Διατροφικά

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησα τη διαδικασία μείωσης του βάρους μου. Όπως έχω ξαναγράψει, πέρυσι τέτοια εποχή ήμουνα κοντά στα 122 κιλά. Τέτοια εποχή πήρα την απόφαση πως πρέπει να τα λιγοστέψω. Δεν θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία που ξεκίνησα, αλλά τέτοια μέρα άρχισα να καταγράφω το τι τρώω κάθε μέρα. Εντάξει, δεν ήμουνα ποτέ της μεγάλης λεπτομέρειας. Αν έτρωγα π.χ. ένα σοκολατάκι, δεν είχα μπλοκάκι να το σημειώσω ώστε να το περάσω στο διατροφολόγιο. Έτσι κι αλλιώς η συμφωνία ήταν πως η διαδικασία θα περιλάμβανε ρύθμιση του μεταβολισμού χωρίς ανατροπή του διατροφολογίου. Δηλ. χωρίς να ανατραπούν οι συνήθειες για τα φαγητά που έτρωγα (που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν κακά αν τα έβλεπες συνολικά). Κι έτσι έγινε.

Η Ιρλανδία βγαίνει απ' το μνημόνιο

Τις τελευταίες μέρες τα "μέσα" μας έχουν ζαλίσει με την Ιρλανδία. Θριαμβευτικοί αλλά με αστεράκια: "Η Ιρλανδία αφήνει πίσω της το μνημόνιο, όχι όμως τη λιτότητα!", "Μνημόνιο τέλος στην Ιρλανδία, αλλά η γιορτή αναβάλλεται..." Τα αστεράκια έχουν να κάνουν με το γεγονός πως η τρόικα φεύγει, η λιτότητα μένει. Γιατί όλη η ιστορία γι' αυτό γίνεται. Να προσαρμοστύμε στη λιτότητα που θα μας μείνει κληρονομιά και μετά το τέλος της άγριας "προσαρμογής".

Γαλοπούλα γεμιστή

Χριστούγεννα κοντεύουνε, καιρός για να ετοιμαζόμαστε για τα καθιερωμένα επετειακά φαγητά. Στο χωριό μου, το καθιερωμένο φαγητό για τη μέρα αυτή είναι οι χοιρινές μπριζόλες (με κρεμμύδι) το πρωί και το χοιρινό σε σελινάτο το μεσημέρι. Αλλού (πού αλήθεια; πότε μπήκε το συγκεκριμένο έθιμο στην Ελλάδα; Αγνοώ) η μέρα θέλει γαλοπούλα γεμιστή στο φούρνο. Και γεμίζουν τα σουπερμάρκετ με κατεψυγμένες γαλοπούλες (κυρίως από την Αμερική). Για χρόνια την απέφευγα. Έτσι κι αλλιώς, μια φορά ή δυο που είχα φάει την είχα χαρακτηρίσει ως το πιο άνοστο κρεατικό. Αλλά πέρυσι την βρήκα σε προσφορά (δώρο νομίζω) με κάποια εφημερίδα κι είπα να δοκιμάσω να την μαγειρέψω εγώ. Έψαξα στο ίντερνετ, βρήκα διάφορες συνταγές και μια απ' αυτές μου φάνηκε να μου ταιριάζει (ήταν από τις Συνταγές της παρέας, ένα σάιτ που εμπιστεύομαι γενικότερα). Την έφτιαξα ψητή (ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες) κι όλοι είχαμε να λέμε πόσο νόστιμο ήταν το αποτέλεσμα. Έτσι, είπα να την παρουσιάσω κι εδώ. Είναι κάπως μπελαλίδικη, αλλά αξίζει τον κόπο.

Η Γερμανία αποκτάει κυβέρνηση!

Επιτέλους! Η Γερμανία αποκτάει κυβέρνηση. Τρεις μήνες πέρασαν από το προηγούμενο σχετικό σημείωμα. Που ήταν τρεις βδομάδες μετά τις εκλογές. Ε, αύριο, εκτός απροόπτου, η νέα κυβέρνηση θα είναι πραγματικότητα! Και στην Ελλάδα θέλουμε όλ' αυτά να τελειώνουν μέχρι τα εννιάμερα (τρία τριήμερα, τόσο κάνουν). Αλλιώς ξαναπάμε για εκλογές. Ενώ εκεί (και όχι μόνο, το Βέλγιο δεν το ξεχνάω με τον ενάμιση χρόνο!!!) ξεκίνησαν τις σχετικές συνομιλίες χαλαρά, το κουβεντιάζαν για ενάμιση μήνα περίπου (τα τρία κόμματα:) : δύο* της Μέρκελ κι ένα οι Σοσιαλδημοκράτες) αφού συμφώνησαν πήγαν και σε ενδοκομματική ψηφοφορία μετά από άλλες δυο βδομάδες, μέτρησαν σε μια βδομάδα μέσα τα κουκιά, και τώρα πάνε να φτιάξουν και την κυβέρνηση. Όμορφα και πολιτισμένα:)

