04 Δεκεμβρίου 2018

Μια απίστευτη ιστορία

Το διάβασα στη Σχεδία του προηγούμενου μήνα. Τόχω ξαναπεί πως η Σχεδία έχει τρομερά ενδιαφέρουσα ύλη και την αγοράζει κάποιος όχι μόνο για να βοηθήσει κάποιον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη (συνήθως άστεγο) αλλά και για το περιεχόμενό της. Το κακό είναι πως η ύλη αυτή δεν υπάρχει διαθέσιμη στο ίντερνετ (ούτε και για τα παλιότερα τεύχη). Στο τεύχος 64 (Νοέμβριος 2018) διάβασα κάτι που το θεώρησα απίστευτο και εξωφρενικό. Βέβαια, αν το καλοσκεφτούμε, αφού ζούμε σε καπιταλιστική (και καπιτα-ληστική θα τόγραφα, να παίξω και λίγο με τις λέξεις) κοινωνία, το κέρδος πάει πάνω απ' όλα. Άρα, οι καπιταλιστές δεν θα δίσταζαν να εκβιάσουν την όποια κατάσταση τους βόλευε, αρκεί να έβγαζαν κέρδος. Άδικα τόλεγαν πως ο καπιταλιστής θα πουλήσει ως και το σκοινί που θα τον κρεμάσουν; Μπορεί να φαίνεται ακραίο, αλλά και η ιστορία που διάβασα και μεταφέρω, ακραία είναι.

27 Νοεμβρίου 2018

Μπουγατσάκια Αγγελικής

Στη γιορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, η Αγγελική ήρθε με μια μεγάλη κούτα γλυκά και την τοποθέτησε στο τραπέζι μαζί με τη ζάχαρη άχνη και την κανέλα. Όταν άνοιξε η κούτα, μοσχομύρισε το περιεχόμενό της. Ήταν μπουγατσάκια ατομικά, σερβιριζόμενα σε πιατάκι ή σε απλή χαρτοπετσέτα και πασπάλιζες όσο ήθελες ζάχαρη και κανέλα. Απίθανη ιδέα, γρήγορη σε εκτέλεση και εύκολη στο σερβίρισμα. Αμ έπος, αμ έργον, τη συνταγή και φτιάξιμο. Δυο φορές μάλιστα.

15 Οκτωβρίου 2018

Τουρκία: τρώμε ψάρι (έξω)

Τις προηγούμενες μέρες έγραφα για τον κιουνεφέ. Εκτός απ' τη συνταγή έβαλα και την ιστορία του πώς δοκίμασα κιουνεφέ στην Τουρκία (που ίσως πρέπει να τα ξεχωρίσω) και για να είμαι σίγουρος του τι έχω γράψει παλιότερα έκανα μια αναδρομή στα γραμμένα και δημοσιευμένα αλλά και στα ετοιμασμένα και αδημοσίευτα ακόμα. Όπως έχω ξαναγράψει, ειδικά για την Τουρκία είχα ετοιμάσει αρκετά άρθρα αλλά υπάρχουν καμιά 20αριά που δεν τα ολοκλήρωσα ποτέ (και για να πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι καλά καλά και τι ήθελα να γράψω). Βρήκα λοιπόν πως έχω ανεβάσει για το φαγητό του δρόμου, αλλά όχι για το φαγητό των εστιατορίων, ειδικά για τα ψαρομάγαζα που το είχα ξεκινήσει. Κι έτσι σήμερα αποφάσισα να διορθώσω.

30 Σεπτεμβρίου 2018

Κιουνεφέ, μια ιστορία!

Έγραφα για τον κιουνεφέ και θυμήθηκα όταν τον είχα δοκιμάσει στην Πέργαμο. Ε, να μην μένει έτσι ξεκρέμαστη πως έγινε, να την καταγράψω και την εμπειρία αυτή:

