρνει τη σημαία και να την κάνει σήμα του. Η σημαία είναι σημαία της χώρας, της Ελλάδας και δεν μπορεί να την καπηλεύονται από διάφορες ομάδες. Φασίστες, αντιεμβολιαστές, θρησκόληπτοι ή όποιος άλλος παίρνει την ελληνική σημαία και την κάνει σημαία της ιδέας της δικής του γιατί υποτίθεται πως αυτουνού οι ιδέες είναι οι ελληνικές. Κι όποιος δεν συμφωνεί μαζί τους δεν είναι Έλληνας; Αλλά γιατί δεν βλέπουν ότι υπάρχουν άνθρωποι με παρόμοιες ιδέες με τις δικές τους σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, άρα δεν έχουν κάτι το ελληνικό αυτές οι ιδέες; Αλλά τι να πει κανείς. Δεν καταλαβαίνουν καν πως μ' αυτόν τον τρόπο απαξιώνουν τη σημαία. Βλέποντας τα χρυσάβγουλα να έχουν για σημαία του κόμματός τους την ελληνική σημαία ντρέπομαι κι αυτό με αποτρέπει απ' το να βάλω σημαία στο μπαλκόνι μου. Όπως κι όταν βλέπω τη σημαία να γίνεται πετσέτα για το μπάνιο, τυλιγμένη στη μέση ή απλωμένη στην αμμουδιά.

Απ' την άλλη είναι κι ο ανταγωνισμός του ποιος την έχει μεγαλύτερη τη σημαία. Όπως αυτή παραπάνω που είναι μισό στρέμμα και τότε καμάρωνε ο δήμαρχος που την αγόρασε το μακρινό 1998 κι ήταν η μεγαλύτερη στον κόσμο. Μετά έφτιαξαν τη μεγαλύτερη οι Τούρκοι (που με τη σημαία τους έχουν ιδιαίτερη σχέση). Σήμερα διαβάζω πως η μεγαλύτερη ελληνική σημαία έφτασε το 1,5 στρέμμα πολύ πίσω από τη μεγαλύτερη σημαία του ακόσμου που είναι ρουμάνικη και φτάνει τα 8 σχεδόν στρέμματα! Και τι το παραπάνω δηλαδή έχουν αυτές; Τι νόημα έχει όλη αυτή η διαδικασία; Αν είναι για το ρεκόρ Γκίνες, πάει κι έρχεται. Αλλά τουλάχιστον τότε (1998) που θυμάμαι την τελετή ήταν γεμάτη κορόνες υπερηφάνειας που είχαμε τόσο μεγάλη σημαία. Ε, όχι.