Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει...

...καλοκαίρι θα μυρίσει. Το δείχνει κι η αμυγδαλιά. Τι κι αν κατέβηκε ξανά η θερμοκρασία. Ο χειμώνας φεύγει, η άνοιξη έρχεται!

Μανιτάρια γεμιστά

Το να δοκιμάζω καινούριες γεύσεις πάντα μ' αρέσει. Υπάρχουν βέβαια και τα κολλήματα, φαγητά που δεν βάζω στο στόμα μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μένω στα ίδια. Έτσι όταν έπεσε στα χέρια μου ένα περιοδικό μαγειρικής, απ' αυτά που έχουν γίνει μόδα τελευταία και αγοράζονται από ανθρώπους που δεν μαγειρεύουν ποτέ (όπως και με τις σχετικές εκπομπές της τηλεόρασης, που κι αυτέ πλήθυναν αλλά πόσοι απ' όσους τις βλέπουν ακόμα και καταλαβαίνουν τη σχετική ορολογία), όταν λοιπόν πήρα το περιοδικό, του έριξα μια ματιά και υπήρχαν 6 ή 7 συνταγές που με εντυπωσίασαν. Τις ξεχώρισα για να τις δοκιμάσω εν καιρώ. Πρώτη που δοκίμασα και επιβεβαίωσα πως ναι, μ' αρέσει ήταν αυτή με τα μανιτάρια. Σε επόμενο τεύχος βρήκα τα γεμιστά κρεμμύδια και οι πατάτες γκρατέν που ανέφερα παλιότερα.

Αξιολόγηση

Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (και όχι μόνο) και τις αντιρρήσεις μου γι' αυτήν έχω ξαναγράψει παλιότερα. Γιατί επανέρχομαι σήμερα; Γιατί έκανα κάποιους συνειρμούς και θέλω να τους μοιραστώ. Ο γιος μου ο Δημήτρης είναι στρατιώτης και τις τελευταίες μέρες μου έλεγε πως έχουν κάμποσα τρεξίματα μιας και φτιάχνουν το στρατόπεδο ενόψει της επιθεώρησης που περιμένουν από κάποιον στρατηγό. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο. Αλλά μιλώντας πρόσφατα με φίλο - πατέρα άλλου στρατιώτη, σε άλλη περιοχή άκουσα το ίδιο πράγμα. Στην αρχή λέω πως έτυχε. Μετά όμως αρχίζουν οι συνειρμοί που λέγαμε.

Πατάτες αλά Σοφία

Αλά Σοφία; Τι πάει να πει αυτό; Για ποια Σοφία πρόκειται; Είναι σοφά φτιαγμένες ή είναι από κάποια Σοφία με τ' όνομα. Καλά, για το όνομα πρόκειται και σίγουρα δεν υπάρχει μόνο μία. Αλλά εν τω προκειμένω είναι η διαιτολόγος μας. Θα μπορούσα ίσως να τις περιγράψω και με κάτι σαν "πατάτες τηγανητές - διαιτητικές", αλλά δεν μου πολυκολλάει.

Τζούτζα

Δεν ξέρω πώς να τη γράψω τη λέξη. Βλέπετε είναι παλιά αλλά μόνο προφορικά την ξέρω. Τη χρησιμοποιούσαμε στο χωριό για να πούμε τη ζαβολιά που κάνει κάποιος στο παιχνίδι. Η με απατηλό τρόπο δηλαδή δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την τελική έκβαση. Δεν ξέρω πώς γράφεται. Τζούτζα ή τζιούτζα ή μήπως τζιούτζια. Το -τζ- είναι παχύ και της δυο φορές. Το θέμα μου όμως σήμερα δεν είναι οι παιδικές ζαβολιές, τα τζούτζα που κάνει κάποιος στο παιχνίδι αλλά τα τζούτζα που κάνει κάποιος για να μπορέσει να κερδίσει στην πολιτική. Και συγκεκριμένα για τα τζούτζα που κάνουν οι πολιτικοί της Γερμανίας. Γιατί ενώ συνήθως λέγεται πως οι Έλληνες είμαστε κομπιναδόροι, δυο υπουργοί της ΟΔΓ (κι ο πρόεδρός της αν δεν κάνω λάθος) τα τελευταία χρόνια παραιτήθηκαν γιατί έκαναν τζούτζα!

Μοσχάρι κοκκινιστό

Το μοσχάρι το κοκκινιστό είναι ένα φαγητό βάση για διάφορα άλλα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο του με συνοδευτικό ρύζι ή πατάτες φούρνου ή τηγανητές ή πουρέ ή ζυμαρικά ή ό,τι άλλο σκεφτεί κάποιος. Απ' την άλλη μπορεί να μπει στο φούρνο για να γίνει γιουβέτσι ή να συνδυαστεί με λαχανικά στο τέλος του βρασίματος για να γίνει τουρλού. Ανάλογα λοιπόν με το τι σκοπεύω να το κάνω στη συνέχεια είναι και το πώς θα το φτιάξω. Αν θα βάλω όλα τα μπαχαρικά που αναφέρω παρακάτω ή μερικά απ' αυτά, όσα ταιριάζουν. Ή και καθόλου αν το θέλω ελαφρύ. Επίσης το αν θα βάλω καρότα (τα συνηθίζω αρκετά) αν θα προσθέσω και λίγο σκορδάκι κλπ. Είναι ένα φαγητό που προσφέρεται για πειραματισμούς.

Συγχωνεύσεις και μη

Και πάλι συγχωνεύσεις. Είναι κάτι σαν μόδα η κάθε κυβέρνηση να κάνει μερικές. Πρώτη φορά που θυμάμαι είναι οι συνενώσεις (άλλο όνομα για το ίδιο πράγμα) δήμων με το σχέδιο "Καποδίστριας". Τότε οι πολλές μικρές κοινότητες ενώθηκαν σε δήμους. Πέρασαν κάπου 20 χρόνια από τότε και οι συγχωνεύσεις συνεχίζονται. Οι δήμοι που προκύψανε από τον Καποδίστρια συνενώθηκαν σε ακόμα πιο μεγάλους δήμους με τον "Καλλικράτη". Προκύψανε δήμοι τέρατα, όπως αυτός της Λέσβου όπου επικράτησε το δόγμα ένα νησί - ένας δήμος, αν και για άλλα μεγαλύτερα νησιά (Κρήτη, Εύβοια) δεν έγινε αυτό. Τώρα όλοι διαπιστώνουν πως δεν είναι λογικός ο δήμος με 100 επί 100 χιλιόμετρα. Τέλος πάντων. Αλλά οι συγχωνεύσεις δεν σταμάτησαν εκεί.