Συγκοινωνίες Αθήνας 2: λεωφορεία

Έγραφα προχτές για το μετρό οπότε ας πάμε κι απ' τα λεωφορεία να ολοκληρωθεί η εικόνα. Για τρόλεϊ δεν έχει, μιας και η τωρινή εμπειρία μου απ' αυτά είναι στο μηδέν. Το γεγονός πως δεν υπάρχει προγραμματισμός και συντονισμός στους χρόνους των λεωφορείων το έχω ξαναγράψει στο παλιό μπογκ. Αλλά όταν το βλέπεις καθημερινά, δεν μπορείς, πρέπει να το ξαναβάλεις το θέμα.

Συγκοινωνίες Αθήνας 1: σταθερής τροχιάς

Πάει κάνας χρόνος από τότε που τράβηξα τις φωτογραφίες, και δεν ξέρω κι εγώ πόσοι μήνες που άρχισα να γράφω για το θέμα των συγκοινωνιών της Αθήνας, αλλά για κάποιο λόγο έμεινε στη μέση. Κι άντε να βρεθεί καιρός (και διάθεση) για τη συνέχεια. Τέλος πάντων, μάλλον ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι άντε να το ολοκληρώσω. Ευτυχώς, είχα σημειώσει τα σημεία που ήθελα να θίξω κι έτσι θα τα καταφέρω. Γιατί για τις συγκοινωνίες στην Αθήνα έχω αναφερθεί κάμποσες φορές στο παρελθόν στο παλιό μπλογκ. Τότε γιατί επανέρχομαι; Γιατί μετά από κάποιους μήνες που βρίσκομαι ξανά στην πόλη και έχοντας κυκλοφορήσει με τα μέσα, έχω μερικές συγκρίσεις να κάνω για το πώς είναι οργανωμένες οι συγκοινωνίες εδώ και πώς θα μπορούσαν να βελτιωθούν. Βέβαια, θα πρέπει να ακούσουν και οι αρμόδιοι, κάτι που δεν είναι σίγουρο, αλλά γι' αυτό δεν μπορώ να κάνω κάτι.

Πιλάφι

Το πιλάφι είναι σήμερα ένα φαγητό της σειράς, αλλά κάποτε το είχαν για καλό φαγητό και το μαγείρευαν σπάνια. Αιτία το γεγονός πως το βασικό συστατικό του πιλαφιού είναι το ρύζι που ήταν εισαγόμενο και κατά συνέπεια πανάκριβο. Έτσι, όλα τα εδέσματα που είχαν ρύζι, είτε ήταν πιλάφι, είτε ρυζόγαλο κλπ τα απέφευγαν, κρατώντας το πολύτιμο αυτό συστατικό για κάνα γεμιστό! Το πιλάφι πάντως είναι ένα εύκολο φαγητό, που συνήθως είναι συνοδευτικό σε κάποιο κρεατικό, όπως κι αν είναι μαγειρεμένο. Αν δεν υπάρχει κρέας, μπορεί να συνοδευτεί με αυγό μάτι. Ανάλογα με τι θα το συνοδέψω είναι και το πόσο ρύζι θα φτιάξω. Ένα ποτήρι είναι για δυο άτομα αν το φάνε σκέτο, αλλά μπορεί να φτάνει και για τέσσερα αν θα πάει σαν συμπλήρωμα. Στο πιλάφι της φωτογραφίας έχω προσθέσει και σταφίδα, αλλά τα πρόσθετα, που αναφέρονται και παρακάτω, είναι θέμα γούστου και έμπνευσης της στιγμής.

Λαχανοσαλάτα (με σάλτσα)

Χειμώνας ήρθε, οι ντομάτες βρίσκονται μεν στην αγορά αλλά δεν είναι και πολύ σόι (γευστικά και από πλευράς οικολογικής!) και τις έχω σταματήσει ήδη από τον περασμένο μήνα. Καιρός για πιο εποχιακές σαλάτες. Μαρούλι ή λάχανο είναι επίκαιρα (αλλά και οι βραστές). Το λάχανο βέβαια είναι νοστιμότερο όταν έχουν σφίξει τα κρύα. Το λάχανο για τη λαχανοσαλάτα δεν μ' αρέσει να είναι πολύ σφιχτό. Το θέλω με λεπτό φύλλο και λεπτοκομμένο. Η απλή εκδοχή της λαχανοσαλάτας θέλει να προστίθεται στο λάχανο αλάτι, λάδι και ξύδι μόνο (ή για κάποιους λεμόνι). Άντε και λίγη πάπρικα, (γλυκιά ή καυτερή κατά τα γούστα). Η εκδοχή που παρουσιάζεται εδώ είναι με πιο έντονη γεύση. Και με περισσότερες θερμίδες. Δεν την κάνω κάθε φορά, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση.