Ρουσφέτια

Έκτακτο το σημερινό. Τούρκικη λέξη το ρουσφέτι, αλλά πλήρως ενσωματωμένο στην ελληνική δημόσια ζωή. "Εκδούλευση για ίδιο όφελος" λένε τα λεξικά και διευκρινίζουν πως αυτή είναι α) πολιτική και β) παράτυπη. Βέβαια μερικές φορές είναι και θεσμοθετημένη νομικά! Παράδειγμα οι αποσπάσεις του υπουργείου παιδείας (και όχι μόνο). Πολλές φορές έχουμε συζητήσει με φίλους για το πρόβλημα, αφορμή για το σημερινό είναι μια είδηση που διάβασα τελευταία και έχει σχέση με το υπουργείο υγείας. Τελευταία ακούμε για ασθενοφόρα που δεν είναι διαθέσιμα κι έτσι κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν. Κι ο αρμόδιος υπουργός "ανακάλυψε" πως υπάρχουν 112 διασώστες που έχουν αποσπαστεί σε άσχετες θέσεις απ' αυτές που προσλήφθηκαν.

Παρίσι 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Σειρά έχει το Παρίσι. Το πιο χαρακτηριστικό του μνημείο είναι μάλλον ο Πύργος του Άιφελ και μ' αυτόν ξεκινάμε σε νυχτερινή φωτογράφιση.

Βρυξέλλες 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Άλλη βέλγικη πόλη δεν επισκεφτήκαμε, αλλά όσο νάναι τις Βρυξέλλες τις (ξανα)γυρίσαμε. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά να παρουσιάσω και κάμποσες βρυξελιώτικες φωτογραφίες. Τόσες μέρες μείναμε στις Βρυξέλλες, Κάθε μέρα που δεν ήμασταν αλλού, θα κάναμε και μια βόλτα απ' το κέντρο. Περιέργως δεν βλέπω να έχω φωτογραφία από το εμβληματικό δημαρχείο της πόλης στη Μεγάλη Πλατεία, την Γκραν Πλας (Grand Place). Στην παραπάνω φωτογραφία, μόλις και διακρίνεται στο αριστερό μέρος.

Λουξεμβούργο 2005

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Για σήμερα Λουξεμβούργο. Που πήγαμε το Μ. Σάββατο του 2005. 30 Απρίλη. Με τη Πρωτομαγιά να πέφτει Κυριακή. Κι οι τεμπέληδες οι ευρωπαίοι να την μεταφέρουν την αργία για τη Δευτέρα και νάχουν τριήμερο. Κι έτσι οι δρόμοι να είναι πήχτρα, όλοι φεύγανε.

Άαχεν 2005

Περνώντας τα σύνορα. Μόνο οι πινακίδες υπάρχουν και τίποτ' άλλο (ή περίπου, σταματάει κι ο φωτισμός στον αυτοκινητόδρομο)!

Όπως έγραφα τις προάλλες, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα παρουσιάζω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Για σήμερα από το Άαχεν (Aachen) της Γερμανίας. Αφορμή να πάμε προς τα κει ήταν μια ανταλλαγή που είχαν το γυμνάσιο του Αγίου Στεφάνου με αντίστοιχο σχολείο της πόλης. Είχαμε φιλοξενήσει μαθητές και καθηγητές από κει και ο ένας Γερμανός καθηγητής που συνόδευε ήταν Έλληνας, παλιός καθηγητής της Μαρίας.

Ολλανδία 2005

Όπως έγραφα προχτές, το 2005 κάναμε ένα οδικό ταξίδι στις Βρυξέλλες κι από κει επισκεφτήκαμε διάφορες πόλεις σε άλλες χώρες, πέρ' απ' το Βέλγιο. Την περιγραφή για το ταξίδι το ίδιο την ολοκλήρωσα, αλλά όπως υποσχέθηκα σήμερα και τις επόμενες μέρες θα παρουσιάσω φωτογραφίες απ' τις επισκέψεις αυτές. Στην Ολλανδία πήγαμε την Μ. Τρίτη, 28 Απρίλη 2005 (ναι, ξαναπήγα άλλη φορά, αλλά για εκείνη την παλιά θα μιλήσω σήμερα).

Ευρώπη 2005

Ηλιοβασίλεμα στην Αδριατική

Το 2004 είναι χρονιά ορόσημο για την Ελλάδα. Πήραμε το ευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο (πληθυντικός μεγαλοπρεπείας, εγώ δεν έκανα τίποτα γι' αυτό), διοργανώσαμε τους Ολυμπιακούς (εδώ ο πληθυντικός είναι ταιριαστός αφού κι εγώ πλήρωσα και πληρώνω γι' αυτούς), ήμασταν όλο δόξα κι όλο χάρη. Σαν οικογένεια, την προηγούμενη χρονιά είχαμε αλλάξει κι αυτοκίνητο, είχαμ' αγοράσει ένα Όπελ Ζαφίρα 1,8, ένα αυτοκίνητο που ήταν ένα κι ένα για μεγάλα ταξίδια. Με πολλούς χώρους και μπόλικη δύναμη στο δρόμο. Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν, βρισκόμαστε με την οικογένεια της κουνιάδας μου και μας υπενθυμίζουν αυτό που είχαμε πει όταν ήμασταν στις Βρυξέλλες: πως θα ξαναπάμε και μάλιστα οδικά. Ιδού η ευκαιρία. Να το προγραμματίσουμε για τον επόμενο χρόνο το Πάσχα. Μιας κι είμαστε δύσκολοι στο να κάνουμε ταξίδια (όταν αρχίσαμε να μαζεύουμε χρήματα για να πάρουμε σπίτι η μάνα μου μας έδωσε 5 εκατομμύρια δραχμές λέγοντας, πως εγώ σας τα δίνω αυτά και ελπίζω να γίνουν σπίτι κι όχι ταξίδια 😀) κάναμε πέτρα την καρδιά μας κι είπαμε το ναι 😂