Κιουνεφέ

Τον κιουνεφέ τον έφαγα πρώτη φορά από την Κική. Με καταγωγή απέ την Πόλιν (όχι, δεν μιλάει Πολίτικα, δική μου η διατύπωση) είπε κάποια στιγμή να φτιάξει έναν κιουνεφέ. Τότε έμαθα την ύπαρξη του γλυκού αυτού καθώς και το ποια είναι τα βασικά του υλικά. Άλλο ένα παράξενο γλυκό από τη γείτονα, το οποίο αξιοποιεί το τυρί (το άλλο που δοκίμασα ήταν ο τυροχαλβάς). Πριν μερικές μέρες, καθώς τριγυρνούσε στους δαιδαλώδεις ιντερνετικούς δρόμους η Μαρία, έπεσε πάνω σε μια συνταγή για κιουνεφέ κι έτσι είπα να την φτιάξω. Ίσως θάταν καλύτερα νάχα ρωτήσει την Κική. πάντως το αποτέλεσμα από την πρώτη μου δοκιμή δεν ήταν κακό (αλλά ούτε και τρομερό - είχα μια καταπληκτική εμπειρία από κιουνεφέ στην Πέργαμο κι έτσι είχα ψηλές προσδοκίες). Στην πρώτη φωτογραφία είναι το αποτέλεσμα αυτής της πρώτης απόπειρας (που ακολούθησα τις οδηγίες με ευλάβεια αλλά μάλλον ήθελε πολύ περισσότερο σιρόπι).

21 Ιουλίου 2018

Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Διαβάζοντας καθημερινά ένα σάιτ το alfavita.gr που κατά κύριο λόγο αναφέρεται σε ειδήσεις του εκπαιδευτικού κλάδου, ανακάλυψα αυτή τη συνταγή που έχει ενδιαφέρον. Επειδή μ' αρέσουν οι ντοματοκεφτέδες που τους έχω δοκιμάσει στη Σαντορίνη, σκέφτηκα πως ανεβάζοντας την εδώ,  θα μπορέσω να την έχω σε όποιο μέρος θέλω. Αυτή είναι η τεχνολογία, σε αρκετά πράγματα μας βοηθάει, σε άλλα μας γεμίζει σκοτούρες.

29 Ιουνίου 2018

5" μόλις

5 μόλις δευτερόλεπτα είναι αρκετά για ν' αλλάξουν την κατάσταση του αυτοκινήτου. Μόνο 5". Και εξηγούμαι: Το χειμώνα άλλαξα αυτοκίνητο. Με πείσανε κι είπα το ναι. Το καινούριο είναι εφοδιασμένο με διάφορα ηλεκτρονικά βοηθήματα απ' αυτά που έχουν τα σημερινά αυτοκίνητα. Ένα απ' αυτά η υποβοήθηση στην εκκίνηση σε ανηφόρα (ή κατηφόρα και όπισθεν!). Για όποιον δεν ξέρει εξηγώ πώς δουλεύει και τι είναι τα 5" που λέω.

16 Ιουνίου 2018

Στην εξοχή

Θέα από το μέρος που πέρασα κάμποσα καλοκαίρια
Το άρθρο αυτό γράφτηκε το χειμώνα για ν' ανέβει το καλοκαίρι. Οι χώροι που φιλοξενούν τα μπλογκ, δίνουν τη δυνατότητα αυτή να προγραμματίζεις πότε θα ανέβει κάτι. Το έγραψα μετά από μια κουβέντα που είχα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής, για να το έχει από τότε για ύλη για το περιοδικό που βγάζει εδώ και πάνω από 30 χρόνια ο σύλλογος. Και το προγραμμάτισα για σήμερα που είναι επίκαιρο μιας και χτες κλείσαν τα σχολειά, αλλά είχα και κατά νου πως θάπρεπε να συνεννοηθούμε πριν ανέβει, αν το περιοδικό θα κυκλοφορούσε αργότερα και δεν ήθελε να υπάρχει ήδη δημοσιευμένο (αν και ήδη είχε πάρει παλιότερό μου άρθρο). Και ξαφνικά, τέλη Φλεβάρη ο πρόεδρος πάει. Μας άφησε χρόνους. Κι ήταν νέος σχετικά, λίγο πιο μεγάλος από μένα. Έπαθα ένα σοκ, αλλά το άρθρο έμενε στον προγραμματισμό. Το έχω στείλει στον καινούριο πρόεδρο, δεν ξέρω αν τελικά θα φιλοξενηθεί στους "Πλωμαρίτικους Αντίλαλους" (αυτός είν' ο τίτλος του περιοδικού, είναι από τη σελίδα 7 του τεύχους 254) αλλά αποφάσισα να το ανεβάσω σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό και να το αφιερώσω στη μνήμη του Δημήτρη Χαλαυτή.

