Μουσείο Βρέλλη

Το τελευταίο από τα τουριστικά σημεία που θα παρουσιάσω είναι το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Βρέλλη. Το μουσείο βρισκόταν τότε στο χωριό Μουζακαίοι και πηγαίναμε με το αστικό λεωφορείο. Το χωριό μικρό μεν αλλά εκεί είχε χτίσει το σπίτι του ο Βρέλλης και το υπόγειό του το είχε διαμορφώσει σιγά σιγά σε μουσείο. Κι εκεί πήγα πολλές φορές τα χρόνια που ήμουνα φοιτητής Οι πρώτες εικόνες είναι φωτογραφία δικιά μου και μια κάρτα της εποχής που δείχνουν το μαρτύριο του Σκυλόσοφου με το φανάρι του βασανιστή να κουνιέται.

Σπήλαιο Περάματος

Δίπλα στα Γιάννενα είναι και το σπήλαιο του Περάματος. Όσο ήμουν φοιτητής το είχα επισκεφθεί πολλές φορές. Σχεδόν κάθε φορά που είχα επισκέπτες. Τότε οι ξεναγοί δεν ήταν σπουδαγμένοι, αλλά θυμάμαι ωραίες ιστορίες να μας λένε. Για διάφορους σχηματισμούς είχαν δοθεί και ονόματα. Κάποια τα παρουσιάζω όσο τα θυμάμαι (κι αν είναι σωστά). Αρκετές φωτογραφίες και πάλι, είναι από τότε επιτρεπόταν η φωτογράφιση. Γιατί τώρα... Αλλά φωτογραφίες μπορεί να δει κανείς και στη συλλογή που υπάρχει στο σάιτ του σπηλαίου (κι είναι σαφώς πιο σωστά φωτισμένες ιδού ένα παράδειγμα).

Το Nησάκι

Πρώτα πρώτα χρόνια πολλά στη κόρη που γιορτάζει. Μετά να μιλήσουμε για το Νησάκι. Κι όταν λέμε για Νησάκι (ή Νησί πάντα με το νι κεφαλαίο) εννοούμε το νησί που βρίσκεται στη λίμνη των Ιωαννίνων, την Παμβώτιδα. Που δεν έχει άλλο όνομα. Νησί των Ιωαννίνων είναι γνωστό παραέξω και σκέτο Νησί στους Γιαννιώτες. Με Ν κεφαλαίο, αφού είναι όνομα. Τουριστικού ενδιαφέροντος και το σημερινό άρθρο κι οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν είναι άλλες από την εποχή εκείνη κι άλλες πιο σύγχρονες. Ξεχωρίζουν εύκολα, οι παλιές είναι ασπρόμαυρες ή με κιτρινισμένα χρώματα.

Η λίμνη

Μετά τα πολιτικά τα πολιτιστικά και μέρος των πολιτιστικών είναι και τα τουριστικά. Έτσι στα επόμενα λίγα σημειώματα θα αναφερθώ σε κλασσικά τουριστικά σημεία των Ιωαννίνων βάζοντας φωτογραφίες από την εποχή των φοιτητικών χρόνων αλλά και πιο σύγχρονες μιας και οι επισκέψεις μου στην πόλη συνεχίζονται όποτε μου δίνεται η ευκαιρία (και δεν τα χορταίνω). Ξεκίνημα με τη λίμνη. Γιατί Γιάννενα χωρίς τη λίμνη είναι κάτι το αδιανόητο. Είναι σα να λέμε πως έχουμε σκορδαλιά δίχως σκόρδο

Άγιος Πρεβέζης

Δικηγόροι υπεράσπισης και κατηγορούμενοι. Γυρισμένος στην κάμερα ο Φώτης.

Εκτός από τα κανονικά θεατρικά έργα υπήρξαν και κάποια θεατρικά που έγιναν με τελείως τοπική παραγωγή. Τα κείμενα είχαν γράψει οι (μακαρίτες πια) Φώτης Βαρουκτσής και Κώστας Τσόκαλης (που μπορεί να πήρε πτυχίο μαθηματικού και δούλεψε ως μαθηματικός όμως παράλληλα έχει γράψει δουλέψει ως - βραβευμένος - θεατρικός συγγραφέας γράφοντας αρκετούς διαλόγους σε σήριαλ ή σε επιθεωρήσεις π.χ. του Σεφερλή). Έν' απ' αυτά ήταν ο Άγιος Πρεβέζης.

Θεατρικά

Την εποχή που ήμαστε φοιτητές κάναμε κάποιες προσπάθειες για ν' ανεβάσουμε κάνα θεατρικό. Γενικά θέατρο βλέπαμε από τον Οργανισμό Ηπειρωτικού Θεάτρου (ΟΗΘ - αργότερα έγινε ΔΗΠΕΘΕ) που ανέβαζε αρκετές εξαιρετικές παραστάσεις στην περιοχή. Όμως θέλαμε να κάνουμε κάτι εμείς οι φοιτητές. Το καταφέραμε δυο φορές με την αρωγή του ΟΗΘ. Ο ΟΗΘ είχε κάποιους ντόπιους ηθοποιούς αλλά για τις ανάγκες κάποιου έργου έπαιρνε και βοήθεια από ηθοποιούς από άλλα μέρη. Το 76-77 μαζευτήκαμε κάμποσοι που είχαμε όρεξη να κάνουμε κάτι. Τότε είχε έρθει η Βάσω η Φιλιππίδη (βρήκα ότι έπαιξε και το 78-79) που μιας κι ήταν από άλλο μέρος (Καλαμάτα θαρρώ) δεν είχε άλλο εκτός από το έργο που θα έπαιζε κι έτσι ανέλαβε να μας βοηθήσει.

Κομματική αφοσίωση

Άλλο ένα πολικό σήμερα και μετά πάμε γι' άλλα. Το 1981 ήταν οι εκλογές. Το ΚΚΕ τότε είχε βάλει σαν σύνθημα "ΚΚΕ αλλαγή - δεύτερη κατανομή" μιας και το εκλογικό σύστημα προσπαθούσε να κόψει έδρες από τα μικρά κόμματα. Όλοι έπαιρναν στην πρώτη κατανομή τις έδρες που αντιστοιχούσαν στη διαίρεση του αριθμού έγκυρων ψηφοδελτίων διά του αριθμού των εδρών της συγκεκριμένης εκλογικής περιφέρειας (το εκλογικό μέτρο της περιφέρειας). Όμως μ' αυτόν τον τρόπο έμεναν αρκετές έδρες αδιάθετες αφού το υπόλοιπο δεν κάλυπτε το μέτρο. Κι έτσι γινόταν δεύτερο μοίρασμα σε μεγαλύτερες ενότητες (κι εκεί πού θα πάρει ένα κόμμα έδρα και πού όχι ήταν αρκετά μπλεγμένη υπόθεση) μόνο που για να πάρει μέρος ένα κόμμα σ' αυτό το δεύτερο μοίρασμα, τη δεύτερη κατανομή εδρών, έπρεπε να έχει πιάσει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Τη χρονιά εκείνη αυτό ήταν στο 17%, κατά συνέπεια το ΚΚΕ έβαλε στόχο να πιάσει τόσα στις εκλογές (που δεν τα κατάφερε). Και σήμερα παρόμοιος είναι ο τρόπος κατανομής, αν και δεν μπαίνει πια ο περιορισμός του ποσοστού (έτσι κι αλλιώς έχει άλλους περιορισμούς, 3% για να βγει έστω και ένας βουλευτής).