Θερμές πηγές

Το όλο θέμα μου βγήκε από ένα ταξίδι που έκανα στην Αιδηψό. Και μου βγήκε τριπλό. Ένα το σημερινό για τις θερμοπηγές, ένα το επόμενο που θα είναι για τη χρήση τους για ιαματικούς σκοπούς, ε, κι ένα τρίτο για την Αιδηψό την ίδια. Οι φωτογραφίες είναι όλες απ' την Αιδηψό αν και οι αναφορές στα δυο πρώτα θα είναι γενικότερες μιας και οι εμπειρίες μου είναι κι από άλλες περιοχές αλλά δύσκολα να βρω τώρα φωτογραφίες από το αρχείο μου.

Θερμοπηγές υπάρχουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά όχι παντού. Στη Μυτιλήνη π.χ. υπάρχουν σε τρεις τέσσερις μεριές. Στον Πολιχνίτο είναι απ' τις πιο ζεστές στον κόσμο (οι πιο πάνω βγάζουν κατευθείαν ατμό :) ) αλλά τα νερά τους είναι περιορισμένα. Από νησιά ξέρω να έχει στην Ικαρία. Απ' την ηπειρωτική Ελλάδα έχει στην Πελοπόννησο (Κυλήνη, Καϊάφα και Μέθανα), στη Στερεά (Υπάτη, Καμένα Βούρλα και απέναντι στην Αιδηψό), στη Θεσσαλία (Σμόκοβο), στη Μακεδονία (Έδεσα -Πόζαρ - κι αρκετές στο νομό Σερρών) και στη Θράκη (Ξάνθη κι Αλεξανδρούπολη). Αν και, σ' ένα χάρτη που βρήκα, έχει πολύ περισσότερες (και δεν έχει τα Μέθανα).

Τα νερά απ' τις θερμοπηγές μαζεύονται και οδηγούνται σε χώρους για να χρησιμοποιηθούν για μπάνια. Οι μπανιέρες είναι σε διάφορα μεγέθη, ανάλογα με την παροχή νερού, αλλά για τα ιαματικά λουτρά θα τα πούμε στο επόμενο!

Μερικές φορές ξεφυτρώνουν πηγές από το πουθενά ενώ άλλες πάλι χάνονται ξαφνικά και ξεμένουν οι μπανιέρες. Οπότε χρειάζονται νέες υδρομαστεύσεις για να πάρουν τα νερά από κει που σκάνε τώρα για να τα οδηγήσουν εκεί που ήταν παλιά.

Πολλές φορές τα νερά δημιουργούν εντυπωσιακούς σχηματισμούς με χρώματα αλλά και με πίδακες, ενώ οι ατμοί που εκλύονται (όπου είναι πολύ ζεστά τα νερά κι έχει ατμούς) δείχνουν τη θέση των νερών. Αλλά κι οι ατμοί να μην υπάρχουνε, συνήθως την παίρνει είδηση κανείς απ' τη μυρωδιά, μιας και τις περισσότερες φορές τα νερά έχουν διαλυμένα μέσα διάφορα στοιχεία που τα καθιστά ιαματικά.

Αλλά και τα πετρώματα "βάφονται" ανάλογα με τα υλικά που κουβαλάνε τα νερά που περνάν από ανάμεσά τους.