Καινούρια φωτογραφική μηχανή

Την ιστορία μου με τις φωτογραφικές μηχανές την έχω γράψει πέρυσι το Μάρτη. Κι είχα σταματήσει στο γεγονός πως είχα αγοράσει μια Φούτζι μετά από πολλές Ολύμπους. Και πως δεν ήμουνα ευχαριστημένος. Παρόλο που πέρασε ένας χρόνος οι απόψεις μου δεν άλλαξαν. Ακόμα δεν είμ' ευχαριστημένος.Οι φωτεινότητά της κι η καθαρότητα του φακού οι κύριες αιτίες καθώς κι η διακριτότητα, ειδικά όταν έκανε ζουμ. Γιατί μπορεί μεν να υποστηρίζει 30Χ οπτικό ζουμ (η προηγούμενη ήταν 28Χ, άρα πολύ κοντά) αλλά στην πράξη όταν έπιανες παν' από 20Χ υπήρχε πρόβλημα, εκτός κι αν είχες τρίποδο.

Όταν ήμασταν στην Έδεσσα, ο Γιαννάκης είχε μια Ολύμπους που είχε βγει πέρυσι τον Απρίλη, λίγο μετά την αγορά της Φούτζι. Έκανα συζήτηση για το πώς είν' η καινούρια και σκεφτόμουνα μπας και την αλλάξω. Η τιμή της στην αγορά ήταν 239€. Την έβλεπα, τη χάζευα αλλά τελικά δεν τ' αποφάσισα. Γιατί όταν την πήρα στα χέρια μου να την τεστάρω, στο μακρινό ζουμ (που έφτανε τα 50Χ!!!) μου φάνηκε πως είχε παρόμοια προβλήματα αλλά το κυριότερο πως είχε μπαταρία λιθίου.

Και μπορεί ο Γιαννάκης να λέει πως με μια φόρτιση βγάζει αρκετές φωτογραφίες, αλλά το αρκετές έχει να κάνει με τον φωτογράφο :) Κι επειδή με ξέρω, ήμουν σίγουρος πως θα υπήρχαν μέρες που δεν θα με έφτανε η μπαταρία και στο τέλος θα ξέμενα από μπαταρία. Γιατί αν είναι ΑΑ, πας ακόμα και σε περίπτερο και βολεύεσαι. Κάτι που έκανα κάποιες φορές (αν και στο Σεν Μαλό κι αυτές που αγόρασα μάπα ήταν και δεν κατάφερα να την χρησιμοποιήσω μέχρι που φόρτισαν οι δικές μου). Αλλά οι λιθίου είναι ειδικού τύπου που ταιριάζουν μόνο στη συγκεκριμένη μηχανή.

Όταν αγόρασα την Ολύμπους το 2009 αγόρασα μαζί και δυο τετράδες επαναφορτιζόμενες ΑΑ. Αλλά με μεγάλη χωρητικότητα, 2700 MAh και άνω (που δεν βρίσκονται εύκολα αξιόπιστες). Το ένα πακέτο μ' άρεσαν πολύ και πήρα άλλο ένα το ίδιο. Στην πορεία, επειδή με τις πολλές φορτίσεις κι εκφορτίσεις χάλαγαν, παρόλο που τις προσέχω πάντα, αγοράστηκαν άλλα τρία πακέτα. Απ' όλες αυτές μου έχει μείνει ένα απ' τα δυο ίδια, μια τετράδα που έχει τα υπόλοιπα από τρεις διαφορετικές μάρκες(!) κι άλλη μια τετράδα που αγοράστηκε τελευταία (το 2013). Με τις λιθίου που είχε η άλλη, είχα αγοράσει μαζί με τη μηχανή και μια εφεδρική (ήδη από τότε το είχα δει τ' όνειρο πως μία δεν με φτάνει) κι από τότε είχα πάρει άλλες 5 - 6 και στο τέλος είχαν μείνει μόνο 2. Ζόρικη διαδικασία αν σου τύχει την ώρα που τη χρειάζεσαι.

