Σπιτωμένος

Η είσοδος. Η σπιτονοικοκυρά καθαρίζει.

Οι μέρες της αστεγίας κάποτε πέρασαν (όχι που δεν θα περνούσαν - όλα περνάνε, και τα καλά και τα κακά) και μπήκαμε με τον Αντρέα στο καινούριο μας σπίτι. Αιακιδών 35. Αιακιδών είν' ο δρόμος που από την Καλούτσιανη (απ' το τζαμί δίπλα δηλαδή) πάει στην Κιάφα. Μια μικρή πολυκατοικία, με δυο διαμερίσματα στο ισόγειο και τον πρώτο, ένας δεύτερος που φτιαχνότανε τότε, υπόγειο που είχε φτιαχτεί μια γκαρσονιέρα κι έμενε ο Γιώργος κι ένα πλυσταριό στην ταράτσα που έμενε ο Στάθης. Εμείς πιάσαμε στο ισόγειο ένα, ας πούμε δυάρι (κάπως γινόταν με το φωταγωγό, το ακριβώς από πάνω ήταν γκαρσονιέρα κι έμενε μια θεία του ιδιοκτήτη ο οποίος κράταγε δυο τριάρια, ένα στο ισόγειο κι ένα στον πρώτο.

Αστεγία

Κι όμως, έχω ζήσει την αστεγία. Το να μην έχεις πού να κοιμηθείς. Να μην έχεις σπίτι να μείνεις. Βέβαια σε καλές συνθήκες. Γιατί εγώ είχα πού να φάω. Τα πράγματά μου ήταν ασφαλισμένα. Η κατάσταση ήταν προσωρινή. Όμως μου έχει μείνει. Ήταν τον Σεπτέμβρη του 79. Που γυρίζοντας απ' το χωριό στο Πανεπιστήμιο μαθαίνω πως άλλαξαν τα πράγματα, η επιλογή των δικαιούχων δωματίων έγινε με βάση το ετήσιο ατομικό εισόδημα (δηλαδή το πόσο δήλωσε η οικογένεια διά τον αριθμό των μελών της) και πως το μέγιστο εισόδημα στο οποίο είχε δοθεί δωμάτιο ήταν οι 278 δραχμές, πολύ μακριά απ' τις 33.000 τις δικές μου. Βέβαια, πώς ήταν δυνατόν να ζει κάποιος με 278 δραχμές το χρόνο δεν το έμαθα ποτέ, εξάλλου κι οι δικές μου 33.000 ήταν σχηματικές, αυτές δήλωνε ο πατέρας μου ως εισόδημα απ' τις οικοδομικές εργασίες που έκανε (κι ήταν αυτές που είχε συναλλαγή με το δημόσιο γιατί απ' τον ιδιωτικό τομέα σιγά που δηλωνόταν κάτι). Κι έτσι έμεινα εκτός εστίας.

Εργασία σε ΑΑΙΙ

Η πρώτη σελίδα της εκτύπωσης με τον κωδικό μου σε κύκλο και το περίφημο D

Κι ενώ έλεγα πως έχω τελειώσει με τα μαθήματα, μια παρατήρηση στο ΦΒ σχετικά με τα προγράμματα των υπολογιστών με ξαναγύρισε πίσω. Έγραφα εκεί πως ο προγραμματισμός γινόταν με κάρτες την δεκαετία του 70. Ο Δημήτρης έγραψε πως κάπου είχε τέτοιες κάρτες, αλλά όπως έγραφα κάπου τις είχα κι εγώ. Το σχόλιο με βρήκε στο παλιό μου σπίτι που ήξερα πως οι κάρτες ήταν κάπου στο πατάρι του. Και είχα και χρόνο στη διάθεσή μου. Έτσι ανέβηκα στο πατάρι κι άρχισα να ψάχνω κι όπως λέει η παροιμία όποιος ψάχνει βρίσκει. Βρήκα εκείνο το πρόγραμμα με τις κάρτες, βρήκα όλα τα χαρτιά με τα (εκπαιδευτικά) προγράμματα που είχα γράψει τότε αλλά βρήκα και την εργασία που έγραφα πως είχα κάνει. Κι αφού τη βρήκα θα την παρουσιάσω εδώ, μιας και μ' εντυπωσίασε το υλικό που βρήκα (όλα τα σχετικά δηλαδή). Αλλά πριν προχωρήσω, να πω χρόνια πολλά στο γιο μου που έχει γενέθλια σήμερα.

