Κολοκυθοκεφτέδες

Μια επίσκεψη στο θείο μου ήταν η αφορμή να φτιάξω κολοκυθοκεφτέδες. Που μας φίλεψε με ένα κολοκύθι. Ένα και μοναδικό, αλλά πάνω από κιλό! Που βέβαια, αφού ήταν παραγωγής του ήταν φρεσκότατο, δροσινό και γλυκό. Αλλά κολοκύθια είχαμε ήδη φάει κάνα δυο φορές εκείνες τις μέρες. Σκέφτηκα πως για σφουγγάτο ήταν μπόλικο κι έτσι αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε και κολοκυθοκεφτέδες. Τους θέλαμε στο φούρνο (το τηγάνι το αποφεύγω όταν μπορώ). Συνδύασα απ' τις πρώτες δυο τρεις συνταγές που είδα και έφτιαξα. Έτσι κι αλλιώς τα υλικά μοιάζουν αρκετά με το σφουγγάτο άρα ήταν στη λογική μου!

Τυρόπιτα χωρίς φύλλο

Πανεύκολη τυρόπιτα χωρίς φύλλο, έτοιμη σε 10΄ για το φούρνο! Τη βρήκα πρόσφατα και μ' άρεσε κι είπα να τη δοκιμάσω. Κι έγινε πράγματι νόστιμη και πολύ γρήγορη. Μου θύμισε αρκετά την Κιτσόπιτα αν και μου ξέφυγε λίγο το μοσχοκάρυδο :(

Ρυζοσαλάτα

Καλοκαίρι έρχεται, οι διάφορες παραλλαγές για σαλάτες είναι σε ημερήσια διάταξη. Σαλάτες με διάφορα συνοδευτικά υλικά που παίζουν το ρόλο του φαγητού κι όχι του συνοδευτικού. Πέρα απ' τη σαλάτα του καίσαρα ή τα φασόλια κλπ όσπρια που σερβίρονται και σαν σαλάτα, έχω παρουσιάσει ήδη φακές σαλάτα (και μάλιστα σε 2 εκδοχές), μακαρόνια σαλάτα ή η δική μου παραλλαγή στο πατατοκολόκυθο. Και ψάχνοντας στα κιτάπια μου βρήκα ακόμα μία παρόμοια, τη ριζοσαλάτα κι είπα να την βάλω κι αυτή (και βλέπω πως μάλλον δεν έχω αναφερθεί σε τονοσαλάτα. Παράλειψη, υπόσχομαι να επανορθώσω :) ).

Κολοκυθάκια κατσαρόλας με τομάτα και φέτα

Υλικά

½ φλιτζάνι λάδι
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κιλό κολοκυθάκια
3 τομάτες

Μπροκολοκεφτέδες

Πριν δυο - τρεις μέρες η Ειρήνη (όχι η κόρη μου) ανέβασε στο φέισμπουκ (ή αλλιώς ΦατσοΒιβλίο, ΦΒ) ένα βιντεάκι για κυλινδράκια μπρόκολου. Δεν ξέρω πού και πώς το ανακάλυψε, ειδικά που είναι σε ρώσικο χώρο, όμως μου άρεσε σαν ιδέα και λέω να το φτιάξω. Βέβαια, δεν σκέφτομαι ναφτιάξω κυλίνδρους αλλά να το κάνω σε κεφτέδες, όμως το θέμα είναι πώς φτιάχνει κανείς το μείγμα. Και καλό το βιντεάκι, ένα λεπτό όλο κι όλο, αλλά επειδή δεν είναι εύκολο να το βλέπεις και να φτιάχνεις, χώρια που πρέπει να βρεις εκ των προτέρων τα υλικά, είπα να κάνω μια μεταγραφή σε τυπική μορφή συνταγής.

Τυρόψωμα

Τις τελευταίες μέρες έπεσαν διάφορες δουλειές. Απ' την άλλη σήμερα έχει γενέθλια ο Δημήτρης (χρόνια πολλά κι από δω Δημήτρη) οπότε πάλι κάτι λιτό στο μενού: μια παραλλαγή σε γνωστή συνταγή. Πολλές φορές όταν φτιάχνω τυροπιτάκια περισσεύει είτε γέμιση είτε ζύμη. Τις πρώτες φορές πειραματίστηκα πώς μπορώ να ζυμώσω τα υλικά μαζί και να καταναλώσω το περίσσευμα. Το αποτέλεσμα μ' άρεσε κι έτσι το έκανα πιο συστηματικά. Αντί για τυροπιτάκια, τυροψωμάκια. Όλα τα υλικά μαζί. Κανονικά θέλει αλεύρι παραπάνω. Αλλά όχι πολύ για να μη γίνουν σφιχτά (χώρια ότι σφίγγουν έτσι κι αλλιώς όταν μείνουν και παλιώσουν.

Τηγανόψωμο

Συνήθως ετοιμάζω το υλικό για δημοσίευση αρκετές μέρες πριν. Όμως τελευταία έχω στεγνώσει. Μ' έπιασε κι ένα κρύωμα και ξέμεινα τελείως. Η δεξαμενή των συνταγών όμως είναι μεγάλη και δίνει λύσεις της τελευταίας στιγμής. Πόσο μάλλον που το τηγανόψωμο το είδα πρόσφατα σε άλλη εκδοχή, στριφτό, αλλά δεν θυμάμαι πού να βάλω λίνκι :)

Ομελέτα με πατάτες ραπέ

Για ομελέτα με λουκάνικα και πατάτες έχω ήδη βάλει συνταγή. Αυτή, που είναι παραλλαγή, την είδα στο σάιτ της Ελένης και την δοκίμασα (και την προσάρμοσα). Εκεί την έλεγε "με λουκάνικο και τυρί κρέμα". Για μένα το ιδιαίτερο, αυτό που την διαφοροποιεί, είναι είναι όμως ο τρόπος που είναι φτιαγμένες οι πατάτες! Κι όσο για το τι τυρί, γιατί να είναι τυρί κρέμα κι όχι ένα κλασσικό γευστικό τυρί; Ορίστε λοιπόν η ιδέα μου:

Πατατοκεφτέδες

Ένα ιδιαίτερο φαγητό. Παραδοσιακό, απ' το χωριό μου, φαίνεται από τα υλικά που είναι χειμωνιάτικα: καυκαλίδες (καυκαλήθρες) που είναι ένα αρωματικό φυτό που δεν ξέρω πώς το λένε αλλού και οι κοτσινάδες που ούτε αυτό ξέρω κοινό όνομα. Θα μου πήγαινε στο νου πως είναι κοκκινάδες, αλλά δεν έχουν κάτι κόκκινο πάνω τους, αλλά τουλάχιστον σ' αυτές υπάρχουν εναλλακτικές :)

Λαζάνια με κιμά

Τα λαζάνια είχα να τα φτιάξω πολλά χρόνια. Καμιά 20αριά, από τότε που ήμασταν στον Πύργο. Ήταν αγαπημένος τρόπος μαγειρέματος του Πασχάλη. Κι είπαμε να τον δοκιμάσουμε κι εμείς. Μας άρεσε μεν, τα μαγειρέψαμε μερικές φορές τότε κι ύστερα τα ξεχάσαμε. Δεν ξέρω πώς και γιατί τα θυμήθηκα μια μέρα πριν λίγο καιρό κι έτσι αγόρασα ένα πακέτο για να τα φτιάξω. Δεν είχα κρατήσει συνταγή. Έψαξα στο ίντερνετ, βρήκα διάφορες προτάσεις, έβαλα και το γούστο μου και τα έφτιαξα. Είπα ν' αποφύγω την μπεσαμέλ. να μην μοιάζουν τελείως με παστίτσιο κι έτσι προτίμησα ένα μείγμα με κρέμα γάλακτος. Έγινε νοστιμότατο και μπόλικο: 8 - 9 μερίδες.