Την περασμένη Τετάρτη το πρωί, την ώρα που έπαιρνα το πρωινό μου, χτυπάει το τηλέφωνο. Από ένα κατάστημα, αν θα είμαστε 3 - 5 το απόγεμα στο σπίτι να μας παραδώσουν την παραγγελία μας. Μα εγώ δεν έχω παραγγείλει κάτι. Μάλλον κάποιο λάθος θα κάνανε. Σε ποια περιοχή; Στον Άγιο Στέφανο. Ωχ. Σωστή η περιοχή. Σε ποιο όνομα; Μαλλιαρός - Καρράς. Α! λέω, κάτι θα παρήγγειλε ο Δημήτρης, εντάξει, θα φροντίσουμε να είμαστε σπίτι να το παραλάβουμε (εκείνο το μεσημέρι το πρόγραμμα έτυχε να έχει έξοδο). Στέλνω κι ένα μήνυμα στο Δημήτρη να του πω να μ' ενημερώνει όταν παραγγέλνει κάτι, να μην πέφτω απ' τα σύννεφα άμα μου το φέρουνε. Κι η απάντησή του; "Όποιος έπρεπε να ξέρει, ξέρει".

Η Μαρία που ήταν δίπλα δεν ήξερε, άρα έμενε η Ειρήνη. Όταν ξύπνησε και τη ρώτησα μούπε κάτι περίεργα. Πως πρόκειται για έναν υπολογιστή που δεν ήταν δικός μας αλλά κάποιου φίλου που θα τον σετάριζε ο Δημήτρης και γι' αυτό είπε να μας τον φέρουν στο σπίτι. Και γιατί στο δικό μας κι όχι στο δικό του; Τέλος πάντων, δεν έδωσα συνέχεια.

Το μεσημέρι βγήκαμε τη βόλτα και κανονίσαμε να το παραλάβουμε στο δρόμο, να μην γυρίσουμε σπίτι στο τσάκα τσάκα. Ήδη όταν είδα το πακέτο μου φάνηκε μικρό για υπολογιστής. Να ήτννα τάμπλετ; Μπορεί. Αλλά όταν το πήρα στο χέρι και βλέπω την απόδειξη πάνω του, ήταν μια καινούρια Ολύμπους η SP-100EE. Αυτή του Γιαννάκη. Η απορία μου εξακολουθούσε, αν και, άρχισα κάτι να ψιλιάζομαι. Ειδοποιώ το Δημήτρη πως παρέλαβα κι απάντησή του ήταν "με γεια η καινούρια σου φωτογραφική".

Μου την κάνανε δώρο - έκπληξη τα παιδιά μου. Απίστευτο. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν τόσο, δουλεύουνε και κάνουν κι ακριβά δώρα. Που η Μαρία έλεγε αν θα έπρεπε να τους ενισχύσουμε οικονομικά ενόψει καλοκαιριού! Οπότε, τους είπα ευχαριστώ και την έβαλα για φόρτισμα.

Το επόμενο απόγεμα βγήκαμε για δοκιμή. Βόλτα στην Κηφισιά, βραδάκι, λίγο πριν λίγο μετά τη δύση. Η Μηχανή έδειξε την αξία της. Ναι, έχει διαφορά με την Φούτζι. Βγάζει φωτογραφίες καθαρές, ακόμα και με περιορισμένο φωτισμό. Κι όταν θέλεις να ζουμάρεις, τα πάει μια χαρά. Ακόμα κι όταν βγάζεις το φεγγάρι (χωρίς τρίποδο).

Βγάζει γύρω στις 300 φωτογραφίες με μια φόρτιση. Εντάξει, πρώτες φορτίσεις είναι, όταν ξεκινήσει κανονικά η μπαταρία μπορεί να φτάσει τις 350. Για λίγο καιρό και μετά θ' αρχίσει να πέφτει πάλι, άρα το 300 είναι το περίπου αποτέλεσμα. Αλλά κι αυτό όταν είναι φρεσκοφορτισμένη. Άρα θέλω κι άλλη μπαταρία. Κι είναι και η(λιθίου). Που αν την πάρεις αυθεντική έχει 60€ οπότε παράγγειλα κι εγώ δυο κινέζικες και βλέπουμε. Γιατί όπως γράφει και στο φυλλάδιό της, η ζωή της είναι περίπου 300 φορτίσεις. Άρα, δεν είναι λύση να την φορτίζεις όταν έχεις βγάλει ας πούμε 150 ή 200 φωτογραφίες γιατί μειώνεις τη ζωή της (όσο κι αν λένε πως οι καινούριες δεν έχουν μνήμη). Προς το παρόν την τεστάρω με τη μια μπαταρία και τ' αποτελέσματά της είναι ικανοποιητικά. Και μέχρι νάρθουν οι άλλες, κρατάω και τη Φούτζι. Μετά...