Αστικές συγκοινωνίες Μυτιλήνης

Μιας και έπιασα τις αστικές συγκοινωνίες, ας πως και για τη Μυτιλήνη. Έχω γράψει για τις αστικές συγκοινωνίες σε διάφορες πόλεις, δεν πάει ν' αφήσω απέξω το νησί μου, ή μάλλον την πρωτεύουσά του. Που είχε αστική συγκοινωνία από τα παλιότερα χρόνια, όσο τη θυμάμαι. Και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση που σε άλλες πόλεις με ανάλογο μέγεθος (π.χ. Άργος ή Πύργος) υπήρχε μόνο υπεραστικό λεωφορείο, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπήρχε εξυπηρέτηση για τα διάφορα μέρη της πόλης, παρά μόνο για τα γύρω χωριά και όποτε. Θα μου πει κανείς πως ούτε στη Μυτιλήνη οι γραμμές ήταν ιδιαίτερα πυκνές. Αλλά σίγουρα τα γύρω χωριά είχαν καλύτερη εξυπηρέτηση. Μιλάμε για τα χωριά που ήταν σε μικρή απόσταση (μέχρι 7 - 8 χλμ) από την πόλη. Και κύρια ο Χάλικας, που βρίσκεται λίγο μετά το νοσοκομείο, μ' αποτέλεσμα να έχει λεωφορείο μπορεί και κάθε μισάωρο.

Πιο μακρυά από κει υπήρχαν μόνο δυο γραμμές: η μια προς τον Άγιο Ραφαήλ, στα 14 χλμ, όχι κα τόσο μακριά. Από την αρχή που χτίστηκε το μοναστήρι, στα μέσα της δεκαετίας του '60, είχε ρεύμα προς τα εκεί. Η άλλη προς το Πέραμα, κάπου στα 23 χλμ. Αρκετά μακριά, αν σκεφτεί κανείς πως ενδιάμεσα υπήρχαν άλλα χωριά που δεν τα εξυπηρετούσε το αστικό. Η περίπτωση έχει την εξήγησή της: Τότε στο Πέραμα λειτουργούσε το εργοστάσιο βυρσοδεψίας Σουρλάγκα, "το μεγαλύτερο των Βαλκανίων" όπως διαφημιζόταν. Πολλοί ήταν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο που έμεναν στην πόλη της Μυτιλήνης κι έτσι το Πέραμα είχε τριπλή συγκοινωνία: Υπεραστικό, αστικό, αλλά και με το πέραμα, το βαρκάκι που πέρναγε απ' την άλλη μεριά του κόλπου Γέρας, εκεί που είναι η Κουντουριδιά και που είχε το δικός της αστικό!ν Άλλαξαν τα χρόνια, το εργοστάσιο έκλεισε, το πέραμα κάνει ελάχιστα δρομολόγια, μάλλον σαν ατραξιόν πια, αλλά η σύνδεση με το αστικό ξέμεινε!

Τα χρόνια πέρασαν, οι συγκοινωνίες έπεσαν, το ΙΧ τις αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό. Όμως, οι αστικές συγκοινωνίες της Μυτιλήνης έχουν ξαναμπεί σε κίνηση. Έχουν περάσει στο δήμο, λεπτομέρειες δεν ξέρω, απλά έχω δει στο πλάι που γράφει αστική - δημοτική συγκοινωνία. Έχουν μπει λεωφορεία μικρά και καινούρια αλλά έχουν αγοραστεί και μεταχειρισμένα από τη Γερμανία. Πάντως, είναι όλα σύγχρονα, αν και όχι όλα με τα ίδια χρώματα.

Έχουν μπει και αυτόματοι πωλητές λεωφορείων (καλή ιδέα να τους μιμηθούν κι οι Αθηναίοι) που έχουν μπει στις κεντρικές στάσεις και έχουν εισιτήρια όλων των κατηγοριών (νομίζω πως είναι τρεις, ανάλογα με την απόσταση). Για τις στάσεις έχουν γίνει και κάποιες αστείες παρεμβάσεις, υποτίθεται για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Και τις λέω αστείες γιατί το να μπει μια ραμπίτσα μεταλλική από το πεζοδρόμιο και με τέτοια κλίση, μάλλον δεν λύνει το πρόβλημα.

Πάντως το ξαναλέω: η ύπαρξη του αστικού στην πόλη βολεύει πολύ. Αλήθεια, ποια άλλη πόλη αυτού του μεγέθους έχει αστικό στην Ελλάδα;.