Πατάτες τηγανητές

Πατατούλες τηγανητές το σημερινό θέμα. Τι κι αν είναι ένα πολύ διαδεδομένο φαγητό. Τόσο που, πολλές φορές, αν θέλουμε να πούμε πως κάποιος είναι τελείως άσχετος με την κουζίνα λέμε πως αυτός δεν μπορεί να τηγανίσει ούτε πατάτες. Ακόμα χειρότερα είναι βέβαια με τα βραστά αυγά, αλλά γι' αυτά μια άλλη φορά. Πώς λοιπόν φτιάχνουμε τηγανιτές πατάτες; Η συνταγή είναι για πατάτες στη φριτέζα (κι ας έχει ετικέτα τηγάνι). Που χρειάζεται πολύ λάδι για το τηγάνισμα αλλά αφενός μεν οι πατάτες σ' αυτήν γίνονται πιο νόστιμες αλλά επίσης και πιο υγιεινές, όταν η θερμοκρασία του λαδιού είναι αρκούντως ψηλή, δεν πίνουν πολλά λάδια τα τηγανητά μας. Επίσης το λάδι δεν είναι μιας χρήσης. Αν τις προτιμάει κάποιος σε τηγάνι, πρέπει να έχει υπομονή να κάψει καλά το λάδι (δεν υπάρχουν βαθμοί). Το τι είδους λάδι θα είναι υπάρχουν αρκετές αντικρουόμενες απόψεις. Εγώ χρησιμοποιώ ελαιόλαδο, μου έχει αρκετό στη διάθεσή μου η μάνα μου!

Μεταφορές στην Κύπρο

Για να πας στην Κύπρο χρειάζεσαι αεροπλάνο. Κάποτε πήγαινε και βαπόρι (με πολλλλλλές ώρες ταξίδι βέβαια, αλλά πήγαινε). Τώρα πια όχι εκτός κι αν έχεις δικό σου. Μιας και το δικό μου βαπόρι είναι χαλασμένο λοιπόν, πήγαμε με αεροπλάνο. Δυο αεροδρόμια λειτουργούν στο νησί. Της Πάφου και της Λάρνακας. Υπάρχει και της Λευκωσίας που όμως δεν λειτουργεί από το 1974 αφού βρίσκεται στην ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στα κατεχόμενα και στην ελεύθερη Κύπρο.

Στην Πάφο πάνε λίγες πτήσεις. Το χρησιμοποιεί η Ράιανεαρ (Ryanair που πετάει απ' την Ελλάδα από Θεσσαλονίκη και Άραξο), η Ίζυτζετ (Easyjet) και γενικά εταιρίες χαμηλού κόστους. Το αεροδρόμιο της Λάρνακας είναι μεγαλύτερο κάπως, αλλά όχι ιδιαίτερα. Πάνε περισσότερες πτήσεις αλλά μη φανταστεί κανένας κάτι το τρομερό. Στην φωτογραφία π.χ. έχει τις πτήσεις των επόμενων 20 ωρών για τη μέρα που φεύγαμε. Βέβαια, τώρα που ανοίγει ο καιρός και το τουρισμός αυξάνει πληθαίνουν και οι πτήσεις. Πάντως, παρόλο που είναι μικρό έχει όλα τα απαραίτητα. Φυσούνες κλπ. Και αρκετά γκισέ για τσεκ ιν. Αλλά αεροπορικές φωτογραφίες σε επόμενη ανάρτηση.

Πουρέκια με αναρή

Τις τελευταίες μέρες βρέθηκα στην Κύπρο. Για ειδές καιρό που διάλεξε θα μου πείτε. Τι να κάνουμε, έτσι ήταν το πρόγραμμα. Με την ευκαιρία που βρίσκεται ο Δημήτρης εκεί (υπηρετεί στην ΕΛΔΥΚ) και με την ευκαιρία του τριημέρου είπαμε να τον δούμε αυτόν, να δούμε και το νησί. Τα είχαμε κλείσει από το Γενάρη περίπου και τα τελευταία γεγονότα εκεί μας σόκαραν λίγο, αλλ' απ' την άλλη δεν ήταν και να το ακυρώσουμε. Έτσι πήγαμε (και καλά περάσαμε). Θα τα πούμε αργότερα αυτά, τώρα θα παρουσιάσω έναν κυπραίικο μεζέ που έφαγα στο σπίτι της Τζένης. Έχω συγγενείς εκεί, ένας αδερφός της γιαγιάς μου είχε παντρευτεί με Κυπραία στην Τανζανία(!) και  τα παιδιά του ήταν άλλα στην Ελλάδα, άλλα στην Κύπρο κι άλλα στην Αφρική. Τα παιδιά  τους (τα δεύτερα ξαδέρφια μου) το ίδιο. Και με την ευκαιρία που βρέθηκα στο νησί είπα να τους δω (αρκετούς). Στο σπίτι λοιπόν που πήγα η Τζένη μας κέρασε διάφορα τοπικά μεζεδάκια: Λιοτή (= ελιοπιτάκια), πιτάκια με χαλούμι (γνωστό είδος κυπριακού τυριού) και πουρέκια με αναρή (= μπουρεκάκια με μυζήθρα). Αυτά τα τελευταία δεν είναι αρμυρά αλλά γλυκά. Μας άρεσαν πολύ, πήρα τη συνταγή και την παρουσιάζω έτσι όπως την πήρα, πριν τη δοκιμάσω.

