Μυωπία και λέιζερ - ιστορικό

Χρονολόγιο

Η σημερινή ανάρτηση θα είναι λίγο διαφορετική. Γιατί μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα ν' ακολουθήσω το παράδειγμα της Ειρήνης και να κάνω κι εγώ την επέμβαση για διόρθωση της μυωπίας μου. Έτσι είπα να περιγράψω το πώς και το τι παίρνοντας τα πράγματα απ' την (πολύ) αρχή τους. Και για να μη χανόμαστε να βάλω κι ημερομηνίες. Έτσι ξεκινάω στην αρχή με τα παλιά σ' ένα χρονολόγιο κι όταν φτάσω στα τωρινά θα το αλλάξω σε ημερολόγιο.

1927, Αύγουστος

Σε μια γωνιά της Σοβιετικής Ένωσης που σήμερα ανήκει στη (δυτική) Ουκρανία γεννιέται ο Ρώσος Σβιετοσλάβ Φιοντόροφ. Δεν το λέω για να αναφερθώ στη σημερινή ανακατωσούρα που υπάρχει στην περιοχή, Εξάλλου, το όνομα είναι αρκετά κοινό. Θεοδώρου θα τον λέγαμε στα ελληνικά. Αλλά ο συγκεκριμένος Φιοντόροφ όταν μεγάλωσε έγινε γιατρός. Με ειδικότητα οφθαλμίατρος. Χειρούργος οφθαλμίατρος, πρωτοπόρος στην οφθαλμική χειρουργική.. Με εμπνευσμένες επεμβάσεις για να διορθώσει π.χ. τον καταρράκτη ή το γλαύκωμα.

Αρχές δεκαετίας του 70

Ο Φιοντότοφ αποφασίζει να κάνει μαι βόλτα στην εξοχή. Παίρνει τ' αυτοκίνητό του και ξαμολιέται. Μόνο που στο χωματόδρομο που πάει, του σκάει το λάστιχο. Την εποχή εκείνη για όποιον δεν το ξέρει, τα λάστιχα του αυτοκινήτου ήταν διπλά: μια σαμπρέλα από μέσα και το λάστιχο απέξω. Όπως είναι σήμερα τα ποδήλατα. (αν και, κι εκεί έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται λάστιχα χωρίς σαμπρέλα, αυτά που στα ελληνικά τα λέμε τούμπλες :) ). Το λάστιχο λοιπόν κάθεται, αλλά δεν σκάει! Ανοίγει κάπου απ' το πλάι, κι απλά πετάγεται η σαμπρέλα προς τα έξω. Το βλέπει ο Φιοντόροφ και του μπαίνουν ιδέες. Η μυωπία οφείλεται στο ότι ο βολβός του ματιού είναι λίγο πιο μακρύς απ' ότι θα έπρεπε. Έτσι, το είδωλο φτιάχνεται μπροστά από κει που κανονικά θα έπρεπε. Και λέει λοιπόν ο μεγάλος. Αν κάνω στο μάτι κάτι παρόμοιο μ' αυτό που έπαθε το  λάστιχο. Αν σκάσω δηλ. τον κερατοειδή λιγάκι, να βγει λίγο απ' αυτό που έχει μέσα το μάτι, δεν θα διορθωθεί η μυωπία; Αρχίζει λοιπόν τα πειράματα στην καινούρια του ιδέα.

1972 Χωρίς

1972, Δεκέμβρης

Είμαι στη Β' Γυμνασίου. Ήδη πάνω από ένα χρόνο έχω διαπιστώσει πως δεν βλέπω καλά μακριά, το λέω στη μάνα μου αλλά όχι ιδιαίτερα πιεστικά περισσότερο όταν θέλουμε να δούμε κάτι στο απέναντι βουνό, αλλά εκείνη δεν το πιστεύει πως συμβαίνει κάτι σοβαρό. Στο σχολείο βολεύομαι με το να αντιγράφω τον πίνακα απ' τον Τσαμουρά. Ώσπου κάποια μέρα μου κάνει πλάκα και δεν μ' αφήνει να δω το τι γράφει αυτός.Διέξοδος; Βάζω τα κλάματα. Η καθηγήτρια ρωτάει το τι συμβαίνει, μαθαίνει κι όπως είναι φυσικό, το συζητάει στο γραφείο.Εκεί είναι δυο καθηγητές απ' το χωριό μου. Ένας απ' αυτούς πιάνει τον πατέρα μου. Κι έτσι αποφασίζεται να κάνουμε μια βόλτα στη Μυτιλήνη στις διακοπές και να επισκεφτούμε οφθαλμίατρο. Πράγματι. Μυωπία 1 και 2 βαθμών. Φοράω γυαλιά και βλέπω.

1973 Με

1974

Γίνεται η πρώτη επίσημη διόρθωση μυωπίας με την μέθοδο της κερατοτομής που εμπνεύστηκε ο Φιοντόροφ.,Με κλασσικό νυστέρι φυσικά. Η μέθοδος εξελίσσεται με τα χρόνια. Αλλά γίνεται μόνο στη Μόσχα προ το παρόν. Κάποια στιγμή το μαθαίνω από εφημερίδα. Αλλά η διαδικασία είναι δύσκολη. Απαιτεί δυο ταξίδια στη Μόσχα με κάνα μήνα τουλάχιστον ενδιάμεσο. Συν τις μέρες που πρέπει να μείνει κανείς εκεί. Συν το κόστος της επέμβασης. Έτσι είναι καλή ιδέα αλλά όχι πραγματοποιήσιμη Αργότερα μαθαίνω πως κάτι τέτοιο έχει αρχίσει και στη Βουλγαρία. Πάλι δεν το παίρνω απόφαση. Μαθαίνω πως ο Φίλιος στα Γιάννενα πήγε και ειδικεύτηκε σ' αυτήν. Δεν ξέρω αν είν' αλήθεια. Έχω πια φύγει απ΄τα Γιάννενα. Το έχω σαν ιδέα στο μυαλό μου, αλλά δεν κάνω καμιά άλλη κίνηση.

