Συγκοινωνίες Αθήνας 2: λεωφορεία

Έγραφα προχτές για το μετρό οπότε ας πάμε κι απ' τα λεωφορεία να ολοκληρωθεί η εικόνα. Για τρόλεϊ δεν έχει, μιας και η τωρινή εμπειρία μου απ' αυτά είναι στο μηδέν. Το γεγονός πως δεν υπάρχει προγραμματισμός και συντονισμός στους χρόνους των λεωφορείων το έχω ξαναγράψει στο παλιό μπογκ. Αλλά όταν το βλέπεις καθημερινά, δεν μπορείς, πρέπει να το ξαναβάλεις το θέμα.

Και δεν μπορούν να πουν πως φταίει το κυκλοφοριακό γι' αυτό. Μένω σε μια άκρη της Αθήνας. Κοντά απ' το σπίτι περνάνε δυο γραμμές λεωφορείων. Η πυκνότητά τους; Κάθε 45' περίπου. Έχει και κάποια πιο πυκνά το μεσημέρι αλλά είναι για λίγο. Το τέρμα δε είναι λίγο πιο πέρα απ' το σπίτι. Το θέμα είναι πως τα δυο λεωφορεία περνάνε απ' τη στάση με διαφορά 5' (και λιγότερο ακόμα) και μετά πρέπει να περιμένεις πάνω από ένα μισάωρο για το επόμενο. Π.χ. προχθές ήθελαν να φύγουν επισκέπτες που είχαμε στο σπίτι. Και ρίχνουμε μια ματιά στο πρόγραμμα: 7:57 και 8:01 (έλεγε ο θείος Γκούγκλης γιατί το σάιτ του ΟΑΣΑ τέτοιες πληροφορίες δεν τις έχει). Τα επόμενο; 8:46 και 8:47. Τι να πει κανείς. Τώρα, σε ανακοίνωσή του ο ΟΑΣΑ λέει πως οι δυο αυτές γραμμές θα γίνουν ένα (κάτι απόλυτα λογικό αφού η μία έχει μόλις 1,5 χιλιόμετρο διαδρομής διαφορετικό. Βέβαια, εγώ θα έλεγα πως αντί να πηγαινοέρχεται το λεωφορείο από τον ίδιο δρόμο, θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιείται ο παράδρομος της Εθνικής για το ένα πέρασμα, αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας:)

Ένα άλλο πρόβλημα είναι πώς περνάει κανείς απέναντι όταν κατέβει σε μια στάση. Αν ο δρόμος είναι μικρός, πρόβλημα δεν υπάρχει. Όμως τι γίνεται αν πρέπει να διασχίσεις μια μεγάλη λεωφόρο; Το συνηθισμένο που γίνεται αλλού, είναι να υπάρχει μια διάβαση πεζών. Που ακόμα κι αν δεν την σέβονται οι οδηγοί (που βέβαια αν συνδυάζεται με ένα φανάρι, θα είναι καλύτερα τα πράγματα) πάλι θα μπορείς να ελπίζεις πως θα περάσεις απ' την άλλη. Αλλά είπαμε: αυτά αλλού. Στην Αθήνα κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Η στάση είναι στη μέση του πουθενά, σε απόσταση από φανάρια. Σκέφτεται κανένας πώς διασχίζει κάποιος τη Βουλιαγμένης για παράδειγμα (μου έχει τύχει και μαρτύρησα). Βέβαια, θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν έγινε τίποτα αν πας και καμιά 200αριά μέτρα παραπίσω ή παρά μπροστά για να βρεθείς στα φανάρια. Αλλά ρωτάω κι εγώ: αφού το λεωφορείο περνάει από κει, γιατί δεν σταματάει εκεί;

Πρέπει να πω εδώ πως ο ΟΑΣΑ κάνει, λέει, προσπάθεια να έχει ακρίβεια στους χρόνους των προγραμματισμένων δρομολογίων. Όχι σε όλες τις γραμμές. Σε τρεις μόνο. Για αρχή, βέβαια. Έχω κάποιους γνωστούς που μένουν σ' εκείνη την περιοχή κι ακόμα δεν παρατήρησαν τη μεγάλη αλλαγή. Και δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα ελεγχθεί η ακρίβεια, αφού ούτε τώρα δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα διέλευσης από τις στάσεις. Οι στάσεις έχουν βαφεί, έχουν μπει καινούρια καρτελάκια με τα δρομολόγια, που όμως λένε τα ίδια τα παλιά: πότε ξεκινάνε τα λεωφορεία από την αφετηρία και κάθε πότε (περίπου). Το να φτάσουμε να γράφουν πως το τάδε λεωφορείο περνάει απ' τη συγκεκριμένη στάση την δείνα ώρα θέλει πολύ δρόμο ακόμα.