10 Ιουνίου 2018

Μαρμελάδα κεράσι (του Θανάση)

Τη συνταγή αυτή την ανέβασε ο (Θανα)Σάκης στο φέισμπουκ. Βασικά ξεκίνησε με φωτογραφίες (που δεν τις έχει για όλους και δεν ξέρω πώς θα φαίνεται και η φωτογραφία που διάλεξα, γιατί κι αυτή δική του είναι). Ζήτησαν τη συνταγή κι ο Θανάσης περιέγραψε τη διαδικασία και μ' άρεσε. Του ζήτησα λοιπόν την άδεια να την μεταφέρω εδώ και το κάνω. Την φέρνω στο στιλ που βάζω εγώ συνταγές με υλικά και εκτέλεση, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Έχω βέβαια τις διαφοροποιήσεις μου, εγώ θέλω η μαρμελάδα να είναι αλοιφή κι όχι κομμάτια φρούτων αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Παρατήρηση. Αν κάνω τη διαδικασία με το μαχαίρι, καλό είναι να βάλω κάνα γάντι να μην βάψουν τα χέρια μου. Ο Θανάσης δεν τόκανε και δεν ξέρω πότε θα καθαρίσουν τα χέρια του :)

17 Απριλίου 2018

Αυτοματοποιημένες συναλλαγές

Πολλές συναλλαγές που ξέρουμε να γίνονται με τη μεσολάβηση ανθρώπων σε άλλες χώρες γίνονται αυτοματοποιημένα. Αυτό που καθορίζει το αν θα χρησιμοποιούνται κάπου άνθρωποι ή μηχανήματα έχει να κάνει με το ποιος κοστίζει περισσότερο. Πάνε 20 χρόνια αλλ' ακόμα θυμάμαι πως μας είχε κάνει εντύπωση από την πρώτη φορά που πήγαμε στην Τουρκία πως σε όλα τα μαγαζιά δούλευε πολύς κόσμος. Εκεί που στην Ελλάδα θα είχαμε ένα, άντε δυο άτομα να κάνουν μια δουλειά, εκεί υπήρχαν 4 - 5 ή και περισσότερα. Ρωτώντας μάθαμε πως αυτό συνέβαινε γιατί τα μεροκάματα ήταν πολύ φτηνά κι έτσι οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούσαν παραπάνω άτομα για να μπορούν να πουλάνε μούρη πως έχουν καλύτερη εξυπηρέτηση από ανταγωνιστικά.

01 Μαρτίου 2018

Φακοκεφτέδες

Κεφτέδες υπάρχουν λογιώ λογιώ. Κι εδώ έχω περιγράψει διάφορους. Πριν λίγες μέρες δοκίμασα σε μαγαζί αγκιναροκεφτέδες (που δεν μ' εντυπωσιάσανε). Και λίγο μετά βλέπει η Μαρία σ' ένα σάιτ κεφτέδες από φακές και μου το στέλνει. Μ' άρεσε η ιδέα κι είπα να την πραγματοποιήσω, μόνο που δεν μ' άρεσε η σύνθεσή τους. Έτσι τους προσάρμοσα στα δικά μου (και τους άλλαξα τελείως) βάζοντας υλικά που μου ταιριάζουνε αλλά και που μ' αρέσουν. Κι η Ειρήνη που τους δοκίμασε να διαμαρτύρεται πως δεν έχουν αρκετό ξύδι (που στην αρχική συνταγή δεν υπήρχε).

27 Φεβρουαρίου 2018

Αναχώρηση για Γερμανία.