1984

Το πρόβλημά μου με τα γυαλιά είναι πως δεν μπορώ να φορέσω γυαλιά ηλίου. Κι ο ήλιος με ενοχλεί. Βρίσκω μια λύση με τα πρόσθετα, αλλά δεν είναι και πολύ βολική. Εν τω μεταξύ ο καιρός περνάει κι είμαι φαντάρος. Κάπου έχω ακούσει για φακούς επαφής. Κι έρχεται στην πυροβολαρχία ο Νίκος που χρησιμοποιεί φακούς. Σκληρούς. Βλέπω τη διαδικασία τους κάθε βράδυ. Τον ρωτάω και μου λέει πως αυτοί που έχει εκείνος είναι παλιάς τεχνολογίας και τώρα έχουν βγει μαλακοί που μπορούν να μείνουν στο μάτι άνετα για μέρες.

1985 Μάρτιος

Μόλις έχω απολυθεί απ' το στρατό. Παραγγελία φακών επαφής. Τους φέρνει ο οπτικός, μου τους βάζει αλλά δεν μου δείχνει πως βγαίνουν και πώς μπαίνουν. Φόρα τους μου λέει και θα τα πούμε μετά από μια βδομάδα. Μα εγώ θα λείψω για 15 μέρες λόγω Πάσχα. Ε, ακόμα καλύτερα. Αποτέλεσμα; Μια επιπεφυκίτιδα, εγώ να μην ξέρω πώς να βγάλω τους φακούς και να καταλήξω στο νοσοκομείο. Όσο για την αντίδραση της μάνας μου; Μα τώρα παντρεύτηκες. Τι τους θέλεις τους φακούς :)

Οι αντιξοότητες δεν με πτόησαν. Φοράω τους φακούς συνέχεια. Για μέρες συνεχόμενες. Κι αν κάποια στιγμή δημιουργείται κάνα πρόβλημα (ευτυχώς) ξεπερνιέται. Έτσι κι αλλιώς επισκέπτομαι οφθαλμίατρο τακτικά. Τα προβλήματα δεν είναι απαραίτητο να έχουν να κάνουν με τα μάτια μου. Ένα απλό π.χ. Είμαι στο λιμάνι της Μυτιλήνης έτοιμος να ταξιδέψω. Μου φεύγει ο ένας φακός. Πάω να τον βάλω δεν τα καταφέρνω με την πρώτη ενώ στη δεύτερη τον παίρνει ο αέρας και πάει στη θάλασσα. Τι να κάνω, ταξιδεύω με έναν φακό μιας και τα γυαλιά είναι κάπου στη βαλίτσα. ΄Καθιερώνεται ένα ζευγάρι γυαλιά στην τσάντα μου :)

1998

Υπηρετώ στο Διδυμότειχο. Ο στρατιωτικός οφθαλμίατρος που επισκέφτηκα την προηγούμενη χρονιά έχει φύγει και πάω σ' έναν άλλο στην Ορεστιάδα. Μου βρίσκει αστιγματισμό. Όπως και στην Μαρία και στην Ειρήνη. Φακοί που να λύνουν το διπλό πρόβλημα μυωπίας και αστιγματισμού δεν υπάρχον (τότε, σήμερα υπάρχουν αλλά με ανεβασμένο κόστος).  Μετακομίζω στον Άγιο Στέφανο. Ο οφθαλμίατρος της γειτονιάς μου επιβεβαιώνει τις συνταγές.

2001, Δεκέμβρης

Μου σπάνε τα γυαλιά. Πάω στο γιατρό και μου δίνει συνταγή χωρίς να με εξετάσει, απ' το αρχείο του. Μέχρι να φτιαχτούν καινούρια, βάζω κάτι παλιά που είχα στ' αυτοκίνητο Και βλέπω πολύ καλύτερα. Ρωτάω την οπτικό και μου λέει πως η διαφορά είναι πως τα παλιά δεν έχουν αστιγματισμό. Κι αλλάζω γιατρό. Πάω και του λέω να με μετρήσει χωρίς να μετρήσει πρώτα τα γυαλιά μου. Κι αστιγματισμός δεν υπάρχει (ή μάλλον είναι πολύ λίγος, στο ένα μάτι, τόσο που δεν τον αναφέρει στη συνταγή). Έτσι ξαναφοράω φακούς. Μόνο που τώρα με μεγαλύτερη προσοχή. Τους φοράω κάθε πρωί αλλά κάθε βράδυ τους βγάζω!

Μαθαίνω τις εξελίξεις στη δυνατότητα  χειρουργικής διόρθωσης της μυωπίας. Στις τεχνικές που το νυστέρι αντικαθίσταται με λέιζερ. Και στα μέρη που μπορεί να γίνει. Που πληθαίνουν. Και στις τιμές. Που πέφτουν. Αλλά δεν το παίρνω απόφαση. Σ' αντίθεση με την Ειρήνη. Που πολύ νωρίς περιμένει να σταθεροποιηθεί η μυωπία στης για μια τριετία για να κάνει την σχετική επέμβαση.

2013, Φλεβάρης

Η Ειρήνη κάνει την επέμβαση. Την συνοδεύω εγώ. Την ιστορία την αφηγείται στο μπλογκ. Εγώ δεν σκέφτομαι ν΄ακολουθήσω.

Αλλά η ιστορία τράβηξε σε μάκρος. Έτσι αφήνω τη συνέχεια για το επόμενο.