Τα γρι γρι

Πάνε πολλά χρόνια που έμενα στη Μυτιλήνη για πρώτη φορά. Ήταν το 1967. Μόλις μετά την εγκατάσταση της χούντας κι ο πατέρας μου στριμωγμένος από το κυνηγητό, την παρακολούθηση και τις "διακριτικές" συστάσεις σε όποιον του έδινε δουλειά, φεύγει απ' το χωριό και πάει στη Μυτιλήνη και με το τέλος των σχολείων τον ακολουθάμε η μάνα μου κι εγώ. Από τότε θυμάμαι που τα βράδια χαζεύαμε τα γρι γρι, που φεύγανε απ' το λιμάνι. Φέτος το καλοκαίρι πέτυχα να μπαίνει ένα στο λιμάνι και μου ξύπνησαν αναμνήσεις.

Τα γρι γρι είναι ομάδα από πλεούμενα. Μπροστά πάει το μεγάλο, που πολλές φορές το λέμε και τράτα, αν και ο τρόπος ψαρέματος είναι τελείως διαφορετικός. Αμέσως μετά ακολουθεί μια άλλη αρκετά μεγάλη βάρκα, η σανδάλα και μετά...Τότε που θυμάμαι, μετά ακολουθούσαν 5, 6 ή και περισσότερα βαρκάκια που το καθένα είχε στην πρύμνη του είχε δυο μεγάλες λάμπες ασετιλίνης. την ακολουθία έκλεινε ένα μικρό βαρκάκι, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Όλ' αυτά δεμένα το ένα πίσω απ' τ' άλλο σαν κομπολόι. Όταν έφταναν στον τόπο του ψαρέματος, μάζευαν το τελευταίο βαρκάκι που ο ρόλος του είναι να μετακινείται αθόρυβα ανάμεσα στις βάρκες με τα φώτα που άρχιζαν να τις λύνουν μία μία και να τις ακινητοποιούν στη μέση της θάλασσας. Άναβαν τα φώτα, τα ψάρια μαζεύονταν από κάτω κι η μεγάλη βάρκα με τη σανδάλα έκαναν την κίνησή τους για να τα εγκλωβίσουν στο δίχτυ.

Η αναχώρηση ή η άφιξη ενός απ' τα σημερινά γρι γρι δεν έχει τίποτα το μεγαλοπρεπές. Γιατί τα πολλά βαρκάκια που ακολουθούσαν έχουν αντικατασταθεί από τα "ρομπότ". Αυτά είναι πλωτήρες με φως. Στην αρχή τη θέση της ασετιλίνης (που ήθελε και άνθρωπο να τη φροντίζει για να μη σβήσει) την πήρε το υγραέριο. Σήμερα το ηλεκτρικό. Λάμπες αλογόνου ή χαμηλής κατανάλωσης που όμως βγάζουν δυνατό φως. Έτσι, αφού δεν χρειάζεται άνθρωπος να είναι κοντά τους, δεν χρειάζεται και βάρκα. Σκέτος πλωτήρας με τα απαραίτητα για το φως σημαίνει μικρότερο μέγεθος, λιγότερα έξοδα. Δεν είναι ανάγκη να τραβάς τίποτα πίσω σου. Τα βάζεις στο κατάστρωμα και τ' αμολάς όπου θέλεις. Ακόμα λιγότερα έξοδα. Και μπορείς να έχεις και πολλά μαζί σου. Έτσι η γραφικότητα αναγκαστικά υποχωρεί μπροστά στην πρακτικότητα.