Το πήραμε απόφαση πως φεύγουμε. 1η Σεπτέμβρη 2009, ημέρα Τρίτη. Όλα είναι έτοιμα για την αναχώρηση. Το πρωί πάω στην τράπεζα να βγάλω λεφτά μιας και η εγκατάσταση έχει ανάγκες. 4,5 χιλιάρικα έβγαλα, μου τα δώσανε σε δεκάρικα και εικοσάρικα κυρίως, λίγα τα πενηντάρια, ένα μάτσο τεράστιο. Πού να το κουβαλάς τέτοιο πράγμα. Μου λένε να περάσω το μεσημέρι μπας και τους έχουν πάει τίποτα πιο χοντρά. Φορτώνουμε το αυτοκίνητο μέχρι τα μπούνια. Ένα Ζαφίρα με μπόλικο χώρο πίσω, αφού είχαμε ρίξει και τα καθίσματα, μας έδινε 1,5 κυβικό μέτρο περίπου αλλά πάλι λίγο μας φαινότανε. Είχαμε μια λαΐνα λάδι (γύρω στα 50 κιλά), ούζο και άλλα ευγενή ποτά και λοιπά τρόφιμα αλλά και σεντόνια, μαξιλάρια, πιάτα εκτός από τα ρούχα (που αφού θα μέναμε καιρό ήταν πολλά και διάφορα, άλλα για χειμώνα κι άλλα για καλοκαίρι). Τα τελευταία πράγματα για να μπούνε είχα κατεβάζει τα παράθυρα και τα στοίβαζα από κει.

25 Φεβρουαρίου 2018

Γερμανία: ετοιμασίες για αναχώρηση

Το 2009 ήταν χρονιά με πολλά γεγονότα (για μας). Η Ειρήνη έδινε πανελλαδικές. Εμείς είχαμε κάνει μαθήματα Γερμανικών (κάποια μόνοι μας και αργότερα ιδιαίτερο) και δώσαμε κι εμείς εξετάσεις. Αρχές Απρίλη. Εκτός από Γερμανικά δώσαμε κι Αγγλικά χωρίς να κάνουμε ούτε καν επανάληψη. Μ' ό,τι ξέραμε. Περίμενα καλύτερη βαθμολογία στ' Αγγλικά απ' ότι στα Γερμανικά αλλά ατύχησα. 54% στα πρώτα (από ορθογραφία δεν πήγα καθόλου καλά, είχα πάψει να γράφω χρόνια πριν), 63% στα δεύτερα (που έχοντας κάνει και παρόμοια θέματα ήξερα να τα χειριστώ), άρα για τις μη αγγλόφωνες εκτός Γερμανίας χώρες (π.χ. Τουρκία ή Αίγυπτο που είχαμε δηλώσει) τα Αγγλικά που εξετάστηκαν δεν χρειάζονταν, πήγαινα με τον καλύτερο βαθμό. Για τη Μαρία τα πράγματα ήταν ανάποδα, τα Αγγλικά πήγαν καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς στην αίτηση είχαμε ζητήσει συναπόσπαση: ή και οι δυο ή κανένας.

23 Φεβρουαρίου 2018

Απόσπαση στη Γερμανία

Όταν άρχισα να δουλεύω σαν αναπληρωτής, άλλαξα διάφορα σχολεία στην Πελοπόννησο. Εκεί, είτε γιατί αναπληρωτής ήμουνα, τα των μονίμων δεν μ' ενδιέφεραν (σιγά, για όλα έψαχνα) είτε γιατί στο νότο δεν το πολυσυνηθίζουνε, δεν έμαθα, δεν άκουσα, δεν είδα, για αποσπάσεις στο εξωτερικό. Όταν όμως διορίστηκα στο Διδυμότειχο, είχα έναν μαθητή που μόλις είχε επιστρέψει απ' το Λύκειο του Βούπερταλ όπου ήταν με τον πατέρα του που ήταν δάσκαλος και τώρα που γύρισε θα έδινε ειδικές εξετάσεις. Αλλά ενώ λέω παραπάνω πως για όλα έψαχνα, για το συγκεκριμένο δεν γύρεψα παραπάνω πληροφορίες.

