Παρατηρώντας σημερινά κείμενα βλέπω πως όλο και περισσότερο μπαίνουν τα λατινικά μεσ’ τα ελληνικά γραφόμενα. Δηλαδή να χρησιμοποιείται μικτό αλφάβητο, ξένες λέξεις (και ειδικά ονόματα) να γράφονται με λατινικούς χαρακτήρες. Λέω λατινικούς αν και συνήθως είναι στα αγγλικά ή στην αγγλική απόδοση. Γιατί συνήθως λατινογράφονται (ή αγγλογράφονται) ξένες λέξεις που δεν έχουν καμία σχέση με τα λατινικά σύμβολα αφού προέρχονται από μη λατινογενή αλφάβητα (απ’ το αραβικό, κυριλλικό μέχρι των ανατολικών χωρών, κινέζικο κλπ).
Το αστείο είναι πως κανένας απ’ τους γλωσσαμύντορες, αυτούς που υποτίθεται πως ανησυχούν για τη γλώσσα και κατακεραυνώνουν τους νέους για τα γκρίκλις κλπ δεν διαμαρτύρεται για το φαινόμενο αυτό. Κι ακόμα περισσότερο, κι αυτοί ακολουθούν τέτοιες γραφές. Ακόμα και τα σχολικά βιβλία (καλά, δεν συζητάμε για παιδαγωγικές οδηγίες. Εκεί να δεις, αφού γράφονται από ανθρώπους που έχουν μεταπτυχιακά και τέτοια και που τα απόκτησαν στο εξωτερικό κι ακολουθούν την ορολογία και τη βιβλιογραφία που έμαθαν εκεί). Αλλά σε βιβλίο για τους μαθητές να είναι γραμμένες πχ. πόλεις με λατινικά;
Τις προηγούμενες μέρες ήρθε στο σχολείο ένα έγγραφο για αθλητικούς αγώνες που θα γίνουν στο Beograd, στη Trabzon και στη Rouen. Κι άντε τη Ρουέν να μην την ήξερα να τη γράψουν στα ελληνικά (αν και, οι χάρτες της γκουγκλ τη ξέρουν). Τις άλλες δύο πόλεις δεν τις έχουμε στα ελληνικά; Προφανώς και ο συντάκτης το ξέρει και γι' αυτό βάζει αυτά τα άρθρα. ΤΟ Βελιγράδι και Η Τραπεζούντα. Τότε; Γιατί να γραφούν με λατινικά (και αν οι δυο τελευταίες είναι γραμμένες με το αλφάβητο της γλώσσας τους, το Βελιγράδι γράφεται Београд!
Τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένα Σίλβερ Αλέρ (αλήθεια, γιατί η ξενική επιλογή; Δεν έχω απάντηση) για κάποιον που έχει Alzheimer. Κι επειδή οι περισσότεροι τα διαβάζουν όλα αγγλικά είμαι περίεργος αυτό πώς το διαβάζουνε και πώς καταλαβαίνουν πως ο άνθρωπος πάσχει από Αλτσχάιμερ (γερμανική η γραφή εν τω προκειμένω).
Δηλαδή ο καθένας που διαβάζει ένα κείμενο πρέπει να ξέρει πώς διαβάζεται η κάθε ξένη λέξη στη γλώσσα της; Δεν μπορούν να γραφτούν όπως ακούγονται (που σίγουρα δεν θα έχουν την ακριβή προφορά, αλλά έτσι κι αλλιώς στα Ελληνικά θα τη διαβάσουμε. Μην το κάνουμε σαν τον Κωστάλα ή τη Ντόρα.
Συνήθως, όταν γκρινιάζω γι' αυτό, η δικαιολογία που ακούω είναι πως αν κάποιος θέλει να ψάξει πληροφορίες θα πρέπει να ξέρει την ακριβή γραφή για να βρει πληροφορίες στο ίντερνετ. Αν είναι έτσι, τότε η λύση είν' απλή. Γράφουμε σωστά κι απλά Ελληνικά, χρησιμοποιώντας το ελληνικό αλφάβητο και την πρώτη φορά που αναφέρεται η λέξη, βάζουμε μέσα σε παρένθεση και την πρωτότυπη γραφή της (για όποια έχει νόημα να μπει τέτοια διευκρίνηση).
Γιατί μπορεί να λέει ο Σαραντάκος να μην δίνω ιδέες, αλλά φοβάμαι πως θα βλέπουμε σε λίγο κείμενα που θα γράφουν "βάλε το pepper στο dolap" (αφού και οι δυο αυτές λέξεις έχουν ξενική προέλευση).
Όπως τις προάλλες που πήγα στο Dialogue in the Dark. Γιατί ρε παιδιά στα Αγγλικά; Γιατί όχι Διάλογοι στο σκοτάδι που γράφω κι εγώ; Αλλά και οι ιντερνετικές διευθύνσεις των οργανισμών και των υπουργείων κλπ είναι από την αγγλική (κι όχι γενικά ξένη) ονομασία τους. Το υπουργείο παιδείας είναι minedu, το υπουργείο οικονομικών minfin, η Βουλή hellenicparliament και το πιο ευφάνταστο, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων gsis (general secretary information system)!!!
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.