Πατάτες αλά Γερμανικά (Bratkartoffeln)

Πρόκειται για τις λεγόμενες στα γερμανικά μπράτκαρτοφελν (Bratkartoffeln). Τη συνταγή την είχα δώσει στο παλιό μπλογκ και την επαναλαμβάνω τώρα, χωρίς ιδιαίτερες προσθήκες. Είναι μια άλλη εκδοχή απ' τις πατάτες αλά Σοφία, καθόλου διαιτητική όμως αυτή. Το κοινό είναι η ιδέα η πατάτα να βραστεί πριν τηγανιστεί ή μπει στο φούρνο ώστε να φτιαχτεί πολύ πιο γρήγορα και χωρίς να πιει πολλά λάδια (ή βούτυρα!).

Ομελέτα

Για το φίλο Δημήτρη που τη ζήτησε.
Συνταγές έχω πολλές κι ήταν όλες μαζεμένες σε ένα αρχείο. Εκεί μάζευα όλες τις συνταγές μου κι όσες έφτιαχνα και μου άρεσαν και πέρναγαν το τεστ γευστικής δοκιμής :) έβαζα ένα αστεράκι μπροστά από το όνομα της συνταγή. Μετά τα αρχεία έγιναν δύο: ένα με τις παλιές συνταγές κι ένα μ' αυτές που ήταν για να δοκιμαστούν. Όταν άρχισα το μπλογκ τα αρχεία έγινα τρία. Γιατί τώρα είχα και ένα που απ' τις παλιές παίρνω και βάζω εδώ και θέλω να ξέρω τι έβαλα και τι όχι. Και προχθές που μίλαγα με το Δημήτρη στο τηλέφωνο μου λέει βάλε και καμιά εύκολη ρε. Π.χ. δεν θυμάμαι πώς φτιάχνεται η ομελέτα :)) Έτσι προέκυψε η σημερινή δημοσίευση. Γι' αυτό και δεν έχει φωτογραφία αφού δεν έφτιαξα ομελέτα πρόσφατα. Τα τρία αυγά είναι για δυο άτομα σύμφωνα με τη δική μου συνήθεια, αλλά μπορεί να τα φάει άνετα και ένας. Επίσης αντί για το τηγάνι, γίνεται και στο φούρνο. Σε ταψάκι και φούρνισμα, οπότε δεν θέλει και γύρισμα. Έτσι την έφτιαχναν στο εστιατόριο του πανεπιστημίου που έφτιαχναν 800 - 1000 μερίδες!

Μπακαλιάρος τηγανητός

Εικοστή πέμπτη Μαρτίου μεθαύριο και η παράδοση απαιτεί ψάρι. Και το πιο συνηθισμένο ψάρι για κείνη τη μέρα είναι ο μπακαλιάρος. Με συνοδεία σκορδαλιάς συνήθως. Κι όταν λέμε μπακαλιάρος εννοούμε παστός μπακαλιάρος. Που για να τον μαγειρέψεις πρέπει πρώτα να τον ξαλμυρίσεις καλά. Κι όχι μόνο. Πρέπει και να τον καθαρίσεις απ' την πέτσα αλλά και τα κόκαλα (που των ψαριών εμείς στο χωριό μου τα λέμε άγανα κόκαλα έχει το κρέας). Γιατί με είχαν καλέσει κάποτε να μου κάνουν το τραπέζι μετά την παρέλαση κι ο μπακαλιάρος που σερβιρίστηκε δεν τρωγότανε. Είχε και τα τρία κακά!

Διατροφή

Στο παλιό μου μπλογκ υπήρξε μια ανάρτηση που διαβάστηκε πολύ και διαβάζεται ακόμα. Και ήταν για κάτι που είχε συνέχεια, πράγμα που με έκανε να γράψω δυο -τρία συμπληρώματα (αν και σ' αυτά πήγαν πολύ λιγότεροι). Κάπως έτσι φιλοδοξώ να γίνει και μ' αυτό το θέμα. Όχι ως προς τον αριθμό των αναγνωστών αλλά ως προς την ύπαρξη συνέχειας. Το θέμα είναι η "διατροφή" με τη μοντέρνα σημασία της λέξης που έγραφα στο προηγούμενο. Που τα αποτελέσματά της μέχρι σήμερα είναι καλά, αλλά ούτε ολοκληρώθηκε ο στόχος που τέθηκε αλλά κι όταν ολοκληρωθεί το τι θα γίνει αργότερα είναι το μεγάλο ζητούμενο. Και γι' αυτό έγραφα παραπάνω πως θα υπάρξει συνέχεια στο σημερινό θέμα μιας και θα ενημερώσω το πώς πήγε η όλη διαδικασία μέχρι το τέλος της αλλά και τι θα γίνει μετά από ένα ή δυο ή παραπάνω χρόνια, μιας και δεν αρκεί να χάσει κάποιος κιλά, υπάρχουν διάφοροι τρόποι, το θέμα είναι να μην τα ξαναπάρει.