Εξόφληση ΙΚΑ

Όχι, δεν είναι δικιά μου φωτογραφία, απ' το ίντερνετ την αλίευσα!

Πάντα είναι δύσκολο να βάλεις το χέρι και να πληρώσεις. Ειδικά, όταν αυτό για το οποίο πληρώνεις δεν το βλέπεις άμεσα. Είτε είναι το ρεύμα και το τηλέφωνο, είτε ακόμα χειρότερα ο φόρος ή οι ασφαλιστικές εισφορές. Κι εμείς οι μισθωτοί δεν τόχουμε τόσο άγχος. Άλλος έκανε το λογαριασμό, μας τα κράτησε και θα τα δώσει. Όλα μου τα χρόνια, όταν με ρωτούσαν πόσα παίρνω η απάντησή μου ήταν τα λεφτά που έβλεπα στο χέρι. Τα ονομαστικά (τα μικτά λεγόμενα) δεν με απασχόλησαν ποτέ. Απ' την παρακράτηση ένα μέρος ήταν οι εισφορές (που συμπληρώνονταν με τα ανάλογα του εργοδότη και πληρώνονταν όπου δει) ενώ το υπόλοιπο ο φόρος. Που είναι εισόδημα και έτσι εμφανίζεται στις βεβαιώσεις, αλλά μόνο εκεί (και που στο τέλος συμψηφίζεται με αυτόν που πρέπει να πληρώσεις κι ή παίρνεις πίσω (αρκετές φορές μούτυχε) ή δίνεις (και τσούζει) ή στην καλύτερη είσαι ίσα βάρκα ίσα πανιά.

Πληρωμή μισθών δημοσίου (παλιά)

Κι αφού είπα ποιοι υπολογισμού έπρεπε να γίνουν ώστε να φτάσουμε στο "εν τη παλάμη" το χρήμα δηλαδή που θα έπρεπε να εισπράξει ένας έκαστος ΔΥ (πάει να πει ΔημοσιοΥπάλληλος) πάμε τώρα να δούμε πώς κατάφερνε το χρήμα να φτάσει μέχρι την παλάμη και πόσο δυσκόλευε τα πράγματα. Βλέπετε τότε έφτανε πράγματι στο χέρι μας χρήμα (έστω και χαρτονόμισμα - που δεν είναι ακριβώς χρήμα) ενώ τώρα απλά το βλέπουμε στον τραπεζικό μας λογαριασμό (κι από κει το ξοδεύουμε, άμα λάχει). Για να φτάσουμε όμως σ' αυτό υπήρξαν πολλά ενδιάμεσα βήματα (που κόστισαν κιόλας).

Παλιάς μισθοδοσίας δημοσίου συνέχεια

Στο προηγούμενο έγραφα για τα πρακτικά θέματα της μισθοδοσίας στο δημόσιο τα χρόνια πριν το 2011. Βασικά στα πολύ πριν, αρχές δεκαετίας του 1990. Γιατί κάποια στιγμή υπήρξε κάποια πρόοδος, αλλά με πολλούς περιορισμούς. Συνεχίζω λοιπόν σήμερα για το πλαίσιο της μισθοδοσίας (πώς γίνονταν οι υπολογισμοί) και μετά για το πώς βρίσκαμε πατέντες να μας βοηθάει η τεχνολογία. Να προειδοποιήσω πως το σημερινό είναι μακρύ και κουραστικό μιας κι έχει αρκετές λεπτομέρειες σχετικά με υπολογισμούς.

