Ο Άγιος Ναούμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Οχρίδας. Τόσο πριν πάμε εκεί, όταν ψάχναμε για πληροφορίες, όσο και όταν ήμασταν στην περιοχή βλέπαμε να μιλάνε για τον για το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ. Και τα καραβάκια απ' το λιμάνι της πόλης, στο μεγάλο τους ταξίδι, πηγαίνανε στο μοναστήρι του Αγίου Ναούμ. Εμείς αποφασίσαμε και πήγαμε το αυτοκίνητο μας. Φθάνοντας εκεί, αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ που υπάρχει, αφού πληρώσαμε το σχετικό αντίτιμο (πουθενά δεν μπορείς να αφήσεις το αυτοκίνητο στην Οχρίδα χωρίς να πληρώσεις). Βλέπουμε λοιπόν την πύλη του μοναστηριού από μακριά. αλλά μοναστήρι δεν βλέπουμε. Γιατί μπορεί μεν να μοιάζει ακόμα και για ελληνικό μοναστήρι, όμως πόρτες που να κλείνουν δεν είδαμε.
Περνάμε την πύλη και αυτό που βλέπουμε είναι μια πλαζ με ξαπλώστρες και ομπρέλες καθώς και χώρο για να αλλάξει κανένας. Χρειάστηκε να περπατήσουμε αρκετά ανάμεσα στα μαγαζάκια, στα εστιατόρια, τις καφετέριες και τα υπόλοιπα που υπάρχουν εκεί για να φτάσουμε μέχρι το μοναστήρι.
Αλλά κι εκεί την πάτησα. Κοιτάζοντας απ'έξω το μοναστήρι βλέπω να είναι ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα. Κάποια στιγμή περιμένω τους υπόλοιπους της παρέας να πάμε προς το μοναστήρι. Φτάνουν και οι άλλοι κοντά μου και μου λένε "μα καλά στο μοναστήρι δεν θα μπεις;". "Πού είναι το μοναστήρι;", "Να αυτή η πόρτα εκεί" μου λένε με το ψηφιδωτό από πάνω της. Εμ, πού να το δω αφού τα κελιά που υπήρχαν στο μοναστήρι έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχείο(!).
Εγώ δεν τους πιστεύω με τίποτα. Πάω μέχρις εκεί, περνάω την πόρτα και βλέπω μέσα την εκκλησία που δείχνανε οι διαφημίσεις. Που βέβαια θυμίζει τις βυζαντινές εκκλησίες κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Ορθόδοξο μοναστήρι είναι, του 10ου αιώνα.
Μπαίνοντας μέσα υπήρχε η σχετική (αξιόλογη) αγιογράφηση και σε μια γωνιά υποτίθεται ότι ήτανε το σκήνωμα του Αγίου Ναούμ, ο κόσμος έσκυβε να βάλει το αυτί του ν' ακούσει, δεν ξέρω τι.
Εκτός από τον ναό του μοναστηριού, υπήρχαν και άλλοι ένα γύρω. Όπως της Αγίας Παρασκευής. Με αγιογράφηση και ένα μικτό στιλ μοντέρνας αντιγραφής της βυζαντινής τεχνοτροπίας!
Και για όποιον δεν ξέρει ποιος ήταν ο άγιος Ναούμ, ήταν μαθητής του Κύριλλου και του Μεθόδιου, βοηθός τους στον εκχριστιανισμό των Σλάβων. Το άγαλμα που υπάρχει στην προβλήτα, είναι φτιαγμένο με αλυσοπρίονο, σε κορμό δέντρου. Από Γερμανό καλλιτέχνη, τον ίδιο ή αντίστοιχο μ' αυτόν που έφτιαχνε την πριγκίπισσα στη Λιότα.
Το συγκρότημα είναι πανέμορφο. Με τα πουλάκια του, τε δέντρα του, τα πολλά νερά που χύνονται στη λίμνη, καθαρό και περιποιημένο, ενδιαφέρον τουριστικός προορισμός, αλλά μοναστήρι δεν είναι. Μάλλον μου φταίει η εμπορευματοποίηση.
Φεύγοντας, είδαμε και την απαραίτητη νύφη. Πώς γίνεται και σε κάθε ταξίδι πετυχαίνω και μία; :)
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.