Μανιτάρια με μουστάρδα και ούζο

Ανάμεσα στις τόσες συνταγές που έχω ανεβάσει, αυτή που έχει διαβαστεί περισσότερο απ' όλες είναι οι γαρίδες με μουστάρδα και ούζο. Είναι η μόνη συνταγή που είναι μέσα στην πεντάδα των αναρτήσεων που εμφανίζονται κάτω δεξιά στη σελίδα, με τις περισσότερες επισκέψεις (έχει ξεπεράσει τις τρεισήμισι χιλιάδες.Οι υπόλοιπες πολυδιαβασμένες αναρτήσεις είναι κάποιες οδηγίες και μακράν η πρώτη, αυτή για τις εμπειρίες της Ειρήνης απ' την επέμβαση με λέιζερ). Πρόσφατα, στη σελίδα αυτή έγινε ένα σχόλιο: οι γαρίδες μπορούν να αντικατασταθούν από μανιτάρια! υποσχέθηκα να δοκιμάσω και το έκανα. Δεν ακολούθησα την προτροπή του σχολιαστή. Έκανα την παραλλαγή αλλάζοντας μόνο τη βάση κι ακολουθώντας κατά τα λοιπά την αρχική (αν και με λίγα, τελικά, μανιτάρια). Ενδιαφέρον αποτέλεσμα και το παρουσιάζω κι εδώ:

Μπατόν Σαλέ

Καιρό έχω να βάλω κάτι μαγειρικό, μας φάγαν τα ταξίδια. Οπότε για αλλαγή να βάλω κάτι φαγώσιμο. Άνοιξα τα κιτάπια μου και διάλεξα τα μπατόν σαλέ. Τα αρμυρά μπαστουνάκια που τρώγονται για συνοδευτικά σε μπίρες και ούζα (αν και, για το ούζο εγώ προτιμώ κλασικούς μεζέδες :). Τα μπατόν σαλέ όμως μ' αρέσουν και τα τρώω σκέτα και τα φχαριστιέμαι).

Μελιτζανοκεφτέδες

Πολλές φορές είχα δοκιμάσει μελιτζανοκεφτέδες σε μαγαζιά, για μεζέ. Κάποια στιγμή αποφάσισα να τους φτιάξω. Είχα συνταγή. Την ακολούθησα (μαζί με τη Μαρία βέβαια) και τους έφτιαξα και στο σπίτι. Υπέροχοι βγήκανε.

Μύδια σαγανάκι

Όταν έψαχνα για συνταγή για το μυδοπίλαφο, σ' αυτή που βρήκα πιο κοντά στα γούστα μου είχε και παραπομπή για μύδια σαγανάκι. Η ιδέα παρόμοια με τις γαρίδες σαγανάκι (που πολύ μ' αρέσουνε), μόνο που εδώ έχει και κρεμμύδι (αλλά θέλει προσοχή, να μην του πέσει πολύ). Το έφερα λοιπόν στα μέτρα μου και το έφτιαξα.

Κιμαδόπιτα

Άλλο ένα φαγητό που φτιάχτηκε εξαιτίας της Ειρήνης. Είχε βγάλει η Μαρία κιμά να φτιάξει μπιφτέκια κι η Ειρήνη κόλλησε: αντί μπιφτέκια να γίνει κιμαδόπιτα. Κι επειδή δεν φτιάχτηκε τόπε κάμποσες φορές. Νάταν κιμαδόπιτα... Πέρασαν κάμποσες μέρες και λέω πως θα φτιάξω πατατόπιτα. Δεν είπε τίποτα, αλλά ο Δημήτρης που το 'μαθε σχολίασε πως πάει η κιμαδόπιτα της Ειρήνης. Κι η δική μου αντίδραση ήταν, γιατί να μην φτιάξουμε και τα δυο. Αμ έπος, αμ έργο. Πρώτη δουλειά, γκούγκλης. Η πρώτη συνταγή που άνοιξα μ' άρεσε αρκετά, τόσο που δεν πήγα παρακάτω. Αλλά άνοιξα και τα κιτάπια μου κι είδα πως είχα ήδη μια συνταγή. Κρεατόπιτα την έγραφα μεν, με κιμά ήταν δε. Έτσι δεν είχα παρά να παντρέψω τις δυο συνταγές και να εφαρμόσω το συνδυασμό τους. Το αποτέλεσμα με ικανοποίησε και το παρουσιάζω.

Σουφλέ με τυρί

Το γνήσιο σουφλέ. Τρίτο στη σειρά, να το εξαντλήσουμε το θέμα. Αυτό είναι όμως σκέτο. Δεν έχει ζυμαρικά και το φούσκωμα είναι των τυριών και μόνο. Το θέμα είναι πως το σουφλέ αυτό πρέπει να σερβιριστεί με το που θα βγει απ' το φούρνο γιατί όταν σταθεί πέφτει. Αντί για μπεσαμέλ μπορεί να μπει ψίχα φρέσκου ψωμιού (ή ψωμιού τοστ).

Σουφλέ Ζυμαρικών 2

Και μιας κι άρχισα με τα σουφλέ, ας βάλω όλες τις παραλλαγές. Τι έχει το σημερινό; Ερμόλ αντί για γάλα. Κάτι σαν κρέμα δηλαδή. Α, ναι. Αυτό έχει και αυγά.

Σουφλέ Ζυμαρικών

Σιγά δηλαδή. Και σε τι διαφέρει απ' τα μακαρόνια της τεμπέλας; Ελάχιστα. Απλά εδώ τα ζυμαρικά είναι βρασμένα από πριν. Και γιατί; Πιο εύκολα είναι και δεν θεωρώ το αποτέλεσμα κάτι το διαφορετικό, Τότε γιατί το παρουσιάζω; Γιατί προχθές ο Δημήτρης σκέφτηκε σουφλέ κι έριξα μια ματιά στα αρχεία μου. Το βρήκα το σύγκρινα, έφτιαξα τεμπέλα αλλά είπα πως ευκαιρία να βάλω και το σουφλέ για όποιον προτιμάει κάτι πιο κλασικό :) Για βάση εδώ προτείνονται οι χυλοπίτες.

Πατάτες Oγκρατέν

Εγώ είχα γράψει για πατάτες γκρατέν. Η Ελένη έγραψε τις προάλλες για πατάτες ογκρατέν. Παρόμοια πράγματα είναι και στο περιεχόμενο και στην εκτέλεση. Αλλά και διαφορετικά. Εκτός από το ένα γράμμα, το δεύτερο πιάτο είναι πιο έντονο, έχει πιο πολλά και μπορεί να σταθεί και σαν κυρίως φαγητό. Όμως δεν χάνει τη θέση του και στους μεζέδες. Η αρχή του η ίδια που συνάντησα πολλές φορές: βράζουμε τις πατάτες και τις ψήνουμε μετά. Το θέμα είναι πώς τις συνοδεύεις στο ψήσιμο. Αποφάσισα λοιπόν να τις δοκιμάσω και με την καινούρια παραλλαγή κι όπως καθετί καινούριο που δοκιμάζω να παρουσιάσω εδώ (στη δική μου έκδοση, φυσικά).

Μανιτάρια αλά κρεμ

Τον τελευταίο καιρό έχω γράψει αρκετά για την Τουρκία κι έχω πολλά ακόμα (έχω ανεβάσει πάνω από 200 φωτογραφίες μέχρι στιγμής και τις έχω ταξινομήσει σε καμιά 80αριά αναρτήσεις :) ), αλλά χρειάζεται πότε πότε και καμιά αλλαγή. Έτσι, είπα να κάνω ένα διάλειμμα, ευκαιρία σήμερα να βάλω καμιά συνταγή πάλι, να κάνουμε και κάνα γευστικό ταξίδι :). Και λέω να βάλω ένα μεζεδάκι που έφτιαξα προχθές: μανιτάρια αλά κρεμ. Πολλές φορές τα είχα φάει (ειδικά σε μια πιτσαρία, τα χρόνια εκείνα που έμενα στον Πύργο) και πάντα είχα απορία πώς γίνεται κι είναι έτσι κρεμώδη. Τελικά το μυστικό ήταν το τυρί. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ναι, χρειάζεται και τυρί.