Βιβλίο διαφορικής

Στο τέταρτο εξάμηνο υπήρχε το μάθημα "Στοιχεία διαφορικής γεωμετρίας και τανυσματικός τανυσtικός λογισμός". Το πήρα, την πρώτη φορά (Ιούνη 79) δεν το έδωσα, το Σεπτέμβρη ένα τίποτα. Δεν θυμάμαι ποιος μας το έκανε, αλλά το βιβλίο ήταν ένα γονατογράφημα. Μικρό σε έκταση αλλά διαβάζοντάς το δεν καταλάβαινες τίποτα (εγώ τουλάχιστον). Τον επόμενο χρόνο το παίρνει ο Μποζώνης (τον προηγούμενο έλειπε στο εξωτερικό για μετεκπαίδευση ή κάτι τέτοιο αλλά πρέπει να ήταν δικές του οι σημειώσεις). Και αποφασίζει να μεταφράσει το βιβλίο για τη διαφορική γεωμετρία της σειράς βιβλίων Schaum (στη φωτογραφία βλέπω πως αναφέρει επιμέλεια μετάφρασης που την έκαναν οι επιμελητές της έδρας - εγώ αλλιώς τα ξέρω).

ΜΜΦ και Λογική

Δυο ιστορίες για μαθήματα ακόμα και τελειώνουμε απ' αυτά. Το ένα είναι η Μαθηματική Λογική. Όχι τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχει κάποια γεγονότα σχετικά. Μάθημα εαρινού εξαμήνου, το είχα το 80 - 81 και δεν το πέρασα (ω, τι περίεργο) και το ξαναπήρα το 81 - 82. Και για μας που το ξαναείχαμε (βασικά) μας δίνει απαλλακτική πρόοδο τη Δευτέρα του Θωμά (26/4 βλέπω). Από τη Μυτιλήνη βαπόρι δεν έχει το Σάββατο (και τότε και τώρα) να φύγω Παρασκευή της Ζωοδόχου μου πέφτει νωρίς, αν φύγω την Κυριακή θα είμαι βράδυ Δευτέρας στα Γιάννενα, άρα δεν προλαβαίνω να δώσω κι έτσι αποφασίζω να πάω με αεροπλάνο το κομμάτι Μυτιλήνη - Αθήνα. Βγάζω εισιτήριο με το δεύτερο αεροπλάνο της μέρας (και τότε) και το σήριαλ παίχτηκε όπως θα γινόταν και την επόμενη φορά. Δεν ήρθε το πρώτο, δεν ήρθε το δεύτερο αεροπλάνο. Όμως εγώ έπρεπε να φύγω και μ' έζωναν τα φίδια.

Δομές και μετεωρολογία

Είπα προχτές για δυο μαθήματα, σήμερα θα πως για άλλα δυο. Για το πώς τα πέρασα αλλά και παραλειπόμενα από τις εξετάσεις  Και αργότερα άλλα δυο και θα τελειώσουμε. Πρώτο στη σειρά οι Δομές. Θεωρία δομών Ι το επίσημο όνομα, ξεκινούσε από μονοειδή και πήγαινε σε ομάδες, δακτυλίους σώματα κι ακόμα κάτι. Το μάθημα το έκανε ο Μποζαπαλίδης και μέχρι το 79-80 το βιβλίο (σημειώσεις μάλλον) ήταν 100 σελίδες. Όταν το παίρνω εγώ τον Οκτώβρη του 80 στις 100 έχουν προστεθεί άλλες τόσες (δεν επεκτάθηκε η ύλη, απλά μπήκαν κι άλλα πράγματα - δεν θυμάμαι μέχρι πού πήγαινε το αρχικό, μπορεί ας πούμε να μην υπήρχαν τα σώματα και να μπήκαν τότε). Συμβαίνουν αυτά στα πανεπιστήμια, όσοι πέρασαν από κει κάτι θα έχουν ακούσει... Αλλά εγώ 100 σελίδες διάβασα και μ' αυτές το πέρασα.

Τοπολογία και ΙΙα

Μιας και άρχισα με τους υπολογιστές να γράφω για τα μαθήματα προχτές, ας συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο. Έχω στο νου μου να παρουσιάσω πεντέξι μαθήματα συνολικά, αυτά που για μένα έχουν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όχι το περιεχόμενό τους αλλά ο τρόπος που τα πέρασα. Και θα ξεκινήσω απ' αυτό που με ταλαιπώρησε περισσότερο απ' όλα. Τον απειροστικό λογισμό ΙΙα. Το μάθημα που έδωσα οκτώ συνολικά φορές, άλλες επίσημα κι άλλες ανεπίσημα και την όγδοη το πέρασα με 9. Καμιά τέτοια φιλοδοξία δεν είχα, αλλά ας όψονται οι περιστάσεις. Κι επειδή το είχα τόσο άχτι είναι το μάθημα που είχα κρατήσει τα θέματα που πέρασα!