Καταρράκτης Έδεσσας

Το 2004 ήταν για μένα η χρονιά των σπηλαίων αφού πήγα στο Δυρό, στα Γιάννενα στον Αγγίτη και στην Αλλιστράτη Σερρών. Φέτος θα είναι η χρονιά των καταρρακτών. Πήγα πριν κάνα μήνα στις λίμνες Πίτβιτσε με πολλούς "μικρούς" (15 - 20 μέτρων) αλλά κι έναν πραγματικά μεγάλον καταρράκτη, κι αυτόν το μήνα επισκέφτηκα αυτόν της Αττικής αλλά και της Έδεσσας και βλέπουμε.

<

Η Έδεσσα στέκεται στο φρύδι του βράχου και κάτω απλώνεται ο κάμπος. Διαφορά ύψους 150 μέτρα. Παλιότερα λεγόταν Βοδενά. Σλάβικο όνομα που βγαίνει απ' το βόντα, που πάει να πει νερό. Γιατί η Έδεσσα είν' η πόλη των νερών. Αλλά και το Έδεσσα, πρέπει να είναι φρυγικό και σημαίνει νερό κι αυτό.

Νερά υπάρχουν παντού στην πόλη που κάποια στιγμή φτάνει στην άκρη του γκρεμού. Τι να κάνει τότε, πέφτει από ψηλά.

Και φτιάχνονται οι καταρράκτες. Όχι ένας μόνο, πολλοί, αλλά αξιοθέατο είναι δυο. Ένας μεγάλος κι ένας πιο μικρός αλλά διπλός. Τον είδαμε λίγο από πάνω, αλλά δεν κατεβήκαμε πιο κοντά. Ο μεγάλος πέφτει από ύψος περίπου 30 μέτρων. Βέβαια, συνήθως λέγονται 135, αλλά τόσο μπορεί να είναι το συνολικό ύψος, Αυτό δεν είναι το ύψος της ελεύθερης πτώσης.

Κάτω απ' τον καταρράκτη υπάρχει ένα μικρό σπήλαιο και πιο χαμηλά ένας διάδρομος που μπορείς να βρεθείς πίσω απ' τα νερά. Το σπήλαιο έχει κάποιος σταλακτιτικούς σχηματισμούς που για να τους δεις πληρώνεις εισιτήριο μισό ευρώ(!). Το κακό είναι πως οι επισκέπτες του δεν είναι και πολύ προσεκτικοί :) Στους σταλακτίτες πάνω είναι γραμμένα τα ονόματα των επισκεπτών...