Το τσάι στην Τουρκία είναι ό,τι και ο καφές στην Ελλάδα. Όπου πας, θα βρεις ένα τσάι να πιεις. Όπου σταθείς, θα προσφερθούν να σε κεράσουν ένα τσάι. Σερβίρεται όμως σε ειδικά γυάλινα, διαφανή ποτηράκια. Κι επειδή είναι πολύ καυτό ενώ το γυαλί λεπτό και σε καίει, πάντα είναι σε πιατάκι. Προέρχεται συνήθως απ' τα βουνά του Πόντου. Ετοιμάζεται ένα πολύ δυνατό τσάι στην τσαγέρα και διατηρείται ζεστό. Όταν έρθει η ώρα να σερβιριστεί, βάζει ο (; πώς λένε αυτόν που φτιάχνει και σερβίρει τσάι; Για τον καφέ, είν' ο καφετζής. Για το τσάι; ο τσαϊτζής; Δεν μου ταιριάζει, αλλά είναι και που δεν έχουμε τέτοια ειδικότητα στην Ελλάδα), βάζει λοιπόν ο μάστορας λίγο απ' το έτοιμο τσάι που έχει, προσθέτει και βραστό νερό κι έτοιμο το τσάι σου.
Το τσάι πουλιέται συνήθως σε χαμηλή τιμή. Ακόμα και κάτω από μια λίρα. (Ε, το βρήκα και μισή αλλά ήταν εξαίρεση). Αν και, σε κάποια τουριστικά μέρη, η τιμή του γίνεται όπως με τον καφέ στην Ελλάδα. Ίση ή μεγαλύτερη από ένα αναψυκτικό ή ένα αριάνι. Το πέτυχα και στις 5 λίρες, στο ίδιο μαγαζί που ο φρεσκοστυμμένος χυμός είχε την ίδια τιμή!
Κι όπως σε μας οι εργάτες παίρνουν μαζί τους και τον καφέ τους, έτσι κι εκεί παίρνουν μαζί το τσάι τους. Και δεν είν' απαραίτητο να είναι έτοιμο. Το φτιάχνουν επιτόπου. Είτε σε γκαζάκι, είτε σε ηλεκτρικό βραστήρα άμα έχουν ρεύμα όπως καληώρα οι εργάτες αυτοί που έφτιαχναν τα κάγκελα με ηλεκτροκόλληση (άρα είχαν μπαλαντέζα κοντά τους).
η πρώτη φωτογραφία έχει τίτλο; "απολαμβάνοντας τσάι μπροστά από το Ρουμελί Χισάρ".
ΑπάντησηΔιαγραφή