Αναπληρωτής 1995

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993 και το 1994 (σε πρώτη και δεύτερη και τρίτη συνέχεια). Σειρά έχει το 1995.
Το 1995 δεν ήταν καθόλου δύσκολη χρονιά. Απ' την αρχή ξεκίνησα να δουλεύω στο ΚΕΚ, δούλευα και σαν αναπληρωτής στο γνωστό Λύκειο Βουνάργου, είχα και τις ώρες στο ΙΕΚ και στο ΚΕΣ οπότε πολλή δουλειά. Η Μαρία αναπληρώτρια και στο ΙΕΚ άρα βγάζαμε  οι δυο μας κάπου 4 μεροκάματα. Όλα δηλωμένα και φορολογημένα.

Όπως έλεγα και στο προηγούμενο όταν δουλεύεις πολύ δεν προλαβαίνεις να φας αυτά που βγάζεις. Κι ενώ τον μαύρο μας Σεπτέμβρη τρέμαμε πως δεν θάχαμε να φάμε, τελικά βγάλαμε αρκετά λεφτά. Ξεπληρώσαμε το αυτοκίνητο στη μάνα μου (δυο μύρια), αγοράσαμε συσκευές διάφορες (σκούπα καλή, φορητό υπολογιστή και δεν θυμάμαι τι άλλα κάπου ενάμισι εκατομμύριο σίγουρα) και το καλοκαίρι του 96 είχαμε κάπου 4 εκατομμύρια στην άκρη με τα οποία κάναμε τις μετακινήσεις που χρειάστηκαν και πήραμε κι ένα ακόμα αυτοκίνητο. Πληρώσαμε ό,τι ανάγκες προέκυψαν και το 96 ανοίξαμε λογαριασμό στο στεγαστικό ταμιευτήριο για να πάρουμε κάποια στιγμή δικό μας σπίτι. Διακόσιες χιλιάδες δραχμές ήταν το αρχικό ποσό αλλά τόφεραν έτσι οι συγκυρίες και το 99 είχαμε κάπου 30 εκατομμύρια να δώσουμε μετρητά, πήραμε και δάνειο (για 15 χρόνια κι έτσι τώρα στα χρόνια της κρίσης το ξεπληρώσαμε κι είμαστε ήσυχοι) κι έχουμε το δικό μας σπίτι, αυτό που μένουμε. Αλλά ξέφυγα.

Στο ΚΕΚ πήραμε κάμποσα προγράμματα, άλλα στον Πύργο, άλλα στην Πάτρα κι άλλα στο Αγρίνιο. Το θέμα ήταν πως θέλαμε εκπαιδευτές να κάνουν μαθήματα πληροφορικής και δεν είχαμε. Κι ενώ θα μπορούσα να κάνω εγώ και να κονομήσω χοντρά, άλλο χρόνο δεν είχα. Κάποια στιγμή παίρνω τηλέφωνο το Σταμάτη που ζούσε σε άλλο μέρος, είχε δουλέψει τον προηγούμενο χρόνο ως πληροφορικός στην περιοχή κι απ' όσο ήξερα, τότε δεν δούλευε. Τι κάνεις τον ρωτώ, παρακολουθώ ένα σεμινάριο μου λέει σ' ένα ΚΕΚ. Αντί να παρακολουθάς (που θάβγαζε καμιά διακοσαριά χιλιάδες) δεν έρχεσαι 'δω να βγάλεις κάνα εκατομμύριο στο ίδιο διάστημα; Το σκέφτηκε και ήρθε. Και το εκατομμύριο το έβγαλε με το παραπάνω και δουλειά απόκτησε εκεί κι έμεινε χρόνια στον Πύργο απ' αυτή την κίνησή του!

Τον Απρίλη του 95 η Μαρία είχε μπει στην επετηρίδα της Πληροφορικής (για τους μη γνωρίζοντες, οι διορισμοί εκπαιδευτικών γίνονταν μέχρι το 97 από έναν κατάλογο όπου έπαιρνες σειρά με την ημερομηνία που έκανες αίτηση. Από το 97 και μετά διορίστηκαν ένα μέρος από την επετηρίδα που χρόνο με τον χρόνο μειωνόταν κι ένα μέρος με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ). Περιπετειωδώς κι εκεί (να μη μας τρώει η μονοτονία) αλλά το θέμα είναι πως στην επετηρίδα για τους διορισμούς του 96 ήταν μέσα. Κι έτσι κάναμε τα χαρτιά μας και περιμέναμε να δούμε τι θα γίνει. Αφού δεν είχαμε οικονομικό άγχος είχαμε το άγχος του διορισμού ή μη. Άλλες νύχτες αγρύπνιας, με αίσιο τέλος.

Συνεχίζεται