Ένα πράγμα που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όμως στην συγκεκριμένη ανακοίνωση είναι πως θα υπάρχει "...αυξημένη επιμέλεια στη λειτουργικότητα και καθαριότητα των οχημάτων". Αυτό κι αν είναι. Δηλαδή; Θα πρέπει να είναι κανείς στους προνομιούχους μπέτα-τέστερς για να έχει καθαριότητα στα οχήματα; Δεν είναι το στοιχειώδες πως τα οχήματα θα πρέπει να συντηρούνται και να καθαρίζονται κανονικά και τακτικά και πως ο επιβάτης θα πρέπει να μπαίνει σε ένα καθαρό όχημα κι όχι σ' ένα που να θυμίζει αχούρι. Αλλά η όλη ιστορία εμένα μου φαίνεται περίεργη. Μάλλον κάποιο κονδύλι βρέθηκε να ξεκοκαλιαστεί και τα υπόλοιπα είναι ο μανδύας κάτω απ' τον οποίον θα γίνει το φαγοπότι. Θα δώσουν πέντε για τη δήθεν αναβάθμιση των γραμμών ενώ παράλληλα θα φαγωθούν εκατόν πέντε. Τα συνήθη δηλαδή.

Το αστείο παράλληλα μ' όλ' αυτά είναι οι εξαγγελίες για δωρεάν ασύρματο ίντερνετ στα οχήματα. Η αρχή θα γίνει από τη γραμμή 6 του τρόλεϊ, μια απ' τις παραπάνω προνομιούχες. Βέβαια, η ανακοίνωση είναι προσεκτική. Ναι, θα εγκατασταθεί η δυνατότητα, αλλά μόνο για εκεί που υπάρχει σήμα. Στη Γερμανία υπήρχε παρόμοια δυνατότητα στα τρένα τα ICE, μόνο που αυτή ήταν επί πληρωμή. εδώ διαφημίζεται δωρεάν αλλά μπορεί να είναι αντίστοιχα: δωρεάν για όσους έχουν ΜΒ από την εταιρία τους. Εκεί, τη συγκεκριμένη παροχή ήταν από μια εταιρία μόνο. Εδώ; Πάντως, όλα τα είχαμε, το ασύρματο ίντερνετ (με την επιπλέον ακτινοβολία βέβαια) μας μάρανε. Για όσους είναι μόνιμα συνδεμένοι στο δίκτυο. Δηλαδή οι νεαροί με τα γκατζετάκια. Που θα κάθονται με τις ώρες στο λεωφορείο για να φτάσουν στον προορισμό τους, αλλά θα είναι σε επαφή με τους κολλητούς τους:)

Τέλος, μιας κι είπαμε πολλά, ας βάλουμε ακόμα ένα: Γιατί να μην υπάρχουν εκπτωτικά εισιτήρια; Γιατί οι μόνοι τύποι να είναι τα ημερήσια και τα μηνιαία, που κι αυτά τα τελευταία πρέπει να τα αγοράσεις μέσα σε ένα ασφυκτικό διάστημα μια βδομάδας περίπου (λίγο πριν το τέλος του μήνα και την αρχή του επόμενου; Αφού το ημερήσιο έχει 4€ (περίπου 3 απλά) ενώ το μηνιαίο 45€ (δηλαδή όσο οι 11 μέρες) γιατί να μην υπάρχει δυνατότητα να αγοράσει κάποιος ένα μηνιαίο στις 15 του μήνα αφού πάλι τον συμφέρει; Βέβαια, ο τρόπος διάθεσης στο κοινό των μηνιαίων καρτών είναι λίγο περίπλοκος κι η δικαιολογία μάλλον είναι πως δεν μπορεί να διαθέτει ο οργανισμός προσωπικό για τόσες μέρες. Μήπως η απλοποίηση της διαδικασίας και η διάθεσή τους από όλα τα πωλητήρια (κι ειδικά απ' τ' αυτόματα) να απλοποιούσε τα πράγματα;