Κότορ

Την άλλη μέρα ξεκινάμε με επίσκεψη στην καστροπολιτεία του Κότορ ένα μνημείο φυσικής ομορφιάς και πολιτισμού, μια πολύ παλιά πόλη καλά διατηρημένη με έντονη Βυζαντινή και βενετσιάνικη επιρροή. Βρίσκεται στο βαθύτερο σημείο, σε έναν από τους πιο όμορφους κόλπους των ακτών του Μαυροβουνίου στον οποίο ορισμένοι αποδίδουν την έννοια του μεγαλύτερου, νοτιότερου και ομορφότερου φιορδ της Αδριατικής (28 χιλιόμετρα βάθος).

Το χαρακτηριστικό της πόλης είναι το βενετικό φρούριο (Citadel). Απ' τη μια μεριά έχει ένα κανάλι που το προστατεύει

κι απ' την άλλη το βουνό στα ριζά του οποίου βρίσκεται η καστρόπολη και κει ψηλά τείχη, που την προστατεύουν

Στην περιοχή της κωμόπολης Κότορ (ιταλικά: Κάταρο) , στον ομώνυμο κόλπο εγκαταστάθηκαν τον 3ο αιώνα π.Χ. Έλληνες. Σήμερα το Κότορ αποτελεί ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα στις Δαλματικές ακτές. Βρίσκεται στο Μαυροβούνιο και έχει πληθυσμό περίπου 13000.

Το Κότορ είναι πανέμορφο. Η κάθε πόλη που φτάνουμε είναι καλύτερη απ' την άλλη. Όλες μοιάζουν αλλά κι η κάθε μια έχει τη δική της ομορφιά. Στο κέντρο βρίσκεται το επιβλητικό γοτθικό παλάτι του πρίγκιπα Drago και το Εθνογραφικό Μουσείο με εκθέματα από την ίδρυση της πόλης μέχρι σήμερα, αμφορείς, κοσμήματα, εργαλεία, που αποδεικνύουν ότι ο τόπος διαποτίστηκε από διαφορετικούς πολιτισμούς

Η μοναδική αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης προσδίδει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πόλη λόγω των ενετικών επιρροών, ενώ ο κόλπος του Κότορ αποτελεί πόλο έλξης των τουριστών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1979.

Κάναμε τη βόλτα μας, μπήκαμε σε κάποιες εκκλησίες που ήταν τσάμπα (ε, όχι, όλοι είχαμε την άποψη πως δεν πληρώνουμε είσοδο σε εκκλησία). Είδαμε ας πούμε μόνο απέξω τον Ρωμαϊκό καθεδρικό ναό του Αγίου Τρύφωνα του 12ου αιώνα (St. Tripuna πολιούχου της πόλης),

ενώ είδαμε απ' έξω

κι από μέσα την ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Λουκά και την καθολική της Παρθένου.

Βλέπουμε την παλιά πόλη και δεν πιστεύουμε πως καταστράφηκε από σεισμό το 1979 και ξαναχτίστηκε σχεδόν ολόκληρη.

Εδώ αρχίζουν να εμφανίζονται κι οι μπουγάδες που κρέμονται πάν' απ' το δρόμο και μεταφέρονται απ' τη μια μεριά στην άλλη με τροχαλίες, κάτι που το είδαμε να χρησιμοποιείται πολύ σ' όλες τις πόλεις κάστρα που είδαμε στη συνέχεια (και μου θυμίζει αντίστοιχες πατέντες στην Κέρκυρα).

Εντυπωσιακά στενά που μόλις χωράς να περάσεις. Αλλά αρκετά μέχρι τώρα, η συνέχεια στο επόμενο :)