Πάμε σινεμά

Για να μην παρεξηγηθώ: Δεν κάνω πρόταση για κάποια ταινία. Αλλά σήμερα θ' αναφερθώ στους σινεμάδες στα Γιάννενα τα τέλη της δεκαετίας του 70, αρχές του 80. Τότε που ήμουν φοιτητής. Και για τις ταινίες που βλέπαμε στην εστία έχω ήδη αναφερθεί. Όμως προφανώς είχε κι η πόλη τους δικούς της σινεμάδες. Όταν πήγα υπήρχαν 5 χειμερινοί κινηματογράφοι κι ένας θερινός. Θερινός ήταν ο Ορφέας. Όπου δεν πηγαίναμε τόσο για ταινίες (εξάλλου το καλοκαίρι δεν ήμασταν στα Γιάννενα) όσο για διάφορες εκδηλώσεις (φοιτητική βδομάδα ειρήνης π.χ.). Δίπλα στην είσοδο του Ορφέα ήταν ένα πολύ γνωστό ουζερί, στέκι των Γιαννιωτών, ο Τσοκάνης.

Από τον θερινό μέχρι τον χειμερινό Ορφέα (γιατί υπήρχε κι αυτός) μεσολαβούσε το κτίριο της ΛΑΦΙ (λέσχης αξιωματικών φρουράς Ιωαννίνων). Ο χειμερινός για κάποιο διάστημα είχε γκρεμιστεί και ξαναχτίστηκε. Ναι, στο καινούριο κτίριο που φτιάχτηκε εκτός από μαγαζιά και γραφεία και τέτοια φτιάχτηκε καινούρια αίθουσα κινηματογράφου. Κι έχω πάει μια φορά σ' ένα έργο αισθησιακό (ωραία λέξη 😀). Κάποια στιγμή γίνεται παρεμβολή σκηνών που οι ηθοποιοί είχαν έρθει λίγο πιο κοντά, όχι τίποτα καυτό. Και γίνεται η εξής στιχομυθία ανάμεσα σε έναν απ' τους θεατές και τον αιθουσάρχη (που έκοβε βόλτες γιατί ναι με οι σκηνές δεν ήταν καυτές αλλά δεν έπαυε να είναι παρεμβολή στην ταινία - κοινώς τσόντα):
- Βάλε τσόντα, ρεεεε
- Γιατί, ρε, αυτό δεν είναι τσόντα
- Σιγά την τσόντα. Άμα μιλάμε για τσόντα μιλάμε για τσόντα.
(Βάλτε το με γιαννιώτικη προφορά, με ένα -τσ- παχύ παχύ για πιο παραστατικό).

Άλλος σινεμάς που έφερνε ταινίες με σεξ ήταν το Τιτάνια. Απέναντι από το ρολόι, είχε το πιο ανάμικτο πρόγραμμα. Μπορεί να είχε Δευτέρα - Τρίτη ταινία σεξ και μετά να έβαζε κουλτούρα (σινεφίλ που λένε). Εντυπωσιακή η ανακοίνωση στο διάλλειμα: "Απαγορεύεται το κάπνισμα εντός της αιθούσης. Καπνιστήριον εις το μπαρρρ"! Παλιότερα το Τιτάνια στεγαζόταν (λέει) πιο πάνω, δίπλα στη νομαρχία, εκεί που ήταν το μέγαρο Τιτάνια (εξού και το όνομα - ή μήπως ήταν θερινός εκεί; γιατί στους χειμερινούς που είδα αφιέρωμα, δεν υπάρχει αναφορά). Ενώ απέναντί του ήταν το Εσπέρια, με ωραία θερινή αίθουσα που έδωσε τη θέση του στο δικαστικό μέγαρο. Όμως αυτά δεν τα πρόλαβα.

Σινέ Μπίτα. Με είσοδο μέσα στη στοά που ήταν και το εστιατόριο Ελλάς κι ένωνε τη Δωδώνης (που δεν λεγόταν Δωδώνης εκεί) με τη Μάρκου Μπότσαρη. Ανέβαινες μερικά σκαλάκια κι έμπαινες σε μια τεράστια αίθουσα. Εδώ είχαμε δει την "Παραγγελιά" με τη Μαρία την πρώτη μέρα μαζί (ή τις τελευταίες ώρες χώρια)!

Σινέ Γρανάδα. Κι αυτός στον ίδιο δρόμο, σχεδόν απέναντι απ' το ρολόι. Τι ιδιαίτερο είχ' αυτός (να μην έχει κι αυτός κάτι); Το ότι έβλεπες καλύτερα αν ήσουνα στον εξώστη. Η οθόνη του ήταν πολύ ψηλά μ' αποτέλεσμα αν έκανες το λάθος και πήγαινες πλατεία σου έφευγε ο λαιμός.

Τελευταίον άφησα το Παλλάδιο. Το Παλλάδιο ήταν (είναι) ξενοδοχείο και στο κάτω μέρος υπήρχε αίθουσα κινηματογράφου. Ή μάλλον για την ακρίβεια κινηματοθέατρο. Εκεί γίνονταν συνήθως οι παραστάσεις όταν ερχόταν κάποιος θίασος από Αθήνα (ο τοπικός ΟΗΘ συνήθως έπαιζε στο Καμπέρειο). Αξέχαστη μου μένει η παράσταση που είδα στο Παλλάδιο με τον Κατράκη στο Ντα.