Θάλασσα

Κι όμως. Αυτή η θάλασσα είναι χειμωνιάτικη. Την επαύριο απ' τα Χριστούγεννα. Εκεί που συνήθως κάνουμε μπάνιο το καλοκαίρι.
Στο βραχάκι που φαίνεται στο τέλος, στεκόμαστε συνήθως όρθιοι και το νερό μας φτάνει πάνω απ' τον αστράγαλο. Τώρα είναι ο βράχος πάνω από το νερό!
Εκείνο που σκεφτόμουνα όταν τράβαγα το βίντεο είναι πως μπορώ να κρατήσω την εικόνα και τον ήχο αλλά όχι και τη μυρουδιά της θάλασσας. Τι να κάνουμε, μη τα θέλουμε όλα δικά μας.

Κι όπως συνήθως, όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Ανέβασα γρήγορα το βιντεάκι αλλά όταν το ξανασκέφτηκα είδα πως θα μπορούσα να βάλω και κάποιες φωτογραφίες με τη θάλασσα. Ο Άγιος Ισίδωρος, η παραλία που το καλοκαίρι κάνουμε το μπάνιο μας. Απ' τη μια προς τον Κάβο κι απ' την άλλη προς το Πλωμάρι.

Το καλοκαίρι υπάρχουν δυο δρόμοι για πρόσβαση (κι ένας πιο μικρός ακόμα στην άλλη άκρη). Ο ένας δρόμος στην πραγματικότητα είναι ένα λαγκάδι (σάματις είναι το μόνο που χρησιμοποιείται έτσι). Η περιοχή που βγαίνει λέγεται "Λίμνη" γιατί τα νερά απ' το λαγκάδι λιμνάζανε καθώς βγαίνουν προς τη θάλασσα. Το καλοκαίρι το φτιάχνουνε αλλά τώρα που χειμωνιάζει με το που κατεβαίνει ένα νερό, η φύση ξαναφτιάχνει τα δικά της. Κι έστω κι αν το νερό στεγνώνει τα σημάδια μένουν. Μαζί με άλλα σημάδια. Η περιοχή είναι μακρυά απ' τα απέναντι τουρκικά παράλια κι έτσι, πολύ σπάνια βγαίνουν βάρκες με πρόσφυγες στα μέρη μας. Αλλά υπάρχουν παντού τα σημάδια τους!

Κι ενώ είναι χειμώνας, η θάλασσα σε καλεί να βουτήξεις. Αλλά δεν είδαμε κανέναν χειμερινό κολυμβητή. Έτσι κι αλλιώς, το καλοκαίρι και τα νερά είναι κρύα. Βέβαια, μπορεί να φέρει κάποιος αντίρρηση πως βουτάνε στο βορρά, εδώ τι κρύο λέω. Κάθε τόπος και τα δικά του.

Να και δυο απόψεις ακόμα απ' το Πλωμάρι. Απ' το ίδιο σημείο, η διαφορά είναι στη γωνία λήψης.

Εκτός απ' τον Άγιο Ισίδωρο, άλλη πλαζ της περιοχής είναι το Αμμουδέλι. Αλλά αυτές τις μέρες κι οι δυο είναι άδειες. Ούτε λουόμενοι, ούτε ομπρέλες, τα είναι πάντα έρημα.