09 Φεβρουαρίου 2018

Ιστορίες εξετάσεων

Η σημερινή ιστορία ανάγεται στην περίοδο των εξετάσεων για τα πανεπιστήμια του 1977. Την θυμήθηκα πριν λίγο καιρό σε άρθρο του Σαραντάκου κι είπα να την μεταφέρω κι εδώ. Εισαγωγικές τις λέγαμε τότε τις εξετάσεις αυτές. Θυμίζω πως ήταν χωριστές για τα ΑΕΙ και άλλες για τα ΚΑΤΕΕ (τους προγόνους των σημερινών ΤΕΙ). Τότε δίναμε σε πέντε μαθήματα που βαθμολογούσαν (όπως και σήμερα) δυο βαθμολογητές από το 1 μέχρι το 20 (άρα μπορούσες να πάρεις από 2 μέχρι 40 σε κάθε μάθημα). Πέντε μαθήματα πάει να πει 200 μόρια το μεγαλύτερο, πρόσθεσε και το βαθμό του απολυτηρίου 220, μια βαθμολογία που κανένας δεν πλησίαζα μιας και τότε δεν υπήρχε σαφώς καθορισμένη ύλη αλλά μόνο τίτλοι κι αυτοί γενικοί κι άντε να δεις αν αυτό που θέλεις να χρησιμοποιήσεις ο βαθμολογητής θα το δεχτεί σαν θεώρημα ή θα έπρεπε να το αποδείξεις (ειδικά για τα μαθηματικά). Κι ήμασταν χωρισμένοι σε ομάδες σχολών που δίναμε σε διαφορετικές μέρες παρόλο που τα μαθήματα ήταν παρόμοια. Έτσι μπορούσαν να έχουν τελειώσει οι υποψήφιοι μιας ομάδας ενώ της άλλης να μην έχουν καν αρχίσει.

09 Ιανουαρίου 2018

Αλλαγές στα σχολεία

Το υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει διάφορες αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο των σχολείων. Θα μου πει κανείς πού είναι το περίεργο. Κάθε υπουργός κάνει αλλαγές, γιατί όχι κι αυτός.Σωστά. Υπάρχουν αλλαγές κι αλλαγές. Άλλες στου κασίδη το κεφάλι (ας πούμε αυτό που γίνεται με την Γ' Λυκείου και την δήθεν αποσύνδεσή της απ' τις εισαγωγικές για τα ΑΕΤ-ΤΕΙ που κάθε φορά η αποσύνδεση έχει αποτέλεσμα την πιο σφιχτή σύνδεση) κι άλλες που έχουν να κάνουν καθαρά με το πώς το κράτος θα πληρώνει λιγότερα. Αφορμή για το σημερινό άρθρο είναι το τελευταίο, μιας και από το υπουργείο μας έχουν ανακοινωθεί δυο "πρωτοβουλίες" που με το πρόσχημα της αποσαφήνισης η μια ή της διευκόλυνσης των μαθητών η άλλη και οι δυο έχουν να κάνουν με το χρήμα (για τα λεφτά τα κάνεις όλα όπως λέει και το τραγούδι). Αλλά ας πω μερικά για τις αλλαγές γενικότερα:

07 Ιανουαρίου 2018

Παρουσίαση βιβλίου


Το συγκεκριμένο βιβλίο πήρε υλική μορφή χάρη στη συμβολή πολλών φίλων του συλλόγου Πλωμαριτών που πληκτρολόγησαν από κάποιες σελίδες του. Η δική μου συμβολή, εκτός από την πληκτρολόγηση (που ανέλαβα ένα μέρος κι εγώ) ήταν κυρίως στο να πάρω τα επιμέρους αρχεία και να τα συνθέσω σε ένα ενιαίο κείμενο, έτοιμο για το τυπογραφείο κάνοντας ενδιάμεσα και τις σχετικές διορθώσεις - συμπληρώσεις.

02 Ιανουαρίου 2018

Πορτοκαλοσαλάτα

Στο χωριό μου πολλά πορτοκάλια δεν έχουμε. Παρόλο που είναι νησί τα εσπεριδοειδή δεν ευδοκιμούν ιδιαίτερα αφού είναι όλο βουνά. Σε κάτι εκβολές ποταμών μόνο που σχηματίζεται λίγος κάμπος έχει ξινόδεντρα (όπως τα λέμε με μια λέξη). Παρόλα αυτά όμως η χρήση των καρπών τους είναι ποικίλη και με φαντασία. Κάνουμε ας πούμε πορτοκαλοσαλάτα. Όχι σε στιλ φρουτοσαλάτας αλλά μια εναλλακτική σαλάτα που συνοδεύει το φαγητό μας. Και μιας και μ' αρέσουν και τα πορτοκάλια και τα κρεμμύδια, όποτε το θυμάμαι φτιάχνω και σήμερα.