Πώς γινόταν η μισθοδοσία του δημοσίου παλιά

Αφορμή για το σημερινό στάθηκε μια κουβέντα που είχαμε με την Ειρήνη. Την κόρη μου ντε. Ήμασταν στο θέατρο και κάπου συζητούσαμε για το ότι έχει καθυστερήσει ν' ανέβει η ενημέρωση για τη μισθοδοσία της για τον προηγούμενο χρόνο και περιμένει να γίνει αυτό για να μπορέσει να κάνει τη φορολογική της δήλωση και να πάρει την επιστροφή φόρου. Κι αυτό μιας και εγώ που έκανα δήλωση στις 30 Μάρτη, την πρώτη μέρα που άνοιξε η πλατφόρμα στις 4 του Απρίλη τα πήρα (δηλαδή σε λιγότερο από βδομάδα - το ότι έχουμε εκλογές τον άλλο μήνα λέτε να έχει κάποια σχέση; Μπαααα. Δεν το πιστεύω). Εκεί θυμήθηκε πως κάποια στιγμή της λέγαμε πως φτιάχναμε εμείς το αρχείο και το στέλναμε στην τράπεζα με δισκέτα και κάνει την ερώτηση "δηλαδή, πιο μπροστά πληρωνόσασταν με μετρητά;" Γέλασα, πήγα να της πω το τι αλλαγές έχω δει στα χρόνια που ήμουνα στα σχολεία αλλά χτύπησε το τρίτο κουδούνι, άρχισε η παράσταση και τ' αφήσαμε για άλλη φορά. Όμως σκέφτηκα πως οι αλλαγές αυτές καλό θα ήταν να υπήρχαν κάπου γραμμένες "για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι" κι έτσι ξεκινώ την παρουσίαση.

Τα καλά των (δημοτικών) εκλογών

Να ξεκινήσω με ευχές στις Ειρήνες που γιορτάζουν σήμερα. Και πάμε στο θέμα μας. "Αύγουστε καλέ μου μήνα νάσουν δυο φορές το χρόνο" λέει μια παλιά κογκολέζικη 😀 παροιμία. Εγώ θα το παραλλάξω λίγο και θα πώς "εκλογές δημοτικούλες, νάσασταν κάθε δυο χρόνια". Δεν είμαι σίγουρος αν τα δυο είναι καλά και θα εξηγήσω γιατί, αλλά για να είμαι πιο κοντά στην παροιμία!

Γίδα στo φούρνο με ζυμαρικά

Τις προάλλες η Δήμητρα με φίλεψε με γίδα από το χωριό. Εγώ με γίδα δεν έχω πολλές επαφές, σπάνια να σφάξει κανείς μεγάλο ζώο (σε ηλικία) στο χωριό μου. Αν δεν γένναγαν το δεύτερο χρόνο σφάζονταν, αλλά ακόμα δεν είχαν αρχίσει να σφίγγουν τα κρέατά τους. Αλλού ήξερα πως η γίδα κι η προβατίνα ήταν περιζήτητος μεζές, κάποιες σπάνιες φορές τον δοκίμασα. Κι αφού είχα τη γίδα τώρα, άρχισα να ψάχνω για καμιά συνταγή. Και βλέπω τον γκούγκλη να μου βγάζει μια δικιά μου συνταγή για γίδα! Την είχα ξεχάσει τελείως. Και δεν ήταν μόνο πως μου την έβγαλε αυτόνομη, μου έβγαλε και μια λίστα άλλες συνταγές μια απ' τις οποίες ήταν που παρουσίαζε συνταγές που υπήρχαν στο ίντερνετ κι ανάμεσα στις άλλες είχε και τη δική μου. Επειδή ήθελα αυτή τη φορά να την κάνω στο φούρνο περιορίζω την αναζήτηση να έχει μόνο συνταγές με φούρνο. Και ξαναβλέπω τη δική μου. Μα εγώ απλά ανέφερα άλλα κρέατα που βάζω στο φούρνο. Αλλά το χαζό ψαχτήρι είδε τη λέξη και την έβαλε στην κατηγορία των συνταγών με φούρνο! Και μάλιστα έγραφε πως η συνταγή είχε κι άλλα κρέατα... Ότι νάναι.

Οδική σήμανση

Η οδική σήμανση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση αλλά δυστυχώς στη χώρα μας αντιμετωπίζεται εντελώς περιστασιακά κι ανάλογα με τις εμπνεύσεις του υπεύθυνου. Συνήθως δε ισχύει το βάλε κι εσύ ένα σήμα, μπορείς. Τα σήματα θα πρέπει κανονικά να μπαίνουν εκεί που χρειάζονται και μόνον αυτά που χρειάζονται αλλά συνήθως ή θα υπάρχει πλεόνασμα ή θα υπάρχει έλλειμμα. Και με τέτοιες περιπτώσεις θ' ασχοληθώ σήμερα. Και λέω στη χώρα μας, γιατί σε άλλα μέρη δεν έχω δει τέτοιο ανακάτεμα. Δεν είν' η πρώτη φορά που γκρινιάζω για το θέμα αυτό. Ακόμα κι απ' το παλιό μπλογκ το είχα θίξει ενώ έχω γράψει χωριστό άρθρο για τα σήματα και το πώς μπαίνουν.